 |
|
«Χριστουγεννιάτικα φρούτα |
Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.
Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ
ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμο
καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.
Νὰ τ᾿ ἀκούσει ὁ χρόνος καὶ νὰ μὴν σ᾿ ἀγγίξει, ἀγάπη μου, ποτέ.
Τάσος Λειβαδίτης
Τα Χριστούγεννα κομίζουν κάθε χρόνο το μήνυμα του καινούργιου, του νέου, του άφθαρτου. Άλλωστε γεννάται «παιδίον νέον», που για τους χριστιανούς βέβαια είναι «ο προ αιώνων Θεός».
Έτσι, τα Χριστούγεννα έρχονται και μας πληροφορούν ότι το καινούργιο δεν είναι ζήτημα διάρκειας. Με άλλα λόγια, δεν εξαρτάται από το πόσο καιρό υπάρχει κάτι ή κάποιος αλλά από το πώς υπάρχει, με ποιόν τρόπο.
Έτσι, μπορεί η γιορτή –και συμβαίνει στις μέρες μας -να είναι υπόθεση καταναλωτισμού και εφήμερης διάρκειας, πρόσκαιρης χαράς και απατηλής ευδαιμονίας.
Το ζητούμενο, όμως, είναι η αλήθεια της γιορτής που θα έχει διάρκεια.
Όλοι συμφωνούν πως μόνο ο τρόπος της αγάπης είναι διαχρονικός. Ένας τρόπος ύπαρξης που νοηματοδοτεί ολάκερο τον βίο.
Τα Χριστούγεννα έρχονται να μας υπομνήσουν πως δεν υπάρχει άλλη οδός από την αγάπη: των Ποιμένων και των Μάγων, των αγγέλων και του αστέρα, του σπηλαίου και της φάτνης. Όλοι οι δρόμοι, δηλαδή, οδηγούν στην αγάπη ως τρόπο και τόπο βίου.
Αυτά τα Χριστούγεννα ας επιμείνουμε στον δρόμο προς την ταπεινή Βηθλεέμ όπου γεννήθηκε η Αγάπη που φωτίζει την οικουμένη.
Καλά Χριστούγεννα και θερμές ευχές για το νέο έτος
Η Διευθύντρια
και ο Σύλλογος Καθηγητών
του Α΄ Αρσακείου Γενικού Λυκείου Ψυχικού
