«Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου,
πάρεξ ελευθερία και γλώσσα»
Διονύσιος Σολωμός
Η 9η Φεβρουαρίου, ημερομηνία θανάτου του εθνικού μας ποιητή και μέλους της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Διονυσίου Σολωμού, έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας. Ο Διονύσιος Σολωμός εξέφραζε την πνευματική Ελλάδα στο ανώτερο φανέρωμά της αναδεικνύοντας τη ζωντανή γλώσσα του λαού σε έντεχνο ποιητικό λόγο, σε όργανο υψηλού στοχασμού. Εξάλλου η φράση του «Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα» ίσως να ανήκει στα πιο πολιτισμικά τιμαλφή του ποιητή.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μέσα στην Επανάσταση, στα 1824, ο Σολωμός μάς έδωσε τον περίφημο «Διάλογό» του, πάνω στο συσχετισμό ελευθερίας και γλώσσας. Ο ποιητής συνδέει την έννοια της ελευθερίας, όχι με την τυπική έννοια της γλώσσας αλλά με την ευρύτερη έννοιά της, ως μέσου διαφωτισμού του λαού και απολύτρωσής του από το σκοτάδι της αμάθειας, με σεβασμό, όμως, στη ζωντάνια της γλώσσας.
Είναι ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός του δημοτικισμού κι αυτό φαίνεται καθαρά στον «Διάλογο» όταν λέει: «Υποτάξου πρώτα στη γλώσσα του λαού, και αν είσαι αρκετός, κυρίεψέ την». Το έργο αυτό του Σολωμού είναι και παγκόσμιο, αφού αναφέρεται και στην εξέλιξη άλλων γλωσσών για να υπεραμυνθεί της άποψής του πως «τη σημασία των λέξεων ο λαός την διδάσκει του συγγραφέα».
Με τη θέσπιση αυτής της Παγκόσμιας Ημέρας της Ελληνικής Γλώσσας επιδιώκεται η ανάδειξη του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού.
Η γλώσσα είναι η έκφρασή μας, η πραγματικότητά μας, είναι η ιστορία μας, η ζωή μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας.
Κατά την ημέρα αυτή στο σχολείο μας θα γίνει ιδιαίτερη μνεία για την αξία της γλώσσας μας και τη συμβολή της ως μέσου αποθησαύρισης και διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού που επιβιώνει ως τις μέρες μας, στη νεότερη εκδοχή της, ως μια από τις μακροβιότερες ζωντανές γλώσσες παγκοσμίως.
Ο φετινός εορτασμός των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση ας είναι και μια σπουδή πάνω στη γλώσσα της οποίας τη διαχρονικότητα αποτύπωσε με έκδηλο τρόπο ο Σολωμός:
«Έρχεται ο ξένος και βρίσκει ακόμη ζωντανά πολλά συνήθεια της Ιλιάδος· ακόμη οι γυναίκες λέγουν τα μοιρολόγια εις τα λείψανα και τα φιλούν· ακόμη ο γέρος στη δυστυχιά του χτυπάει το μέτωπό του με τα δύο του χέρια και τα σηκώνει στον ουρανό σαν να ήθελε να τον ερωτήσει γιατί έπεσε τέτοια συμφορά στο κεφάλι του· ακόμη γυμνώνει το βυζί της η μάνα και ξαναθυμάει του παιδιού της το γάλα που του έδωσε».
Η γλώσσα η ελληνική το γάλα που μας τρέφει!
Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ
Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας