Έκθεση ζωγραφικής Ελένης Βλάχου-Τσοτσορού «Sub Rosa»

Την Παρασκευή 26 Απριλίου, μέλη τής πολιτιστικής ομάδας «Χάριν Παιδείας και Παιδιάς» τού Α΄ Αρσακείου Γυμνασίου Ψυχικού παρευρέθησαν στα εγκαίνια τής έκθεσης ζωγραφικής τής εικαστικού κ. Ελένης Τσοτσορού, καθηγήτριας Καλλιτεχνικών τού Σχολείου μας.

Ο τίτλος τής έκθεσης “Sub Rosa” (υπό τα ρόδα/κάτω από τα τριαντάφυλλα) έχει τις ρίζες του στα μεσαιωνικά χρόνια με τον πλούσιο και γεμάτο συμβολισμούς φαντασιακό τους κόσμο. Τότε που το κάθε άνθος είχε ένα μυστικό, συμβολικό νόημα και τα τριαντάφυλλα αποτελούσαν την υλική απεικόνιση τού μυστικού, αυτού που οι συνομιλητές, έχοντας συζητήσει κάτω από τα ρόδα, όφειλαν να κρατήσουν κρυφό. Σήμερα η συνθήκη εξακολουθεί να ισχύει, καθώς κάθε άνθος μπορεί να μας ψιθυρίσει ένα μυστικό, αρκεί να έχουμε τη διάθεση να το αφουγκραστούμε...

Έχοντας υπάρξει μαθήτρια τής Ρένας Παπασπύρου, η Ελένη Βλάχου-Τσοτσορού στοχάζεται σε καλλιτεχνικά ερωτήματα ιστορικών διαστάσεων και δίνει πρωτεύοντα ρόλο στην τελετουργία τής ζωγραφικής ώστε να ξαναϊδωθεί ο κόσμος γύρω μας μέσα από μια πηγαία "διονυσιακή" ματιά. Ζωγραφίζει λουλούδια, ένα παμπάλαιο κλασικό θέμα, μέσα από μια μετά-pop εικονογραφική αντίληψη, επεξεργασμένη και ενσωματωμένη οργανικά στην έκφρασή της, σε μια προσπάθεια να ξαναβρεί η τέχνη, όχι το νόημα, αυτό πια το εξάντλησαν οι εννοιολογίζοντες, αλλά τη χαμένη της φυσικότητα.

Η καλλιτέχνης δεν γοητεύεται απλώς από τη χαρά τού χρώματος ή την ανεπιτήδευτη ομορφιά των φυτικών συνθέσεων. Μέσα από την εύθραυστη συνθήκη τού άνθους στη ζωή και την αναπόφευκτη φθορά που την ακολουθεί βλέπει μια μεταφορά τής ανθρώπινης ύπαρξης, την οποία φιλοδοξεί να σώσει στη γη τής ζωγραφικής. Ο φυτικός λαβύρινθος βρίσκει κυρίαρχη θέση στη σκέψη της κι έτσι μεταφέρεται στο έργο της.

«Ο λαβύρινθος με απασχολεί ως σύλληψη, ως μεταφορά για την πορεία τού ανθρώπου στη ζωή, διότι στην πραγματικότητα η ζωή είναι ένας λαβύρινθος» λέει η ίδια για τη δουλειά της. «Τα λουλούδια αποτελούν αφορμή να απεικονίσω με κομψότητα και συχνά μέσα σε μια έκρηξη χρώματος αυτήν την υπέροχη πολυπλοκότητα τής φύσης, που αντικατοπτρίζει και τη δική μας διαφορετικότητα, τη συνολική εικόνα που διαμορφώνεται από την παράθεση και σύνθεση παρόμοιων, ποικίλων χρωματικά, σχημάτων, που συγκροτούν τελικά, έναν άλλον λαβύρινθο».

Μεγεθυμένα τα άνθη υπερβαίνουν τις φυσικές τους διαστάσεις, απομονώνονται και "μετεωρίζονται" σε έναν κοσμικό κενό. Φόρμες που οδηγούν σε μια σειρά από συμβολικές προσεγγίσεις: το χρονικό συνεχές, η ατέρμονη διαδοχή τής αρχής και τού τέλους, η θέση τού ανθρώπου και η αιχμαλωσία του στους πλοκάμους τής μοίρας. Εδώ, η τέχνη αποζητά το ανοίκειο, το απόκοσμο, και το μαύρο φως, το μυστικό εσωτερικό φως τής ψυχής, φωτίζει ερωτήματα χωρίς απάντηση για τον άνθρωπο και την ύπαρξή του. Πρόκειται για μια "ακτινοβόλα" ζωγραφική: έρχεται προς το φως και εκπέμπει φως... Στα "μαύρα έργα" της υπάρχει η ίδια μέθη τού κάλλους που φέρουν τα αραβουργήματα στην Αλάμπρα ή τα μωσαϊκά στη Δήλο.

Στην τελευταία ενότητα έργων τής κ. Ελένης Βλάχου-Τσοτσορού, το φαινομενικά "ακίνδυνο" θέμα των λουλουδιών γίνεται στο χέρι της σύμβολο υπαρξιακού προβληματισμού. Με χρωματική έξαρση ή με αυστηρή σχεδίαση τού μαύρου-άσπρου, προσεκτικά υπολογισμένη σε μετωπική σύνθεση ώστε να τα συγκρατεί όλα μαζί σε μια γεωμετρία, σχήματα και φόρμες συνθέτουν έναν κήπο ανοικτό, που μεταφράζεται σε διαθλάσεις ενός νου που ονειρεύεται. Ο κόσμος αυτός στα μάτια μας προβάλλει διαυγής και πάμφωτος: Υπάρχει!