Αγαπητές και αγαπητοί μας απόφοιτοι
Και να που φτάσατε επιτέλους στο τέλος της μαθητικής σας διαδρομής!
«Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ. Δύσκολος δρόμος!... Σίγουρος δρόμος... Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος!»
Σε αυτή τη διαδρομή μοιραστήκαμε μαζί σας αγωνίες, χαρές, δυσκολίες, απογοητεύσεις, συνεργασίες. Θυμώσαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε και έτσι φτάσαμε στον πρώτο σταθμό του ταξιδιού που οδηγεί στην «Ιθάκη» σας. Είμαστε σίγουροι ότι εδώ στην αυλή του σχολείου μας τρέφατε τα πιο όμορφα όνειρά σας. Εδώ γεννήθηκαν οι ωραιότερες σκέψεις, το μερίδιο της ζωής που δεν μπορεί κανείς να σας στερήσει. Εδώ στις γωνιές της σιωπής και των ψιθύρων παίρνατε κουράγιο να πιστεύετε στον αγώνα σας. Όμως σκεφτείτε ότι ο Θεός δίνει σε όλα τα πλάσματα τροφή- δεν τη ρίχνει όμως στη φωλιά τους. Ήρθε η ώρα να κοιτάξετε μπροστά, να γίνετε «ό,τι ζητάει η ευτυχία του κόσμου αλλά και να φτιάξετε την ευτυχία του κόσμου». Ανάψτε ξανά τα φώτα της ελπίδας, εσείς «το έαρ της ζωής», εσείς «η αιώνια αναγέννηση!». Φτάνει μόνο ένα αλέτρι να βρεθεί σε ένα χαρούμενο χέρι… Το κλειδί για την επιτυχία θα το βρείτε κάτω από το… ξυπνητήρι. Οι άνθρωποι γερνούν όταν λιποτακτούν από τα όνειρά τους και τα ιδανικά τους. Γι’ αυτό μέσα στο κέντρο της καρδιάς σας μακάρι να βρίσκεται ένας «σταθμός ασυρμάτου». Όσα χρόνια αυτός ο σταθμός παίρνει μηνύματα ομορφιάς, ελπίδας, χαράς, μεγαλείου, θάρρους και δύναμης, τότε θα είστε πάντα νέοι.
Σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σας και για τη δυσπιστία σας, για την αποδοχή και την αμφισβήτηση, για όλα όσα κρατούν μια σχέση ζωντανή, παλλόμενη και δημιουργική. Μια σχέση αμφίδρομη, μια σχέση διδαχής, δοτικότητας και δεκτικότητας, ικανότητας και σοβαρότητας.
Έννεπε μούσα στο ταξίδι…
Έννεπε μούσα στο όνειρο…
Έννεπε μούσα στο όμορφο παραμύθι στης μνήμης…
Η ζωή είναι μια βόλτα…
Carpe Diem!
Η Διευθύντρια Ο Σύλλογος Διδασκόντων