25η Μαρτίου: «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία» - «Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά»

Δεν ξέρουμε αν καμιάς άλλης γης το χώμα είναι τόσο ζυμωμένο με αίμα και κόκαλα ηρώων, αν η δόξα περπάτησε τόσες φορές μονάχη πάνω σε ολόμαυρες ράχες ώσπου να συναντήσει τη λευτεριά...

Για άλλη μια φορά η πατρίδα μας την 25η Μαρτίου πανηγυρίζει για δύο «Χαίρε».

Το «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία» και το «Χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά».

Δεν εορτάζουμε σήμερα ένα απλό ιστορικό συμβάν, ένα ξέσπασμα ιδεολογικών ανατάσεων, έναν ακόμα πόλεμο. Αλλά κοινωνούμε των αχράντων μυστηρίων ενός αγώνα που έμελε να βγάλει τον νεότερο ελληνισμό από τη λήθη τής Ιστορίας.

Είναι αλήθεια πως μια τέτοια πολυσήμαντη μέρα αδυνατούμε να διακρίνουμε τα όρια θρησκευτικής και εθνικής γιορτής. Πού θα κατατάξουμε άραγε τη Μπουμπουλίνα, που με παρρησία ψιθύριζε «Ευλογητός ο Θεός» σαν μάθαινε τον ηρωικό θάνατο των παιδιών και τού συζύγου της; Ποια τα όρια μεταξύ πίστεως και πατρίδος, όταν ο Κολοκοτρώνης σε μια κρίσιμη καμπή τού αγώνα προσπίπτει μετά δακρύων στην εικόνα τής Παναγιάς και την ικετεύει να ρύση εξ αιμάτων τον απελπισμένο λαό;

Η επανάσταση τού 1821 είναι μια από τις κορυφαίες στιγμές στην ιστορία τής Ελλάδας. Είναι μια εποχή που ανέδειξε αληθινούς ήρωες, σπουδαίους πολεμιστές και φωτισμένους λόγιους, που διέθεσαν τη ψυχή και τη ζωή τους για τον ιερό αγώνα των Ελλήνων.

Περισσότερα...