Στο ημερολόγιο Φεβρουάριος. Χειμώνας. Ακόμα «κλεισμένοι» στα ηλιόλουστα μα παγωμένα πρωινά του, στις σκοτεινές, κρύες νύχτες του.
Μα εκεί, στον κήπο του σχολείου…..
Εκείνες, αχ, εκείνες οι αμυγδαλιές, του ‘κλεισαν το μάτι και, βιαστικές να φέρουν την άνοιξη, άνθισαν! Κάτασπρα μπουμπούκια στόλισαν τα κλαδιά τους και το σχολείο μοσχοβόλησε ελπίδα, ζωή και φως!
Και να, όμως, που στην απόλυτη ηρεμία τους, που μέσα σ΄ αυτή σιγά σιγά να δέσουν τους καρπούς τους, βρέθηκαν κοντά τους οι μικροί μας μαθητές. Και τότε ο τόπος πλημμύρισε με παιχνίδια, γέλιο, φωνές και λόγια ξένοιαστα. Κι οι ανάσες τους οι δροσερές – τι όμορφο – ενώθηκαν με το πρώτο της άνοιξης ξέσπασμα!
Κι εμείς μείναμε να τα κοιτάμε και να καμαρώνουμε τη μια ζωή δίπλα στην άλλη και να ευχόμαστε στα τρυφερά πλασματάκια μας να μεγαλώσουν σε μια αέναη άνοιξη!