«Πώς είναι δυνατόν να συμφύρονται το παρόν με το παρελθόν, το όνειρο με την πραγματικότητα, το φως με τη σκιά; Πώς είναι δυνατόν να ξαναενωνόμαστε με τους ανθρώπους που νομίσαμε πως χάσαμε για πάντα, να συμφιλιωνόμαστε με την απώλεια, να βρίσκουμε την ψυχή μας στα πιο ασήμαντα και ευτελή μικροπράγματα τής καθημερινότητας; Να κάνουμε τις εικόνες να μιλούν και να βλέπουμε "εν ονείρω την αλήθεια"; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα η απάντηση είναι μία: "η τέχνη είναι αυτή που μετουσιώνει την πραγματικότητα και κάνει τις δυσβάστακτες ζωές μας πιο υποφερτές"». Με αυτό τον ποιητικό τρόπο ξεκίνησε ο κ. Γιάννης Μετζικώφ τη συζήτηση με τους μαθητές των Αρσακείων Γυμνασίων και Λυκείων για την ποίηση, τη ζωγραφική και τη μουσική, τον κινηματογράφο και την πεζογραφία στην τελετή βράβευσης για τους 11ους Αγώνες Λόγου και Τέχνης.
Η εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 2 Μαΐου 2018 στο θέατρο των Αρσακείων Ψυχικού, ξεκίνησε με τον πρόλογο τής κ. Μαρίας Μπουζινέλου, φιλολόγου τού Β΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού, σχετικά με τη δύναμη που κλείνει μέσα του ένας τέτοιος διαγωνισμός, αφού φέρνει σε επαφή τους εφήβους με τους μύχιους φόβους τους, τις αναμνήσεις και τους βασανιστικούς ή ματαιωμένους έρωτές τους, τις αγωνίες τους.



Όλοι οι προσκεκλημένοι καλλιτέχνες, οι ζωγράφοι Γιάννης Μετζικώφ και Βίκυ Χατζηλάκου, οι πεζογράφοι Μάρω Δούκα και Αλέξης Σταμάτης, οι ποιητές Αντώνης Φωστιέρης και Γιώργος Βέης, ο φωτογράφος Αργύρης Θέος, οι μουσικοί Κώστας Θωμαΐδης και Μιχάλης Καλογεράκης, ο σκηνοθέτης Νίκος Βουτενιώτης και η ηθοποιός Μάνια Παπαδημητρίου κατέθεσαν τις σκέψεις τους σχετικά με τους δρόμους που ανοίγει η ποίηση μέσα σε κάθε τέχνη για μια νέα θέαση τής πραγματικότητας. Μοιράστηκαν με τα παιδιά τις προσωπικές τους εμπειρίες από τα πρώτα βήματά τους στον χώρο τής τέχνης αλλά και όσα καθημερινά αποκομίζουν απ’ αυτήν, τονίζοντας την ελευθερία και την πληρότητα που βιώνουν μέσα της.

Στη συνέχεια, η κ. Μαρίλη Δουζίνα, φιλόλογος τού Α΄ Αρσακείου Γυμνασίου Ψυχικού, ανακοίνωσε τα βραβεία. Ακολούθησε η παρουσίαση των βραβευμένων έργων (ταινιών, φωτογραφιών, σκίτσων, χρωματικών και μουσικών συνθέσεων), ενώ η ηθοποιός Μάνια Παπαδημητρίου διάβασε τα ποιήματα και τα διηγήματα που κέρδισαν το πρώτο βραβείο.
Στη συζήτηση που ακολούθησε οι μαθητές, άλλοτε διαφωνώντας και άλλοτε συμφωνώντας με τους προσκεκλημένους, εστίασαν στο ότι η τέχνη γεννιέται από τη μελαγχολία, τη θλίψη ή την απώλεια, για να καταλήξουν στο ότι τελικά η τέχνη γεννιέται από την έλλειψη αλλά είναι μια πράξη βαθιά αισιόδοξη και ελπιδοφόρα, αφού ταυτίζεται με τη δημιουργία. Και αν λοιπόν «ο ουρανός και η απελπισία λαλούσι με αποσιωπητικά», όπως κάποτε έγραψε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ευτυχώς που υπάρχει ο πάντα παρήγορος «λόγος» τής τέχνης για να θεραπεύσει αυτή την απελπισία του καθενός μας και να νοηματοδοτήσει με τον ανεπανάληπτο τρόπο της την ύπαρξή μας.



Η εκδήλωση έκλεισε με τα λόγια τής Επόπτριας των Αρσακείων ‒ Τοσιτσείων Σχολείων κ. Βασιλικής Παπαπέτρου-Μουρσελά, η οποία ευχαρίστησε τους συντελεστές τής διοργάνωσης, αλλά κυρίως τους μαθητές, που με την έμπνευση και τη φαντασία τους δίνουν κάθε χρόνο νέα πνοή σ’ αυτό τον διαγωνισμό.

Δείτε αναλυτικά τους βραβευθέντες, εδώ