Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μια μέρα που έχει χαραχτεί βαθιά στη συλλογική μνήμη ως ημέρα αντίστασης, θάρρους και περηφάνειας για τον ελληνικό λαό. Το «ΟΧΙ» της Ελλάδας στο τελεσίγραφο του Ιταλού δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι, ήταν ένα «ΟΧΙ» στον φασισμό, στην ανελευθερία, στην υποδούλωση, ένα «ΝΑΙ» στην αντίσταση, στην αυταπάρνηση, στους αγώνες και στις θυσίες για τη διαφύλαξη όλων των αρχών, των ιδανικών και των αξιών που κλείνει μέσα της η λέξη «Ελλάδα».
Οι Έλληνες με τα χαρακτηριστικά που τούς αποδίδει ο ποιητής,
Ο καθένας τους είχε κι από ένα μικρό Μεσολόγγι στο στήθος του.
Και μια μουσική, γινωμένη απ’ τα έμβολα των Ελλήνων, απ’ όταν,
όμοια με ουράνια πτερωτά τα καράβια τους, ριχνόντουσαν πάνω
σ’ αυτά των Περσώνε στη Σαλαμίνα.(…)
Σμίγαν τους στεναγμούς τους και σχημάτιζαν έπος,
αντιστάθηκαν, πολέμησαν, νίκησαν.
Χρέος όλων μας, και ιδιαιτέρως των νέων, είναι να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη της ημέρας αυτής, όχι μόνο για να τιμήσουμε το παρελθόν, αλλά και για να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τις αρχές και τις αξίες που μας ενώνουν ως έθνος• την ελευθερία, την δημοκρατία και την δικαιοσύνη.
Και το όνομα Ελλάδα, δεν είναι λέξη, αλλά λόγος· όλες οι λέξεις
που ονομάζουν το φως.
