«Δάσκαλοι Προμηθείς
Κάθε βράδυ τάπητες υφαίνουμε…
Χρόνια ατέλειωτα στο ίδιο μονοπάτι
Με επιμονή χελιδονιού
Φωλιές χτίζουμε με… λέξεις»
Γιάννης Ποταμιάνος
Φιόρα τιμής
Η 5η Οκτωβρίου είναι μια μέρα υψηλού συμβολισμού και σκέψης για το αξιακό περιεχόμενο του λειτουργήματός μας και του έργου μας. Καθιερώθηκε το 1994 από την UNESCO για να μας υπενθυμίσει τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο δάσκαλος στην κοινωνία.
Ο ρόλος μας είναι πολύπλευρος και πολυεπίπεδος. Έχει ως πεδίο αναφοράς τα παιδιά, τους εφήβους, τους νέους. Πλάθουμε χαρακτήρες, διαμορφώνουμε ανθρώπους με κριτική σκέψη, σύγχρονες αντιλήψεις και αξίες, διαπαιδαγωγούμε ενεργούς πολίτες με δημοκρατικά ιδεώδη, κοινωνικές ευαισθησίες και αγάπη.
Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι το κρίσιμο θεμέλιο της μακρόχρονης δύναμης κάθε κοινωνίας. Είναι υποχρέωσή μας να εξασφαλίσουμε στη νέα γενιά μια παιδεία αντίστοιχη των σύγχρονων αναγκών, σε συνθήκες ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης που θα ανοίξει το δρόμο προς την ανάπτυξη και την ευημερία. Η αποστολή του εκπαιδευτικού δεν είναι να εκχερσώνει ζούγκλες αλλά να αρδεύει ερήμους. Να έχει το αισθητήριο του κάλλους. «Κερί που λιώνει» πρέπει να είναι ο δάσκαλος για «να φωτίζει το μέλλον».
Δεν είμαστε δάσκαλοι επειδή εργαζόμαστε για να ζήσουμε, είμαστε επειδή πιστεύουμε στον άνθρωπο, στην κοινωνία και πάνω από όλα στην εκπαίδευση ως το μόνο εργαλείο για την αλλαγή του κόσμου. Ξεπερνά έναν τίτλο. Μια θέση. Είναι κλίση υπηρεσίας. Γιατί ο δάσκαλος είναι ο φυτουργός και ο σπορέας του λόγου. Είναι ο ποιητής του ανθρώπου.
Πολλοί ειδικοί διαβεβαιώνουν ότι ο πλούτος μιας χώρας δεν μετριέται σε οικονομικούς δείκτες ή στις τεχνολογικές εξελίξεις που αναπτύσσει. Ο πραγματικός πλούτος μιας κοινωνίας είναι με τον τρόπο που εκπαιδεύει τα μέλη της.
Το έργο του εκπαιδευτικού δεν τελειώνει ποτέ. Με το παράδειγμά του μέσα και έξω από το σχολείο πρέπει να είναι το πρότυπο των μαθητών. Να είναι αναφορά ζωής. Το σχολείο αλλάζει. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η υπομονή, το ενδιαφέρον, η αγάπη των εκπαιδευτικών γιατί κρατάμε στα χέρια μας τους αυριανούς ενήλικες, την ελπίδα, την αθωότητα και τα όνειρα…
Δύο είναι οι εντολές που πάνω τους κρέμονται οι νόμοι και οι προφητείες της παιδείας.
“Να χτίζεις στο μάρμαρο της γνώσης και να γκρεμίζεις την αχυροπληθιά της πρόληψης” (Δημήτρης Λιαντίνης).
Η Διευθύντρια Ο Σύλλογος Διδασκόντων
Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών