Μήνυμα για την επέτειο του ΟΧΙ από το Β’ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού
«Την ιδέα που έχουμε για την ελευθερία την οφείλουμε στην Ελλάδα, μαζί με άλλες πολλές που κάνουν τον άνθρωπο περήφανο. Γι’ αυτό, βεβαίως, η είσοδος των Γερμανών στην Αθήνα υπήρξε γι’ αυτούς που με περιβάλλουν και για μένα τον ίδιο το πιο σπαρακτικό σύμβολο των όσων υποφέραμε πέντε ολόκληρα χρόνια». Μ΄ αυτά τα λόγια ο νομπελίστας συγγραφέας Albert Camus απέτισε τον δικό του φόρο τιμής στους Έλληνες και επέλεξε να κρατήσει άσβεστο στην παγκόσμια μνήμη τον αγώνα τους, αγώνα της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού ενάντια στον φασισμό, τη βαναυσότητα, τον ευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το ολοκαύτωμα.
Από τις στιγμές που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας, ήταν αυτή του ηχηρού «ΟΧΙ», του λαού μας, την 28η Οκτωβρίου του 1940, όταν το έθνος μας έκανε μια συμφωνία με τον Θεό και τον θάνατο, αφού γνώριζε από παλιά ότι για να κερδηθεί η ψυχή απαιτείται η απώλειά της.
Στην κρίσιμη αυτή στιγμή, ο ελληνικός λαός που είχε επί εικοσιπέντε χρόνια διαποτισθεί από το δηλητήριο του Διχασμού, παραμέρισε πολώσεις και μικρότητες και έδωσε τον ύψιστο αγώνα στα πεδία των μαχών εναντίον της Ιταλίας αρχικά και της Γερμανίας του Άξονα στη συνέχεια. Οι επιστρατευμένοι στρατιώτες έσπευσαν να παρουσιαστούν και παρά το γεγονός ότι τους δόθηκε περιθώριο πέντε ημερών, το 80% αυτών παρουσιάστηκαν την πρώτη κιόλας μέρα. Τους ακολούθησαν οι άμαχοι, οι οποίοι συντονίστηκαν επίσης στον παλμό της πρώτης γραμμής. Οργανισμοί, φορείς, πνευματικά ιδρύματα, Εκκλησία, γέροι, γυναίκες, παιδιά κάθε ηλικίας, καλλιτέχνες συμμετείχαν με τον τρόπο τους στην προσπάθεια για την ενίσχυση του μετώπου και την κάλυψη των ελλείψεων της κρατικής μηχανής.
