Καλή χρονιά με την αισιοδοξία που γεννά το ξεκίνημα του σχολείου…
Αγαπητά μας παιδιά,
Περάσαμε όλοι μια επώδυνη περίοδο που ακόμα δεν έχει τελειώσει: η πανδημία μάς ανάγκασε να κλειστούμε επί μακρόν στο σπίτι μας, βιώσαμε περιορισμούς και απομόνωση, απαγορεύσεις και απώλειες, ζήσαμε πρωτόγνωρες φυσικές καταστροφές που έθεσαν σε κίνδυνο ζωές, κατέστρεψαν περιουσίες και υπονόμευσαν το φυσικό μας περιβάλλον. Κάποιες χαραμάδες φωτός φάνηκαν στο σκοτάδι: η τεχνολογία μάς βοήθησε να κρατήσουμε την επαφή και να συνεχίσουμε τον σχολικό μας βίο και η επιστήμη μάς πρόσφερε τα όπλα για να πολεμήσουμε τον ιό. Έτσι, αισιοδοξούμε ότι με συνεργασία και αλληλεγγύη θα ξαναβρούμε αυτό τον Σεπτέμβριο την ασφάλεια του σχολείου, τους φίλους και συμμαθητές μας, τους καθηγητές μας, τα όνειρά μας, τη ζωή μας. Και πράγματι το σχολείο συνιστά ασφαλές καταφύγιο για όλα τα παιδιά, όσο ζοφερές και να είναι οι γενικότερες συνθήκες. Ισχύει όμως το ίδιο για τα παιδιά ολόκληρου του πλανήτη;
Επιλέξαμε εφέτος για το καλωσόρισμα στην νέα σχολική χρονιά μια εμβληματική φωτογραφία που έγινε παγκοσμίως γνωστή το 1985 από το εξώφυλλο του National Geographic. Απεικονίζει το πρόσωπο ενός δωδεκάχρονου κοριτσιού με δύο πανέμορφα πράσινα μάτια, που κοιτούν γεμάτα απορία και αποφασιστικότητα. Προσφυγοπούλα τότε από το Αφγανιστάν, κατατρεγμένη λόγω της Σοβιετικής εισβολής στην πατρίδα της, η κοπέλα με το καθηλωτικό βλέμμα συμβόλιζε τα δεινά του πολέμου, αλλά και τη μοίρα των γυναικών της πατρίδας της: φτώχια, καταπίεση και κυρίως αμάθεια, λόγω της απαγόρευσης στα κορίτσια του Αφγανιστάν να φοιτούν στο σχολείο ή να προχωρούν πέρα από την εντελώς στοιχειώδη εκπαίδευση. Αυτό που για εμάς, στη γωνιά της οικουμένης όπου κατοικούμε, είναι αυτονόητο, για τα κορίτσια και συχνά και τα αγόρια άλλων χωρών είναι σχεδόν αδιανόητο.
Καλοκαιρινές ευχές
Αγαπητοί γονείς και μαθητές,
Μετά από μία ιδιαίτερα δύσκολη σχολική χρονιά φτάσαμε στο τέλος. Ευχόμαστε από καρδιάς σε όλους σας καλό καλοκαίρι και καλή αντάμωση τον Σεπτέμβριο.
Τελετή αποφοίτησης - 29 Ιουνίου 2021
Καλή επιτυχία στους μαθητές μας που διαγωνίζονται στις Πανελλαδικές 2021
Ο Σύλλογος Καθηγητών του Β’ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού και η Διευθύντρια Νέλλη Παππά ευχόμαστε ολόψυχα στους μαθητές μας καλή επιτυχία στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, που ξεκινούν την Δευτέρα 14 Ιουνίου, και στους γονείς τους καλή δύναμη, ώστε να στηρίξουν τα παιδιά στην προσπάθειά τους.
Θέλουμε να υπενθυμίσουμε στους μαθητές μας ότι έχουν διανύσει τεράστια προσωπική διαδρομή έως το νήμα των εξετάσεων, για την οποία πρέπει να είναι περήφανοι.
Επειδή οι ποιητές εκφράζουν με βιωματικότερο τρόπο τα μηνύματα, θέλουμε να θυμάστε, για να παίρνετε θάρρος, τους στίχους του Κ.Π. Καβάφη:
«Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»
Ελύτης, Κολλάζ (1967)
Ενημερώνουμε διαδικτυακώς τους γονείς των μαθητών τής Β΄ τάξης
Την Τετάρτη 26 Μαΐου 2021, στις 6 μ.μ., πραγματοποιήθηκε διαδικτυακή συνάντηση των γονέων των μαθητών τής Β΄ τάξης με τη Διευθύντρια τού Β΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού κ. Νέλλη Παππά, την Υποδιευθύντρια κ. Σοφία Ραπτάκη, τη Σύμβουλο Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού κ. Κατερίνα Σουφλιά και τον σχολικό ψυχολόγο κ. Γιώργο Γεωργουλέα.
Οι γονείς φιλοξενήθηκαν στο ψηφιακό δωμάτιο τής Διευθύντριας τού Σχολείου και ενημερώθηκαν καταρχάς από την κ. Ραπτάκη για το μάθημα τής Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, που έχει αλλάξει μορφή και περιεχόμενο τα τελευταία χρόνια και είναι κοινό στους μαθητές όλων των ομάδων προσανατολισμού τής Γ΄ τάξης.
Ο κ. Γεωργουλέας στην παρέμβασή του μίλησε για το ψυχολογικό αποτύπωμα τής πανδημίας στους μαθητές τής Β΄ τάξης και έδωσε κάποιες χρήσιμες συμβουλές για τη διαχείριση των παιδιών στην Γ΄ τάξη.
Εν συνεχεία η Διευθύντρια κ. Νέλλη Παππά σε συνεργασία με την κ. Σουφλιά παρουσίασαν στους γονείς όσα έγιναν κατά τη χρονιά που πέρασε, και αφορούν στους μαθητές τής Β΄ τάξης, στον γνωστικό, ψυχολογικό, και παιδαγωγικό τομέα.
«Η δριμύτης της ανοίξεως...»
«Η δριμύτης της ανοίξεως είναι φιλί πού ’χω στο στόμα.»
Απόσπασμα από την ενότητα «Ο πλόκαμος της Αλταμίρας», που περιλαμβάνεται στη συλλογή «Ενδοχώρα» (1945) του Ανδρέα Εμπειρίκου.
Λεπτομέρεια από τον πίνακα του Γιάννη Τσαρούχη «Τέσσερις εποχές» (1968-1969): Άνοιξη και Θέρος
Καλό Πάσχα!
Γαλλικός Φιλελληνισμός και Β’ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού
Η 19η Απριλίου, ημέρα θανάτου του ρομαντικού ποιητή και επιφανούς φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα, έχει καθιερωθεί με Προεδρικό Διάταγμα του 2008 ως Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης. Ο Λόρδος Βύρων υπήρξε υπέρμαχος των ανθρώπινων δικαιωμάτων, αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 και από τους πρώτους που ύψωσαν τη φωνή τους κατά της κλοπής των Γλυπτών του Παρθενώνα από τον συμπατριώτη του Έλγιν. Θυσιάστηκε στο Μεσολόγγι υπέρ του Αγώνα των Ελλήνων, ενώ συνδύαζε τον φιλελληνισμό με την υπεράσπιση πανανθρώπινων αξιών και με τον τίτλο του «πολίτη του κόσμου». Στο πρόσωπό του τιμούμε όλους όσοι ενσάρκωσαν το Φιλελληνικό Κίνημα, που αποτελεί ξεχωριστό και ιδιαίτερο κεφάλαιο στην ιστορία του Αγώνα. Καθόλου τυχαία, ένας από τους κεντρικότερους δρόμους της πρωτεύουσας ονομάζεται σε ανάμνηση του Φιλελληνικού Κινήματος Οδός Φιλελλήνων, προσδίδοντας την οφειλόμενη τιμή σε εκείνους που αγωνίστηκαν για την ελευθερία των Ελλήνων, μολονότι δεν γεννήθηκαν Έλληνες.
Ο Φιλελληνισμός, η συναισθηματική αλλά κυρίως έμπρακτη αλληλεγγύη που εκδηλώθηκε σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ υπέρ των αγωνιζόμενων Ελλήνων, προσέλαβε διάφορες μορφές. Βρήκε όμως στη Γαλλία την πληρέστερη, την ιδανική έκφραση κι αυτό για πολλούς λόγους: οι ιδέες της Ελληνικής Επανάστασης είχαν εκκολαφθεί, τραφεί και δυναμώσει από τις ίδιες πηγές του Διαφωτισμού που έδωσαν και τη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Ενδεικτικά, με βάση τα στατιστικά της κυκλοφορίας του γαλλικού Τύπου το 1824, η κυκλοφορία φιλελληνικών εφημερίδων ποικίλου πολιτικού προσανατολισμού ξεπερνούσε το 80% του συνόλου του γαλλικού Τύπου. Τα φιλελληνικά θέματα βρήκαν πρωτοφανή απήχηση στους Γάλλους καλλιτέχνες. Έτσι, μεταξύ 1815 και 1848 εκτέθηκαν 150 πίνακες φιλελληνικής εμπνεύσεως στο Παρισινό Salon. Μεταξύ 1821 και 1830 κυκλοφόρησαν στη Γαλλία περί τις 80 παρτιτούρες με ελληνικά θέματα. Στα κρίσιμα χρόνια μεταξύ 1821 και 1827 η ελληνική υπόθεση είχε συνεπάρει τη γαλλική κοινή γνώμη.
Παγκόσμια Ημέρα Υγείας (7 Απριλίου)
«Ω περιπόθητη, αξιέραστη, που ζωογονείς τα πάντα, βασίλισσα των πάντων, άκουσέ με, ω μακάρια Υγεία, που φέρνεις την ευτυχία και είσαι η μητέρα όλων, διότι από σένα καταστρέφονται οι ασθένειες των ανθρώπων, και κάθε σπίτι ευημερεί γεμάτο χαρά χάρη σε σένα, και οι τέχνες ακμάζουν, και σε ποθεί ο κόσμος, ω βασίλισσα, και μόνον ο Άδης σε μισεί, ο πάντοτε θανατηφόρος. Είσαι πάντα γεμάτη ζωντάνια, πολυπόθητη, ανακούφιση για τους θνητούς, διότι χωρίς εσένα όλα είναι ανώφελα στους ανθρώπους· διότι ούτε ο Πλούτος, που μας δίνει τα αγαθά, είναι γλυκός στα συμπόσια, ούτε ο άνδρας, που μόχθησε πολύ, καταφέρνει να γεράσει χωρίς εσένα· διότι μόνη εσύ κυριαρχείς στα πάντα, και βασιλεύεις σε όλους. Αλλά, ω θεά, έλα στους μύστες πάντοτε βοηθός, και σώζε μας από την κακοτυχία των φοβερών ασθενειών».
Με αυτόν τον Ορφικό Ύμνο στην θεά που οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν Υγίεια, τιμούμε την Ημέρα Υγείας. Η ημερομηνία προέκυψε, επειδή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) ιδρύθηκε στις 7 Απριλίου 1948. Οι αρμοδιότητες του Π.Ο.Υ. περιλαμβάνουν γενικά την υποστήριξη της καθολικής περίθαλψης, την παρακολούθηση των κινδύνων για τη δημόσια υγεία, τον συντονισμό της αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και τη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας και ευημερίας.
25η Μαρτίου: η Επανάσταση και η Αλληλεγγύη
Το 2021 είναι μια χρονιά σημαδιακή τόσο για την οικουμένη όσο και για τη χώρα μας την Ελλάδα. Ευελπιστούμε ότι θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα μετά από ένα έτος πανδημίας, βασιζόμενοι στην παγκόσμια αλληλεγγύη και συνεργασία. Ταυτόχρονα γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, που οδήγησε μέσα από ανείπωτες θυσίες στη δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Και τότε, όπως και σήμερα, η εξέλιξη των γεγονότων σφραγίστηκε από μεγάλες πράξεις αλληλεγγύης, τις οποίες αξίζει να μνημονεύουμε.
Πρώτη πράξη αλληλεγγύης: η μακρινή φτωχή Αϊτή γινόταν η πρώτη χώρα που με επιστολή του Προέδρου της Ζαν Πιερ Μπουαγιέ στις 15 Ιανουαρίου 1822 αναγνώριζε την ανεξαρτησία της Ελλάδας, ενώ η Επανάσταση ήταν ακόμα σε πλήρη εξέλιξη και μάλιστα σε μια από τις κρίσιμες καμπές της. Η συγκίνηση του Προέδρου Μπουαγιέ είναι έκδηλη όταν γράφει «Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς αναγκασθείσα τέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήσηται της ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ήν μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε». Η ίδια η Αϊτή είχε κηρύξει την ανεξαρτησία της από τους Γάλλους λίγα χρόνια πριν και αναγνώριζε το αυτονόητο δικαίωμα του ελληνικού λαού, τον οποίο αποκαλεί απόγονο του Λεωνίδα και του Μιλτιάδη και άξιο των τροπαίων του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας, στην ελευθερία και την αυτοδιάθεση.
