Ξανά στο παιχνίδι της συλλογικής έκπληξης
Για τον άνθρωπο που έχει τα μάτια του ανοιχτά, ο κόσμος γύρω του είναι μια καθημερινή ευκαιρία και μια συνεχής πρό[σ]κληση για ανακάλυψη μιας νέας άγνωστης χώρας. Όχι, δεν έχουν ειπωθεί όλα, ούτε έχουν όλα φανερωθεί. Είναι τέτοια η δυναμική φύση της ζωής, που δεν σε αφήνει να πλήξεις. Αντίθετα, σε παρασύρει διαρκώς στην έκπληξη! Αρκεί να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά... Ακριβώς για αυτόν τον λόγο και η εκπαίδευση δεν μπορεί ούτε πρέπει να μένει στατική κι αμετακίνητη σε φραγμούς, περιορισμούς ή σύνορα. Εκτός εάν, στήνοντας με σοφία και διάκριση εκείνο το “παιχνίδι” με τα εμπόδια, πετυχαίνει να προκαλεί με τον τρόπο αυτό τη συλλογική περιέργεια και απορία στους μαθητές.Γιατί η σχολική κοινότητα είναι, πρωταρχικά, ένα γεγονός πνευματικό
Ξεκινώντας μια νέα σχολική χρονιά, ξεκινά ένας –καθόλου αυτονόητος ή εύκολος– αγώνας να συγκροτηθεί σε χειροπιαστό και λειτουργικό γεγονός η σχολική κοινότητα. Όπως κάθε κοινότητα (οικονομική, πολιτειακή, ιδεολογική κ.ά.), έτσι και η σχολική συγκροτείται στο βαθμό που εμφορείται από ένα πνεύμα, στο οποίο υποκλίνεται και υπηρετεί, από το οποίο αντλεί την έμπνευση στις μεγάλες αποφάσεις και το οποίο την καθοδηγεί ακόμη και στις πιο μικρές της λεπτομέρειες. Για το σχολείο μας, το Αρσάκειο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης, αυτό το πνεύμα συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο: πίστη - σεβασμός - ενότητα.Έναρξη νέας σχολικής χρονιάς
Δυο λόγια για έναν κύκλο που έκλεισε
Παιδιά μας αγαπημένα,
είναι τέτοια η στιγμή, που δεν μπορείς να κρυφτείς... Όχι από τους άλλους, από τον εαυτό σου. Είναι τέτοια η στιγμή, που η μυστική δύναμη που μας ενώνει δεν μπορεί να κρυφτεί, γιατί λάμπει συνεκτικά και κυριαρχικά. «Μπορείς να ξεχωρίσεις τον χορό από τον χορευτή;», αναρωτιέται ο ποιητής Γουίλιαμ Γέιτς, κι εμείς μαζί του: «Μπορείς να ξεχωρίσεις το σχολείο από τους μαθητές του;». Η απάντηση είναι πως όχι, δεν μπορείς!
Κρατήσαμε ήδη κάποιες δικές σας λέξεις• λέξεις ανέλπιστες για παιδιά δεκαπέντε χρονών, λέξεις πολύτιμες για μας τους πιο μεγάλους, λέξεις όπως: «γιορτή», «θύμηση», «αγώνας», «παραμύθι», «ευχαριστώ». «Η ιστορία μιας λέξης είναι καμιά φορά σπουδαιότερη από την ιστορία μιας εκστρατείας», λέει ένας άλλος ποιητής και φιλόσοφος, ο άγγλος Σάμιουελ Κόλεριτζ.
Τελετή αποφοίτησης 2018
Σας προσκαλούμε στην τελετή αποφοίτησης των μαθητών και μαθητριών της Γ΄ τάξης του Αρσακείου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018 και ώρα 21:00 στην αυλή του Σχολείου μας.
«Eὖγε! 2018» (Παρασκευή 25 Μαΐου 2018)
Το Αρσάκειο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης, κλείνοντας το διδακτικό έτος 2017-18, ανοίγει τις πόρτες του για να υποδεχθεί μικρούς και μεγάλους και να μοιράσει «εὖγε!».
Κατά τη διάρκεια της Ημέρας Πολιτισμού-Επιστημών και Αθλητισμού «Εὖγε! 2018» (Παρασκευή 25 Μαΐου 2018) μαθητές και μαθήτριες του Σχολείου μας θα παρουσιάσουν το πρωί (09:00–11:40) στο θέατρο των Αρσακείων Σχολείων τις δραστηριότητες της Ζώνης Επιστημών-Πολιτισμού, τα Προγράμματα Σχολικών Δραστηριοτήτων, κατασκευές από τα μαθήματα Τεχνολογίας και Εικαστικών, καθώς και τα βραβευμένα έργα του Α.ΛΟ.ΤΕ. 2018, ώστε να πάρει μια γεύση από αυτά η σχολική μας κοινότητα αλλά και να επιβραβευθεί η επιμέλεια και συμμετοχή των μαθητριών και μαθητών σε αυτά.
Μετά τις παρουσιάσεις στο θέατρο, θα διεξαχθούν στο κλειστό Γυμναστήριο τελικοί των ενδοσχολικών πρωταθλημάτων και θα ακολουθήσουν οι σχετικές απονομές (12:15–14:50).
Τη μέρα αυτή το Σχολείο μας θα είναι «ανοιχτό» σε γονείς και φίλους των μαθητών μας, καθώς και σε γονείς που ενδιαφέρονται να γράψουν τα παιδιά τους στο Γυμνάσιο.
Διαβάστε το αναλυτικό πρόγραμμα του «Εὖγε! 2018», κάνοντας κλικ στο παρακάτω εικονίδιο:
Έκθεση Εικαστικών των Αρσακείων Σχολείων Θεσσαλονίκης στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Έκθεση Εικαστικών των Αρσακείων Σχολείων Θεσσαλονίκης στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2)
500 άτομα στην 4η Διασχολική Συνάντηση Χορωδιών στο Αρσάκειο Θεσ/νίκης
Περισσότερα από πεντακόσια άτομα συμμετείχαν και παρακολούθησαν την 4η χορωδιακή συνάντηση, γεμίζοντας ασφυκτικά το θέατρο των Αρσακείων Σχολείων Θεσσαλονίκης, αλλά και τον περιβάλλοντα χώρο. Τριακόσια πενήντα αγόρια και κορίτσια, μέλη επτά χορωδιών από διαφορετικά σχολεία, τραγούδησαν με τις μελωδικές φωνές τους, περιλαμβάνοντας στο ρεπερτόριό τους ένα τουλάχιστον μελοποιημένο ποίημα του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, όπως προέβλεπε η φετινή προκήρυξη της συνάντησης. Ποίηση και μουσική, νεανικές φωνές και ζωντάνια γέμισαν τον φιλόξενο χώρο του Σχολείου μας κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερης βραδιάς.
Την ευθύνη της διοργάνωσης είχε η Οργανωτική Επιτροπή, που αποτελούν η μουσικολόγος Αναστασία Γκίνη, η οποία επιπλέον δίδαξε και διεύθυνε τη Χορωδία του Σχολείου μας, οι φιλόλογοι Βίκτωρ Βαβαρούτσος, Σοφία Χαριτίδου και Αντωνία Βουλγαράκη, καθώς και ο χημικός Βασίλης Μυλωνάς. Το κατατοπιστικό πρόγραμμα και τα πολύχρωμα έντυπα της εκδήλωσης επιμελήθηκε ο καθηγητής καλλιτεχνικών Θοδωρής Σπανός. Η βοήθεια των εκπαιδευτικών του σχολείου, που συνέβαλαν με κάθε τρόπο στη διοργάνωση, καθώς και των τεχνικών, ήταν όπως πάντα σημαντική.
Λεπτομερής παρουσίαση εδώ
Ευχές Πάσχα 2018
Στο δρόμο προς το 6ο Παναρσακειακό Μαθητικό Συνέδριο...
Η επετειακή αναφορά στην Οικουμενική Διακήρυξη, όμως, δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνούμε ότι, παρά την αναμφισβήτητη πρόοδο που έχει σημειωθεί, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραμένει ζητούμενο και όχι οριστική κατάκτηση. Τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκαν μαζικές παραβιάσεις μερικών από τα θεμελιωδέστερα ανθρώπινα δικαιώματα σε πολλά μέρη του πλανήτη μας, ακόμη και στη γειτονιά μας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα (μια από τις μεγαλύτερες συλλήψεις του Διαφωτισμού, που οι ρίζες του ανιχνεύονται στην Αρχαία Ελλάδα του 5ου αι. π.Χ.) είναι μια δυναμική κατάσταση, όπως και κάθε τι που αφορά στην ανθρώπινη κοινωνία: στο βαθμό που τα γνωρίζουμε και τα καλλιεργούμε, εμπεδώνονται, λειτουργούν και διευρύνονται. Όσο μένουν άγνωστα ή αδρανή, πέφτουν σε αχρησία με δραματικά αποτελέσματα για την ανθρωπότητα.
«Πάντ᾿ ἀνοιχτά, πάντ᾿ ἄγρυπνα, τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου»
Μουσικοθεατρικό οδοιπορικό στον βίο και το έργο του Διονύσιου Σολωμού / Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018 [19:30 - 21:00] / Αίθουσα Τελετών Α.Π.Θ. Ένα μουσικοθεατρικό οδοιπορικό σε επτά πράξεις για τον βίο και το έργο του Διονύσιου Σολωμού με τίτλο «Πάντ᾿ ἀνοιχτά, πάντ᾿ ἄγρυπνα, τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου» θα παρουσιάσουν μαθήτριες και μαθητές των Αρσακείων Σχολείων Θεσσαλονίκης της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας τη Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018, στην Αίθουσα Τελετών Α.Π.Θ. Την εκδήλωση προλογίζει η Κατερίνα Τικτοπούλου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Νέας Ελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ.
Κείμενα και διάλογοι της εποχής, πλαισιωμένα από εικονογραφικό υλικό αλλά και μελοποιημένα ποιήματα του Σολωμού τα οποία θα ερμηνεύσουν οι χορωδίες Δημοτικού και Γυμνασίου-Λυκείου, θα σκιαγραφήσουν την προσωπικότητα και την καλλιτεχνική παραγωγή του ποιητή, από τα πρώτα χρόνια στη Ζάκυνθο, το πέρασμα στην Ιταλία και την ενηλικίωσή του εκεί, την επιστροφή στην πατρίδα, το πέρασμα από τα ιταλικά στα ελληνικά και τη συγγραφή εμβληματικών έργων, όπως ο νεανικός «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» (1823) και οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι».
Ο Διονύσιος Σολωμός (8 Απριλίου 1798 – 9 Φεβρουαρίου 1857), κεντρικό πρόσωπο της Επτανησιακής σχολής και εθνικός ποιητής των Ελλήνων, αξιοποίησε την προγενέστερη ποιητική παράδοση αλλά και την ευρωπαϊκή λογοτεχνία, διαμορφώνοντας καθοριστικά τη νεοελληνική ποίηση. Ο βίος και το έργο του αποτελούν υλικό συστηματικής μελέτης, διδασκαλίας και έμπνευσης διεθνώς.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση 220 χρόνων από τη γέννησή του και αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής των Αρσακείων Σχολείων στον ποιητή που υπήρξε -συν τοις άλλοις- ένα από τα πρώτα μέλη της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας.
ΑΡΣΑΚΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ – ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ: Openday 3 Μαρτίου 2018
Το Αρσάκειο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης, μαζί με όλα τα υπόλοιπα Αρσάκεια Σχολεία (Νηπιαγωγεία, Δημοτικά και Γυμνάσια) σε όλη την Ελλάδα (Ψυχικό, Εκάλη, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Ιωάννινα), για τρίτη συνεχόμενη χρονιά επιμένει να υποστηρίζει έμπρακτα πως «Ζωντανό Σχολείο είναι το Ανοιχτό Σχολείο»! Σας προσκαλούμε λοιπόν να μας επισκεφθείτε, να περιηγηθείτε και να ξεναγηθείτε στους χώρους μας, να ενημερωθείτε για την παιδεία που προσφέρουμε, τις δράσεις που πραγματοποιούμε και να γνωριστούμε καλύτερα.
Ελάτε να πάρετε μέρος σε ποικίλα βιωματικά και επιστημονικά εργαστήρια, σε παιχνίδια και κατασκευές, σε γευστικές προσεγγίσεις ξένων πολιτισμών με μουσικό επιδόρπιο την ανοιχτή πρόβα της χορωδίας μας. Φέτος, για πρώτη χρονιά το πολύ πετυχημένο -7ο κατά σειρά- Τουρνουά Μπάσκετ «3 on 3» ενσωματώνεται στο «Ανοιχτό Σχολείο», διευρύνοντας έτσι τα όρια και τις προοπτικές του. Οι μαθητές και οι καθηγητές του Σχολείου μας έχουν ετοιμάσει ένα ξεχωριστό πρόγραμμα, για το οποίο μπορείτε να ενημερωθείτε και να δηλώστε συμμετοχή στον ειδικό ιστότοπο http://opendays.arsakeio.gr/programma-delose-summetokhes/arsakeio-thes-nikes/.
Σας περιμένουμε, μικρούς και μεγάλους, μαζί με τους φίλους σας!
Και μην ξεχνάτε: αν έχετε αρκετά μικρότερα αδέλφια ή φίλους, που ετοιμάζονται είτε για το Νηπιαγωγείο είτε για την Α΄ Δημοτικού, το Αρσάκειο Νηπιαγωγείο και το Αρσάκειο Δημοτικό είναι κι αυτά ανοιχτά, εγκάρδια και γεμάτα ενδιαφέρουσες δράσεις για αυτές τις ηλικίες.
Δείτε το πλήρες πρόγραμμα του Αρσακείου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης εδώ.
Μικρά βιβλιοστάσια Αρσακείου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης: Τέσσερις γωνιές για τους φίλους του βιβλίου
Με το ξεκίνημα του νέου έτους 2018, μια ευχάριστη έκπληξη μάς περίμενε: τέσσερα μικρά και εξαιρετικά κομψά βιβλιοστάσια, τοποθετημένα σε διαδρόμους του Σχολείου, να δίνουν χρώμα και να εξάπτουν την περιέργειά μας, δημιουργώντας πολλαπλές προκλήσεις:
«- Όμορφα είναι, αλλά έχουν παράξενο σχήμα... Σχηματίζεται κάποια φράση; Τι να λέει; Α! ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ! Κάπου το έχω ξανακούσει... δες κι εδώ: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ!
- Κι αυτά τα βιβλία, μπορώ άραγε να τα ξεφυλλίσω ή μήπως και να τα δανειστώ;
- Ωραίοι κι αυτοί οι πολύχρωμοι κύβοι! Τι ρόλο να παίζουν... Λες να μπορούμε να καθίσουμε;».
Όταν ο λόγος της τέχνης συνομιλεί με την τέχνη του λόγου
Η ιδέα για την κατασκευή τους ξεκίνησε από την περσινή χρονιά στο μάθημα της Τεχνολογίας. Οι μαθητές της Β΄ τάξης, με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς τους κ. Αποστολίας Δεμερτζή, εργάστηκαν με μεράκι και φαντασία στον σχεδιασμό μικρών επιδαπέδιων βιβλιοστασίων, τα οποία θα επιχειρούσαν –μέσα από μια δημιουργική συνομιλία του λόγου της τέχνης με την τέχνη του λόγου– να προσελκύσουν τους μαθητές να τις επισκεφτούν, να ξεφυλλίσουν τα βιβλία τους και να ανταλλάξουν σκέψεις και ιδέες γι’ αυτά. Το ενδιαφέρον εγχείρημα παρουσιάστηκε στο περσινό πολιτιστικό διήμερο «εὖγε» και απέσπασε τον θαυμασμό όλων όσων παραβρέθηκαν σε αυτό. Μάλιστα, τότε είχε διατυπωθεί η δέσμευση πως κάποιες από αυτές τις πρωτότυπες σχεδιαστικές προτάσεις θα διαβούν το κατώφλι της υλοποίησης και θα τοποθετηθούν σε χώρους του Σχολείου μας.
Μια ευχή για τα Χριστούγεννα 2017
Με την ευχή όλων μας «ουράνια χαρά»
να απλωθεί στη γη και στη ζωή μας
Οι μαθητές, οι καθηγητές και η διεύθυνση
του Αρσακείου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης της Φ.Ε.
Χριστουγεννιάτικες συνομιλίες [νεογράφημα 12, editorial]
Κοντεύουν Χριστούγεννα· πολυαναμενόμενα για χίλιους διαφορετικούς λόγους από όλους μας, μικρούς και μεγάλους. Το άρωμά τους διατρέχει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ολόκληρο το δωδέκατο τεύχος του Νεογραφήματος. Για παράδειγμα, η «Σχολική Ζωή» είναι αφιερωμένη σε ένα Εικονογράφημα: μια συνομιλία μαθητών με το έργο τεσσάρων καλλιτεχνών, όλοι τους λίγο-πολύ... παράξενοι. Με μια παραξενιά, που παραδέχεται και μας την εκμυστηρεύεται ο ποιητής1:
Ήταν βέβαια πάντα λίγο παράξενος, έμενε στο διπλανό δωμάτιο,
όμως εκείνη τη νύχτα βγήκε στο δρόμο κρατώντας μια λάμπα
«Τι γυρεύεις;», του λέω. «Τη Θεοτόκο», μού λέει
–στην ακατάληπτη γλώσσα εκείνων που δίνουν νόημα σε μια εποχή.
Ο σπόρος της γνώσης και οι πρώτοι καρποί
Καλώς ορίσατε και πάλι στο Σχολείο μας!
Αγαπημένα μας παιδιά, αγαπητοί γονείς, καλώς ορίσατε και πάλι στο Σχολείο μας. Είναι μεγάλη η χαρά μας να συναντιόμαστε και πάλι, είναι ακόμη πιο δυνατή η συγκίνηση να υποδεχόμαστε στην οικογένεια του Αρσακείου τα νέα παιδιά της πρώτης τάξης του Γυμνασίου.Καινούργια χρονιά, καινό, δηλαδή, νέο και πρωτόφαντο έργο μάς προσκαλεί η ζωή να αναλάβουμε: να καινουργήσουμε, συμβάλλοντας καθένας με το υφάδι του στο μελλούμενο υφαντό της χρονιάς που σήμερα ξεκινά. Αυτή η πρόσκληση, που είναι κοινή για όλους μας –μα και τόσο διαφορετική για την καθεμιά και τον καθένα από μας– απαιτεί να καταθέσουμε ό,τι καλύτερο έχουμε για χάρη αυτού του νέου έργου.
«Δόσε –κηρύττω– στὸ ἔργον σου ὅλην τὴν δύναμί σου,
ὅλην τὴν μέριμνα, καὶ πάλι τὸ ἔργον σου θυμήσου
μὲς στὴν δοκιμασίαν, ἤ ὅταν ἡ ὥρα σου πιὰ γέρνει»,
ὅλην τὴν μέριμνα, καὶ πάλι τὸ ἔργον σου θυμήσου
μὲς στὴν δοκιμασίαν, ἤ ὅταν ἡ ὥρα σου πιὰ γέρνει»,
συμβουλεύει με έκφραση θαυμαστή ο αλεξανδρινός ποιητής.
Δυο λόγια αποχαιρετισμού
«Ἀφοῦ μόνον ὁ ἔρωτας...»
Αγαπημένα μας παιδιά, η σημερινή στιγμή –όσο κι αν συμφωνήσαμε όλοι πως πρέπει να είναι πιο “ήσυχη” σε σχέση με προηγούμενες τελετές αποφοίτησης– δεν παύει να είναι πυκνή σε φόρτιση αισθημάτων και νοημάτων. Το να κλείνει αυτός ο κύκλος των γυμνασιακών χρόνων, ένας κύκλος που σηματοδοτεί την ολοκλήρωση ενός –αν μη τι άλλο– εντυπωσιακού μετασχηματισμού των παιδιών(που ήρθαν πρωτάκια στο Γυμνάσιο, με τα μάτια γεμάτα απορία και το χτυποκάρδι να πάει σύννεφο) σε κοπέλες και παλικάρια (που ξέρουν πια τι θέλουν και πώς να το διεκδικούν) δεν είναι και μικρό πράγμα. Δείτε τους και καμαρώστε τους! Τους αξίζει ένα μεγάλο «μπράβο» γι’ αυτό που έχουν καταφέρει!
Η σημερινή στιγμή είναι ιδιαίτερη και πυκνή και για τους γονείς αυτών των παιδιών, πατέρες και μητέρες, που μεγάλωσαν κι αυτοί μαζί με τα παιδιά τους. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί και να συμπορεύεσαι μαζί του σε αυτή την περίοδο της ζωής του, στην πορεία του προς την ενηλικίωση, δεν είναι ούτε εύκολο ούτε ανώδυνο. Ο Έριχ Φρομ, ένας από τους σημαντικότερους ψυχολόγους του 20ού αιώνα, μιλώντας γι’ αυτή την περίοδο, την κατονομάζει ως την «τρίτη αναγκαία έξοδο» του παιδιού από τη μητρική αγκαλιά στην πορεία του προς την αυτονομία. Προηγήθηκαν η πρώτη έξοδος (ο τοκετός και η έξοδος του βρέφους από τη μήτρα με το κόψιμο του ομφάλιου λώρου) και η δεύτερη (ο απογαλακτισμός με τον αποχωρισμό του από το μητρικό στήθος).
Διαβάστε το πλήρες κείμενο
Homo viator: η αξία του ταξιδιού και η χαρά της έκπληξης
«Όταν είσαι παιδί μαθαίνεις ότι υπάρχουν τρεις διαστάσεις: το ύψος, το μήκος και το πλάτος, όπως σε ένα κουτί με παπούτσια. Αργότερα, καθώς μεγαλώνεις, μαθαίνεις ότι υπάρχει μια τέταρτη διάσταση: ο χρόνος. Κάποιοι λένε ότι οι διαστάσεις μπορεί να είναι πέντε, έξι, επτά ...» μονολογεί ο πρωταγωνιστής, ένας οδηγός λεωφορείου «που αγαπάει τα ποιήματα της Έμιλι Ντίκινσον», της πρόσφατης ταινίας του Τζιμ Τζάρμους «Paterson». Πάνω στο πέρασμα σε μια καινούργια χρονιά, το 2017, οι νεαροί συντάκτες του Νεογραφήματος, «καθώς μεγαλώνουν», αφήνουν για λίγο στην άκρη τις βεβαιότητες των τριών διαστάσεων κι έρχονται να ανοιχθούν στη γοητεία της τέταρτης διάστασης του χρόνου και να αναμετρηθούν με τις προ[σ]κλήσεις του.
«Είναι περίεργο», γράφει ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης, «αλλά οι άνθρωποι έχουν την ακλόνητη βεβαιότητα πως ο ήλιος θα βγει και τ’ άλλο πρωί· είναι τόσο ωραίο, που το συμμεριζόμαστε όλοι μας»[1]. Κι όμως, κάθε πέρασμα σε έναν καινούργιο χρόνο ή κάθε μετάβαση σε έναν άλλο τόπο, ξυπνά μέσα μας αυτή την αίσθηση: ότι «ο άνθρωπος δεν είναι μια ύπαρξη στατική, αλλά δυναμική· είναι ένας προσκυνητής και ένας ταξιδιώτης –homoviator»[2].
