Το 2021 είναι μια χρονιά σημαδιακή τόσο για την οικουμένη όσο και για τη χώρα μας την Ελλάδα. Ευελπιστούμε ότι θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα μετά από ένα έτος πανδημίας, βασιζόμενοι στην παγκόσμια αλληλεγγύη και συνεργασία. Ταυτόχρονα γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, που οδήγησε μέσα από ανείπωτες θυσίες στη δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Και τότε, όπως και σήμερα, η εξέλιξη των γεγονότων σφραγίστηκε από μεγάλες πράξεις αλληλεγγύης, τις οποίες αξίζει να μνημονεύουμε.
Πρώτη πράξη αλληλεγγύης: η μακρινή φτωχή Αϊτή γινόταν η πρώτη χώρα που με επιστολή του Προέδρου της Ζαν Πιερ Μπουαγιέ στις 15 Ιανουαρίου 1822 αναγνώριζε την ανεξαρτησία της Ελλάδας, ενώ η Επανάσταση ήταν ακόμα σε πλήρη εξέλιξη και μάλιστα σε μια από τις κρίσιμες καμπές της. Η συγκίνηση του Προέδρου Μπουαγιέ είναι έκδηλη όταν γράφει «Μετά μεγάλου ενθουσιασμού εμάθομεν ότι η Ελλάς αναγκασθείσα τέλος πάντων εδράξατο των όπλων, ίνα κτήσηται της ελευθερίαν αυτής και την θέσιν, ήν μεταξύ των εθνών του κόσμου κατείχε». Η ίδια η Αϊτή είχε κηρύξει την ανεξαρτησία της από τους Γάλλους λίγα χρόνια πριν και αναγνώριζε το αυτονόητο δικαίωμα του ελληνικού λαού, τον οποίο αποκαλεί απόγονο του Λεωνίδα και του Μιλτιάδη και άξιο των τροπαίων του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας, στην ελευθερία και την αυτοδιάθεση.
Δεύτερη και ακόμα αποφασιστικότερη πράξη αλληλεγγύης: η ναυμαχία του Ναυαρίνου στις 8 Οκτωβρίου 1827, κατά την οποία αγγλικός, γαλλικός και ρωσικός στόλος κατατρόπωσαν την τουρκοαιγυπτιακή αρμάδα. Το αποτέλεσμα της ναυμαχίας αυτής έσυρε τον Σουλτάνο σε νέες διαπραγματεύσεις με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις και έδωσε λαβή για την οριστική δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους μετά από έξι χρόνια αιματηρής επανάστασης. Η ναυμαχία αυτή χαιρετίστηκε ως νίκη της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, που στάθηκε αλληλέγγυα στον δίκαιο αγώνα του ελληνικού λαού, παρά τις αποφάσεις που κατά καιρούς λαμβάνονταν από τις πολιτικές ηγεσίες.
Η αλληλεγγύη μεταξύ κρατών και εθνών συνεχίζει στις μέρες μας να αποτελεί θεμελιώδη αξία και ζητούμενο τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο παγκόσμιο στερέωμα. Περισσότερο από ποτέ αποδείχτηκε ότι η μοίρα του ενός εξαρτάται από τη μοίρα του άλλου και ότι οι λαοί μόνο μέσα από συνεργασίες και πράξεις αλληλεγγύης μπορούν να ξεπερνούν νικηφόρα τις κρίσεις και να χαράσσουν με επιτυχία το μέλλον τους.