8 Μαρτίου – Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Όταν ο αείμνηστος Αρσάκης πριν από 185 χρόνια, με μια πράξη ασυνήθιστης γενναιοδωρίας και ασυναγώνιστης υψηλοφροσύνης έθετε το θεμέλιο λίθο των Αρσακείων Σχολείων και τάραζε τα λιμνάζοντα ύδατα του εκπαιδευτικού κατεστημένου, έθετε ταυτόχρονα ως όρο απαράβατο τα σχολεία αυτά να εκπαιδεύουν αποκλειστικά Ελληνίδες. Mε την ενέργεια του αυτή ήθελε και την αδικία να αμβλύνει και την εκπαιδευτική πλάστιγγα κάπως να εξισορροπήσει.

Κατά την παραστατικότατη έκφραση τού Μισαήλ Αποστολίδη, το Σχολείο τής ΦΕ αποτέλεσε το «Δενδροκομείον διά να καλλιεργηθώσιν ενταύθα καλλίκαρπα δένδρα και να μεταφυτεύονται έπειτα εις όλα τα μέρη τού κράτους διά να καρποφορώσι πανταχού» (Πρακτικά Β΄ Συνελεύσεως 31.1.1857). Τα λόγια αυτά αποδείχθηκαν προφητικά, γιατί ο αριθμός των μαθητριών που έπαιρναν δίπλωμα δασκάλας από το Διδασκαλείο τής ΦΕ αυξανόταν με ταχύτατο ρυθμό. Άλλωστε, την εποχή εκείνη αυτή ήταν και η μοναδική διέξοδος για να εξασφαλίσει μια γυναίκα τη δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης και οικονομικής ανεξαρτησίας. Οι απόφοιτες των Σχολείων τής ΦΕ δίδαξαν σχεδόν σε όλα τα σχολεία τού Ελληνισμού στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στις ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού.

Περισσότερα...