Δειλά-δειλά, με ασταθή και διστακτικά βήματα, όπως τα πρώτα βήματα ενός παιδιού, η παιδεία αλλάζει.
Οι ερευνητικές εργασίες του Λυκείου, οι βιωματικές του Γυμνασίου, η προσέγγιση της Φυσικής Α΄ Γυμνασίου, δείγματα της αλλαγής, ενθαρρύνουν τον μαθητή να αναζητήσει τη γνώση, να την επεξεργαστεί με κριτική σκέψη, να συμμετέχει ενεργά στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Η αλλαγή ξεκίνησε από φωτισμένους δασκάλους και από την αναγκαιότητα να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της εποχής. Οι εξελίξεις της τεχνολογίας έφεραν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής μεγάλων και μικρών. Τα ίδια τα παιδιά έχουν αλλάξει. Με το ποντίκι του Η/Υ και το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης στο χέρι, έχουν άλλες πηγές πληροφόρησης πλέον – αξιόπιστες ή μη. Τώρα το Σχολείο δεν είναι το μοναδικό "παράθυρo" στη γνώση του εξωτερικού κόσμου. Παραμένει όμως το "παράθυρο" στη γνώση του εαυτού, ο δρόμος προς την ισόρροπη καλλιέργεια νου, ψυχής και σώματος, προς την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, την αυτογνωσία και την αυτοπραγμάτωση.
Ο δάσκαλος είναι πλέον εμπνευστής, καθοδηγητής και συνοδοιπόρος –πόσο πιο ουσιώδης ο ρόλος του τώρα– και ο μαθητής συμμέτοχος στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Για εμάς εδώ τους εκπαιδευτικούς δεν χρειάστηκε επιμόρφωση γι αυτή την αλλαγή. "Σαν έτοιμοι από καιρό" είχαμε ήδη αλλάξει τους ρόλους μας. Μόνο που τώρα αυτά τα λίγα δειλά, θεσμοθετημένα πλέον, βήματα αλλαγής εκτός από χαρά μάς δημιουργούν και μεγάλες προσδοκίες.
Α. Πολυζοπούλου
Διευθύντρια Αρσακείου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης
