 |
Η πτέρυγα των Εργαστηρίων τού Αρσακείου περιλαμβάνει 3 εργαστηριακές αίθουσες Φυσικών Επιστημών (Φυσικής, Χημείας, Βιολογίας), αίθουσα παρασκευαστηρίου πειραμάτων, αίθουσα Πληροφορικής, 2 αίθουσες πολλαπλών χρήσεων και γραφεία καθηγητών. Κάθε εργαστηριακή αίθουσα είναι πλήρως εξοπλισμένη με τις πιο σύγχρονες πειραματικές διατάξεις, όργανα, εποπτικά μέσα διδασκαλίας, ηλεκτρονικούς υπολογιστές με σύνδεση στο διαδίκτυο, προβολές, εκτυπωτές κ.λπ.
Μετά τον χαιρετισμό υποδοχής και την παρουσίαση τής Εστίας Επιστημών από τον κ. Αλέξη Μπίρμπα, ο χορηγός και Πρόεδρος τού Κέντρου Παιδείας Επιστημών κ. Κ. Δημητριάδης μίλησε για τα δύο κτήρια και τη σημασία τής λειτουργίας τους, όχι μόνο για τη Πάτρα αλλά για ολόκληρη την Πελοπόννησο.
Στην ομιλία του ο Πρόεδρος τής Φ.Ε. καθηγητής κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτηςευχαρίστησε τον κ. Δημητριάδη, που συνεχίζοντας την παράδοση των Ελλήνων ευεργετών δαπάνησε σημαντικά ποσά για ένα δίπολο Παιδείας: την Εστία Επιστημών και την πτέρυγα των Εργαστηρίων των Αρσακείων Πατρών.
 |
Στη συνέχεια, ο επιστημονικός υπεύθυνος τής Εστίας Επιστημών Πάτρας καθηγητής κ. Σπύρος Πνευματικόςεξήγησε αναλυτικά τον τρόπο λειτουργίας τής Εστίας, τονίζοντας τη σημασία και τη προσφορά της στη ζωντανή διδασκαλία των Θετικών Επιστημών.
 |
Ακολούθησε χαιρετισμός τού Υφυπουργού Παιδείας κ. Γιάννη Πανάρετου και τού πρώην Υπουργού Παιδείας κ. Άρη Σπηλιωτόπουλου.
Τα εγκαίνια των δύο κτηρίων τέλεσε ο Αντιπρόεδρος τής Κυβέρνησης κ. Θεόδωρος Πάγκαλος.
Μετά το τέλος τής εκδηλώσεως, οι παρευρισκόμενοι, είχαν τη δυνατότητα να περιηγηθούν στους χώρους τής Εστίας.
Για όσους από τους εκπαιδευτικούς ενδιαφέρονταν ακολούθησε παρουσίαση των διαδραστικών εκθέσεων Μαθηματικών, Φυσικής, Πληροφορικής από τους καθηγητές τής Εστίας και ομιλία τού καθηγητή τού Ε.Μ.Π. κ. Θεοδόση Τάσιου με θέμα τον παιδαγωγικό ρόλο των Μαθηματικών.
Παράλληλα, σε διαφορετικές αίθουσες, πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις:
 |
- «Αναζητώντας το Άπειρο: ένα ταξίδι στον κόσμο των Μαθηματικών». Συζήτηση με συντονιστή τον κ. Άρη Μαυρομμάτη, καθηγητή μέσης εκπαίδευσης.
- «Τύχη ή βεβαιότητα; Η διαλεκτική τής θεωρίας τού Χάους». Συζήτηση με συντονιστή τον κ. Τάσο Μπούντη, καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών.
- «Από τη Λογική τού Αριστοτέλη στη λογική τής Πληροφορικής». Συζήτηση με συντονιστές τους κ. Σπύρο Πνευματικό, καθηγητή τού Πανεπιστημίου Πατρών, και Gilbert Beranger, καθηγητή τής Εστίας Επιστημών Πάτρας.
Ομιλίες επισήμων στα Εγκαίνια
{slider=Κωνσταντίνος Δημητριάδης}
Κύριε Αντιπρόεδρε τής Κυβέρνησης, Σεβασμιώτατε, κ. Πρύτανη, σάς καλωσορίζω και σάς ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας, με την οποία τιμάτε και λαμπρύνετε τη σημερινή ημέρα έναρξης τού Κέντρου Παιδείας Επιστημών Πάτρας. Έχοντας γίνει δέκτης πολλών, ασφαλώς καλοπροαίρετων αλλά και μάλλον υπερβολικά θετικών σχολίων για την Εστία, θα παρακαλούσα να μου επιτρέψετε κατ’ αρχήν να τοποθετήσω την πρωτοβουλία στη σωστή της διάσταση. Η απόφαση και η προσπάθεια για τη δημιουργία τής Εστίας αυτής οφείλεται στην πεποίθηση ότι σε μια δημοκρατική κοινωνία, που έχει υιοθετήσει –όπως σχεδόν σε όλον τον κόσμο– το σύστημα τής ελεύθερης οικονομίας, εκείνοι οι οποίοι είχαν την τύχη, τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τις οικονομικές ευκαιρίες που τους παρέσχε το οικονομικό σύστημα και να αποκτήσουν μια οικονομική άνεση έχουν την υποχρέωση, εφόσον βέβαια είναι συνειδητά μέλη τής κοινωνίας, να συμβάλλουν οικειοθελώς και ουσιαστικά στην αντιμετώπιση ή έστω στην άμβλυνση των προβλημάτων που την απασχολούν, έχοντας μάλιστα την ευχέρεια να επιλέγουν οι ίδιοι τον τομέα στον οποίο θέλουν να συνεισφέρουν. Κατά συνέπεια, και η δική μου πρωτοβουλία είναι μέρος τής εκπλήρωσης υποχρεώσεων απέναντι στο κοινωνικό σύνολο και τίποτε περισσότερο. Ως προσφορότερο πεδίο επελέγη εκείνο τής Παιδείας. Τα 40 και πλέον χρόνια τής επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας –κυρίως σε τομείς προηγμένης τεχνολογίας– και η συνεργασία μου με ένα πλήθος στελεχών που διαθέτουν επιστημονική κατάρτιση έχουν εδραιώσει την πεποίθησή μου ότι η πλέον ασφαλής και μακροπρόθεσμη σε απόδοση, με την έννοια τού κοινωνικού οφέλους, επένδυση είναι εκείνη στον ευρύτερο τομέα τής Παιδείας, εφόσον βέβαια γίνεται με ορθολογικά κριτήρια. Ειδικότερα, στον χώρο τής μέσης εκπαίδευσης υπήρχαν ανέκαθεν και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν ζητήματα προς συζήτηση και αντιμετώπιση. Ένα από αυτά, φαινομενικά ίσως όχι το σπουδαιότερο αλλά πολύ σημαντικό κατά την άποψή μου, είναι η σχεδόν παντελής έλλειψη μαθησιακών ερεθισμάτων και κινήτρων προς τους νέους για μια αυτόβουλη, σε αντιδιαστολή με την αναγκαστική και υποχρεωτική προσέγγιση και απόκτηση τής γνώσης, κυρίως σε ό,τι αφορά στις θετικές επιστήμες και στην τεχνολογία γενικότερα, που πολλές φορές αντιμετωπίζονται από τους νέους με μια σχεδόν φοβική προκατάληψη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ταλέντα και ικανότητες που αδιαφιλονίκητα υπάρχουν να μην αξιοποιούνται. Επιπλέον, όπως είχα αναφέρει και στην τελετή θεμελιώσεως τής Εστίας, είμαι βέβαιος ότι η σωστή παιδεία –και ειδικότερα αυτή των θετικών επιστημών– συμβάλλει καθοριστικά στην καλλιέργεια τής λογικής και τής κρίσης, δηλαδή εκείνων των χαρακτηριστικών που πρέπει κυρίως να διαθέτουν οι υπεύθυνοι πολίτες μιας δημοκρατίας. Παράλληλα, βελτιώνει τις νοητικές δεξιότητες και την ανάπτυξη τής φαντασίας. Με γνώμονα αυτά που ανέφερα και με την ενθάρρυνση πανεπιστημιακών δασκάλων και άλλων εκπαιδευτικών που συμμερίζονται τις απόψεις αυτές, θεώρησα ότι θα ήταν μια χρήσιμη προσφορά στην Παιδεία η δημιουργία κατ’ αρχήν τής Εστίας Επιστημών Πάτρας, που έχει στόχο να καταστήσει τη μαθησιακή προσέγγιση στα Μαθηματικά, στη Φυσική και την Πληροφορική ενδιαφέρουσα και ελκυστική και κατά συνέπεια πολύ αποτελεσματικότερη τόσο για τους νέους όσο και για τους εκπαιδευτές τους αλλά και για κάθε ενδιαφερόμενο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μάς κάνουν να πιστεύουμε ότι οι προσπάθειές μας αργά ή γρήγορα θα καρποφορήσουν. Ένας από τους λόγους αυτούς είναι ο μεγάλος ενθουσιασμός μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών λειτουργών, οι οποίοι κατά τη διάρκεια τής δοκιμαστικής λειτουργίας της είχαν έρθει ήδη σε επαφή με την Εστία και τους τρόπους απόκτησης γνώσης που προσφέρονται σε αυτή. Ένας άλλος λόγος είναι το πολύ υψηλό επίπεδο τού επιστημονικού συμβουλίου τού Κέντρου Παιδείας και Επιστημών, που έχει αναλάβει να συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση τού διδακτικού περιεχομένου και τη συνεχή βελτίωση των διδακτικών μεθόδων και καινοτομιών τής Εστίας. Θεωρώ τιμή μου να αναφερθώ ονομαστικά στα μέλη αυτού τού επιστημονικού συμβουλίου, τα οποία ευχαριστώ θερμά. Πρόκειται αφενός μεν για τρεις πανεπιστημιακούς καθηγητές που εργάζονται στη χώρα μας, δηλαδή τον κ. Θεοδόσιο Τάσσιο, επιφανή καθηγητή στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, τους κ. Σπύρο Πνευματικό και Αναστάσιο Μπούντη, καθηγητές Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο τής Πάτρας. Αφετέρου δε για τρεις εξέχοντες Έλληνες επιστήμονες που τιμούν τη χώρα μας στο εξωτερικό και συγκεκριμένα τον κ. Αθανάσιο Φωκά, καθηγητή Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο τού Cambridge και μέλος τής Ακαδημίας Αθηνών, τον κ. Ιωάννη Ηλιόπουλο, πανεπιστημιακό καθηγητή τής Φυσικής και μέλος τής Ακαδημίας Επιστημών στο Παρίσι, τον κ. Ιωσήφ Σηφάκη, καθηγητή τής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο τής Grenoble και μέλος τού Εθνικού Ινστιτούτου Επιστημονικής Έρευνας τής Γαλλίας. Η σύνθεση αυτού τού επιστημονικού Συμβουλίου αποτελεί τη μεγαλύτερη δυνατή εγγύηση για την επιστημονική εγκυρότητα και την εκπαιδευτική ποιότητα των διδακτικών μεθόδων που θα εφαρμόζονται εδώ. Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια και ιδιαίτερα τους πανεπιστημιακούς καθηγητές κ. Σπύρο Πνευματικό και Αλέξη Μπίρμπα για τη μακρά, επίπονη και καθοριστικής σημασίας ανυστερόβουλη εργασία και προσφορά τους. Επίσης, ευχαριστώ τον μεγάλο δάσκαλο τής ελληνικής μας γλώσσας και Πρόεδρο τής Φ.Ε. κ. Γεώργιο Μπαμπινιώτη για την αγάπη και το ενδιαφέρον με το οποίο στηρίζει τις προσπάθειές μας. Όλοι εμείς που συμβάλαμε στη δημιουργία αυτής τής Εστίας προσδοκούμε ότι θα αγκαλιαστεί από τη νεολαία, τους καθηγητές, τους ενδιαφερόμενους πολίτες και ότι θα προσφέρει τη χαρά τής αναζήτησης, τής κατάκτησης τής γνώσης. Πιστεύουμε ότι η Εστία, λειτουργώντας συμπληρωματικά προς τη δημόσια εκπαίδευση, θα καταδείξει ότι υπάρχουν τρόποι κατάκτησης τής γνώσης και τής μάθησης που μπορεί να είναι πολύ ευχάριστοι και πολύ ενδιαφέροντες. Το όραμά μας για το μέλλον είναι αυτές οι σύγχρονες και αποτελεσματικές μαθησιακές διαδικασίες που θα εφαρμόζονται εδώ, αφού κερδίσουν την αναγνώριση των μαθητών και κυρίως των καθηγητών τους, να μεταλαμπαδευτούν βαθμιαία στο όλο σύστημα τής μέσης εκπαίδευσης, ώστε να επιτευχθεί μια γενικότερη και βαθύτερη βελτίωση. Εφόσον η Πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς αντιμετωπίσουν με θετικό ενδιαφέρον, όπως πιστεύουμε, το όραμά μας αυτό, τότε η από πλευράς μας στήριξη και ενίσχυση τής όλης προσπάθειας θα μπορεί να θεωρείται και δεδομένη και διαρκής. Σας ευχαριστώ πολύ.
{/slider}
{slider=Γεώργιος Μπαμπινιώτης}
Σεβασμιώτατε κ. Χρυσόστομε, κ. Αντιπρόεδρε τής Κυβερνήσεως, κ. Υφυπουργέ τής Παιδείας, κ. Πρύτανη τού Πανεπιστημίου τής Πάτρας, κ. Πρόεδρε τού Κέντρου Παιδείας Επιστημών, αγαπητέ κ. Δημητριάδη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι εν παιδεία –γιατί μέσα σε αυτή την αίθουσα βρίσκονται ένα πλήθος εκπαιδευτικών– θα ήθελα ως δάσκαλος πανεπιστημιακός να πω ότι σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα, ιστορική θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω, για την Πάτρα και γενικότερα για την Αχαΐα. Ένας πνεύμονας παιδείας αναφύεται και αναδύεται στη νότια Ελλάδα• και μιλάω όντως για την ευρύτερη περιοχή. Έχουν ενωθεί δύο δυνάμεις: σχολεία με ποιότητα παιδείας, που είναι τα Αρσάκεια, και αυτός ο πνεύμονας παιδείας Θετικών Επιστημών, που είναι η Εστία η οποία εγκαινιάζεται σήμερα. Θα ήθελα δημόσια να πω ότι ένας ευπατρίδης, γόνος τής Πάτρας, ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης, συνεχίζοντας την παράδοση των Ελλήνων ευεργετών, δαπάνησε σημαντικά ποσά, για να υπάρξει ένα δίπολο Παιδείας σε αυτόν τον χώρο. Λέω «δίπολο», γιατί αφενός είναι αυτός ο χώρος, η Εστία Επιστημών, και αφετέρου είναι τα εργαστήρια των Αρσακείων Σχολείων• κάτι που θα πρέπει δημόσια να πω και να το αναγνωρίσω και να το προσγράψω στον κ. Δημητριάδη, που είναι ο άνθρωπος ο οποίος ανέγειρε τη νέα πτέρυγα των εργαστηρίων των Αρσακείων. Τα ποσά τα οποία έχουν δαπανηθεί είναι υψηλά και θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια για αυτή τη χειρονομία, η οποία είναι μια χειρονομία Παιδείας. Ακούσαμε από το στόμα τού ίδιου τού κ. Δημητριάδη πώς βλέπει αυτή την προσφορά, με ποιο πνεύμα και με ποια αίσθηση συνέχειας και προσφοράς. Επιτρέψτε μου, αγαπητοί φίλοι, να πω ότι αυτό το δίπολο Παιδείας μπορεί να λειτουργήσει μέσα σε ένα πνεύμα που υπάρχει αυτόν τον καιρό σε θέματα Παιδείας. Παρίσταται εδώ ο υφυπουργός Παιδείας, ο καθηγητής κ. Πανάρετος, που ήταν εκπρόσωπος τού ΠΑΣΟΚ στον εθνικό διάλογο που διεξαγάγαμε για την εκπαίδευση. Και εκεί φάνηκε ότι αυτό που πρέπει να εδραιώσουμε στην ελληνική εκπαίδευση είναι μια ποιότητα στο ελληνικό σχολείο. Πώς θα ξαναφέρουμε τα παιδιά, τους μαθητές, ψυχικά πίσω στο σχολείο. Αυτό, αγαπητοί φίλοι, γίνεται με τρόπους που θα γεννήσουν το ενδιαφέρον των μαθητών και θα τους κάνουν συμμέτοχους στην κατάκτηση τής γνώσης. Αυτός ο χώρος εδώ, όπως θα τον δείτε εν συνεχεία και όπως μας είπε ο κ. Δημητριάδης, είναι ένας χώρος όπου τα παιδιά, αντί να έχουν πληροφορίες και θεωρίες, ξεκινάνε από τα δεδομένα, σκέπτονται, αναζητούν, ακολουθούν αυτό που λέμε «ανευρετική-ανακαλυπτική» μέθοδο, συζητούν, προβληματίζονται και κρίνουν και με την καθοδήγηση ενός εκπαιδευτικού καταλήγουν και ανακαλύπτουν τη θεωρία που είναι πίσω από απλές κατασκευές. Αυτό, στην πραγματικότητα, είναι η μέθοδος που μπορεί να ξυπνήσει το ενδιαφέρον των μαθητών. Να τους κάνει μέτοχους και συμμέτοχους στην ανακάλυψη τής γνώσης και στην κατάκτηση τής γνώσης. Σήμερα έχουμε ένα άλλο σύστημα, μιας παθητικής λειτουργίας τού μαθητή, που τον έχει καταστήσει απόμακρο στα θέματα τής Παιδείας. Αυτός, λοιπόν, ο προβληματισμός υπάρχει πρώτον εδώ, σε αυτήν την Εστία Παιδείας και Επιστημών, με έμφαση στις Θετικές Επιστήμες. Αλλά ήθελα να πω ότι το πνεύμα το οποίο διακατέχει και τον κ. Πνευματικό, που είναι η ψυχή αυτής τής προσπάθειας, και τα μέλη τού συμβουλίου και τον κ. Δρίβα και όσους έχουν ασχοληθεί, είναι ότι δεν δίνουμε απλώς κάποια πράγματα για τη Φυσική ή τα Μαθηματικά, αλλά δίνουμε την ιστορική διάσταση, τη φιλοσοφική διάσταση, την επιστημολογική διάσταση, με τρόπους απλούς που ενδιαφέρουν τα παιδιά. Αυτό είναι ένα επίτευγμα. Επίσης, κάτι άλλο που επιδιώξαμε στον διάλογο για την Παιδεία είναι να δημιουργήσουμε ένα ενδιαφέρον για αυτό το συνεχές τής γνώσης. Εδώ η Φυσική με τη Βιολογία, τη Χημεία και τα Μαθηματικά συνέχονται και ανακαλύπτει κανείς τον ειρμό που συνδέει τη γνώση. Αντίθετα προς τα «κουτάκια» που έχουμε καθιερώσει στην εκπαίδευσή μας, που ο μαθητής δεν καταλαβαίνει ποτέ τι σχέση έχει αυτό που μαθαίνει στη Βιολογία, αυτό που μαθαίνει στη Φυσική ποια σχέση έχει με τα Μαθηματικά… Ενώ δίνουμε όγκους πληροφοριών, τα «κουτάκια» αυτά έχουν απομακρύνει τους μαθητές από αυτόν τον ειρμό, το συνεχές τής γνώσης, που διδάχτηκε σε αυτόν τον τόπο, στην Ελλάδα. Τύχη αγαθή, το παρακείμενο σχολείο, τα Αρσάκεια Σχολεία, έχουν μια παράδοση σε δύο επίπεδα: παράδοση στο επίπεδο των γνώσεων, τής μόρφωσης και τής καλλιέργειας και παράδοση στην αγωγή. Δεν χρειάζεται να πω σε ένα τέτοιο ακροατήριο ότι τα Σχολεία αυτά δεν είναι επιχείρηση• είναι 170 χρόνια Παιδείας. Και εμείς που είμαστε στο Διοικητικό Συμβούλιο είμαστε επί τιμή, χωρίς μισθό. Σε αυτά τα Σχολεία, με αυτή την πτέρυγα των εργαστηρίων, που μάς χορήγησε γενναιόδωρα ο κ. Δημητριάδης, θα μπορούμε να έχουμε συνεργασία με την Εστία, με τα εργαστήρια, σε μια προσπάθεια που όσοι είναι των Φυσικών Επιστημών τη θέλουν: να συνδέσουμε τη Φυσική και τη Χημεία με το εργαστήριο. Δεν είναι πληροφορίες αυτά τα αντικείμενα, αλλά διαδικασίες που πρέπει να συνδεθούν με το εργαστήριο. Θα εκπλαγείτε από τον εξοπλισμό τους. Και θα βρίσκονται και σε μια συμπληρωματική σχέση με την Εστία. Και, κ. πρύτανη, θα βρίσκονται και σε επαφή και με τους αρμόδιους καθηγητές τού Πανεπιστημίου τής Πάτρας, διότι ένα πανεπιστήμιο είναι πνεύμονας Παιδείας και πρέπει να συνέχεται με άλλους φορείς που δεν είναι κερδοσκοπικοί και επιχειρήσεις. Από αυτή τη συνεργασία τής Εστίας, των εργαστηρίων, με άλλη μορφή διδασκαλίας από αυτή τού Πανεπιστημίου, που μπορεί να στείλει τους φοιτητές του να δουν πώς πρέπει να διδάσκονται όλα αυτά στην εκπαίδευση, πιστεύω ότι θα βγουν χρήσιμα πράγματα για την Παιδεία μας γενικότερα. Θα ήθελα να πω ότι τα Αρσάκεια έχουν στην Πάτρα ζωή 100 ετών. Δεν είναι χθεσινά σχολεία. Και με μια επένδυση που έχει φτάσει σε ύψος 8 εκατομμυρίων, αποφασίσαμε το Δ.Σ. και ανεγείραμε τα Σχολεία αυτά, που είναι πρότυπα αρχιτεκτονικής σχολειοδομίας, ώστε να φύγουμε από τα παλιά κτήρια, που δεν προσφέρονταν για αυτά που χρειάζονται σήμερα στην εκπαίδευση, και να έχει η Πάτρα και οι γύρω περιοχές ένα σχολείο σημείο αναφοράς για ποιότητα εκπαίδευσης. Το να έχουμε 97-98% επιτυχίες στα Ανώτατα Ιδρύματα νομίζω ότι είναι ένας δείκτης που φανερώνει τη δουλεία που γίνεται στα Αρσάκεια Σχολεία. Έτσι συμφωνήσαμε με τον κ. Δημητριάδη και τους συναδέλφους μας, τον κ. Πνευματικό και τον κ. Μπίρμπα, να παραχωρήσουμε από τα 42,5 στρέμματα που έχουμε τα 2,5 στρέμματα, στα οποία χτίστηκε η Εστία. Και έτσι αυτή έχει μια συμπληρωματική σχέση με τα Αρσάκεια σε επίπεδο Παιδείας. Αλλά φυσικά δεν είναι μόνο για τα Αρσάκεια. Είναι για όλη την περιοχή. Και φιλοδοξούμε με την πείρα και τη δουλειά που κάνουμε στα Αρσάκεια να φέρουμε και να δουλέψουν εδώ παιδιά από όλη την Ελλάδα. Και αυτή η Εστία μπορεί να γίνει πόλος έλξεως για εκπαιδευτικές επισκέψεις από όλη την Ελλάδα, ξαναλέω, και να αναβαθμίσει την περιοχή με τον πιο παιδευτικό και εκπαιδευτικό τρόπο. Επίσης, η συνεργασία μας δεν αφορά μόνο στην παραχώρηση τής έκτασης. Θα συμβάλλουμε και στη λειτουργία της με έναν εκπαιδευτικό και με έναν δεύτερο στο μέλλον, με τα έξοδα καθαριότητας και φύλαξης –καταλαβαίνετε ότι αυτές οι εγκαταστάσεις θέλουν αυτή την προσέγγιση– και επίσης θα βοηθήσουμε από τον χώρο των Αθηνών, στην οργάνωση επισκέψεων σχολείων από όλη την Ελλάδα. Στα δικά μας εργαστήρια έχουμε Φυσική, Χημεία, Βιολογία και Πληροφορική με έναν τέλειο εξοπλισμό και με αυτή τη νοοτροπία που είπα ήδη: να υπάρχει η εργαστηριακή αξιοποίηση, που είναι το ζητούμενο. Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να θυμίσω το πνεύμα που διέπει τα Αρσάκεια Σχολεία: με Αγωγή Λόγου, με ιδιαίτερη έμφαση στα Μαθηματικά, με τα εργαστήρια για τις Θετικές Επιστήμες, με τις ξένες γλώσσες και, κυρίως, με την ενεργοποίηση των μαθητών –αυτό ζητάμε. Και σε αυτό ακριβώς θα βοηθηθούμε συμπληρωματικά από τη δουλειά που γίνεται σε αυτή την Εστία. Θα ήθελα να τελειώσω ευχαριστώντας για μία ακόμη φορά δημόσια τον κ. Δημητριάδη. Όπως είναι σεμνός, θέλησε να μην αναφερθεί σε ποσά και θα το ακολουθήσω και εγώ αυτό. Απλώς θα προσδιορίσω ότι τα ποσά που δαπανήθηκαν για να γίνουν αυτά τα δύο κτήρια, τής Εστίας και των εργαστηρίων των Αρσακείων Σχολείων, είναι σημαντικά ποσά. Να ευχαριστήσω δύο συναδέλφους, τον κ. Πνευματικό και τον κ. Μπίρμπα, που δεν ενισχύουν απλώς την προσπάθεια, την έχουν αγκαλιάσει και την υπηρετούν. Αυτά δεν γίνονται με ιδέες, γίνονται με δουλειά. Κάποτε έλεγε ο Μαλαρμέ, σε κάποιον που τον ρωτούσε και του έλεγε «έχω πολλές ιδέες, πώς μπορώ να γράψω ποιήση;», ότι η ποίηση δεν είναι ιδέες αλλά λέξεις. Και εδώ δεν είναι με αντιλήψεις που γίνονται αυτά, είναι με δουλειά. Και αυτή η δουλειά έγινε με τους ανθρώπους αυτούς σε στενή συνεργασία με τον κ. Δημητριάδη και εμάς. Ιδιαίτερη τιμή θεωρώ το ότι είναι απόψε εδώ ο Αντιπρόεδρος τής Κυβέρνησης, ο κ. Πάγκαλος, με τον οποίο μάς συνδέει μια σχέση που δεν είναι ευρύτερα γνωστή. Ως Υπουργός Εξωτερικών μάς βοήθησε στο ξεκίνημά μας στο Αρσάκειο Τιράνων. Δύο άτομα έχουν βοηθήσει: ο νυν Πρόεδρος τής Δημοκρατίας κ. Παπούλιας, που είχε και την αρχική ιδέα τής ίδρυσης Αρσακείου στα Τίρανα –με κάλεσε και το ξεκινήσαμε–, αλλά αργότερα, ως Υπουργός Εξωτερικών, βοήθησε ουσιαστικά ο κ. Πάγκαλος. Και βεβαίως όλοι οι Υπουργοί και υφυπουργοί Εξωτερικών. Γιατί τα Αρσάκεια Σχολεία δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να χτίσουν σχολεία εκεί• τα σχολεία αυτά χτίστηκαν με δικά μας έξοδα. Θα ήθελα να πω και κάτι που είναι ίσως σημαντικό: τόσο πολύ θεωρούμε σημαντική την παιδεία σε αυτή την περιοχή, ώστε επιδοτούμε κάθε παιδί που φοιτά στα Αρσάκεια Σχολεία με 1.300 €, δηλαδή 700.000 € τον χρόνο. Πιστεύουμε, όμως, ότι σε αυτή την περιοχή χρωστάει πολλά η Ελλάδα και πρέπει να τη στηρίξει με κάθε τρόπο και ο τρόπος τής Παιδείας είναι ο πιο ουσιαστικός. Θα ήθελα να πω, με την παρουσία τού κ. Σπηλιωτόπουλου, ότι όλα αυτά που ανέφερα προηγουμένως ως προβληματισμό για τον εθνικό διάλογο, για την Παιδεία, ξεκίνησαν με τον κ. Σπηλιωτόπουλο, που μάς ανέθεσε να διεξαγάγουμε αυτόν τον διάλογο σε ένα κλίμα συναίνεσης, τον οποίο θα καρπωθεί και η παρούσα κυβέρνηση, ώστε πέρα από κόμματα, αντιλήψεις και πεποιθήσεις να υπάρξει επιτέλους για την Ελλάδα ένα σύστημα Παιδείας ποιότητας. Και αυτό ξεκίνησε με τον κ. Σπηλιωτόπουλο ως Υπουργό Παιδείας και θέλω δημόσια να το αναγνωρίσω. Όπως δημόσια θέλω να αναγνωρίσω τη συμβολή τού νυν υφυπουργού Παιδείας καθηγητή κ. Πανάρετου, ο οποίος δεν συμμετείχε απλώς στον διάλογο, αλλά είχε απόψεις που προήγαγαν τον διάλογο, και τύχη αγαθή μπορεί τώρα, σε συνεργασία με την Υπουργό Παιδείας, να χειριστεί αυτά τα θέματα. Σεβασμιώτατε, η ευλογία σας πάντοτε παρακαλούμε να μας ακολουθεί, γιατί εμείς πιστεύουμε ότι εδώ, σε αυτόν τον τόπο, έχουμε δύο πόλους: ο ένας είναι η παράδοση τού Ελληνισμού αλλά και η παράδοση τής πίστης τής ορθόδοξης είναι ο δεύτερος πόλος. Κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ.
{/slider}
{slider=Σπύρος Πνευματικός}
Σεβασμιώτατε, κ. Πρόεδρε, κ. Υπουργοί, βουλευτές, εκπρόσωποι τής πόλης και τής περιφέρειας, κυρίες και κύριοι, αγαπητοί συνάδελφοι. Η σημερινή ημέρα είναι ξεχωριστή, γιατί η Εστία Επιστημών δεν είναι γεμάτη από μαθητές, αυτό συμβαίνει καθημερινά. Αλλά από τους γονείς τους, τους δασκάλους τους και πολιτικούς ηγέτες. Δηλαδή αυτούς που συμβουλεύουν, υποδεικνύουν, ή επιβάλλουν στους νέους την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουν στη ζωή τους και οι νέοι ή ακούν ή επαναστατούν. Πάντως, στο βάθος είμαι βέβαιος ότι επιθυμούν και οραματίζονται κάτι πιο όμορφο από αυτό που τους υποδεικνύουμε, όπως κάναμε και εμείς κάποτε. Όλα τα επιστημονικά και διδακτικά ερεθίσματα που βρίσκονται στους χώρους τής Εστίας, όλες οι προσεγγίσεις των γνωστικών αντικειμένων προέκυψαν από μακρόχρονες παρατηρήσεις τής συμπεριφοράς των νέων απέναντι στο γνωστικό περιεχόμενο των Μαθηματικών, τής Φυσικής και τής Πληροφορικής. Και είμαι σίγουρος ότι στους χώρους της οι νέοι θα δείξουν ότι ξέρουν να αναζητούν με σεβασμό στη γνώση• όπως το απέδειξαν χιλιάδες παιδιά στην Εθνική Εστία Επιστημών τής Αθήνας, που δημιούργησε πριν από 14 χρόνια ο τότε υπουργός Παιδείας Γιώργος Παπανδρέου, με τον οποίο είχα τη χαρά να συνεργαστώ. Αλλά το έδειξαν και στην Εστία Γνώσης τής Χαλκίδας, που δημιουργήθηκε με ομόφωνη απόφαση τού Δημοτικού Συμβουλίου τής πόλης και η οποία στηρίζεται από το Κέντρο Παιδείας Επιστημών. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση που νιώθω είναι να βλέπω τους νέους να χαίρονται για τη γνώση που αποκτούν και να οραματίζονται ένα μέλλον πιο όμορφο από αυτό που τους έχουμε προδιαγράψει. Η Εστία Επιστημών τής Πάτρας, ανοίγοντας τις εισόδους της και στους φοιτητές τού Πανεπιστημίου μας, θα λειτουργήσει ως χώρος αναζήτησης και εφαρμογής σύγχρονων διδακτικών προσεγγίσεων –και αυτό στο πλαίσιο μιας σαφούς συνεργασίας που διαμορφώθηκε από τον πρύτανη τού Πανεπιστημίου και υπό την καθοδήγηση πανεπιστημιακών καθηγητών. Αλλά και προς όφελος των μαθητών μέσης εκπαίδευσης όλης τής περιοχής. Οι καθηγητές, σημερινοί και αυριανοί, θα έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιούν τις υποδομές της και, εφόσον το επιθυμούν, να παρατηρούν και να αναλύουν τη συμπεριφορά των νεαρών μαθητών, ενίοτε ξένων, και τη σύμπραξή τους απέναντι στα μαθησιακά ερεθίσματα που προκαλούνται από τις διαδραστικές αυτές ασκήσεις. Θα τολμούσα να πω ότι αναζητούμε και προτείνουμε προσέγγιση τής γνώσης, πέρα από τα στερεότυπα τού ισχύοντος εκπαιδευτικού συστήματος. Μια άλλη μορφή σχολείου, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τού αύριο. Κύριε Δημητριάδη, ακόμη κι αν δεν υπήρχε δυνατότητα να στηρίξετε οικονομικά αυτό που σήμερα εγκαινιάζεται, είμαι σίγουρος ότι η πίστη σας και μόνο θα αρκούσε και είναι ικανή να κάνει πραγματικότητα ένα όραμα. Χαίρομαι που πριν από κάποια χρόνια σάς γνώρισα, με αφορμή την επιθυμία σας για τη δημιουργία τής Εστίας Επιστημών Πάτρας. Και γιατί στις δύσκολες περιστάσεις για την επίτευξη αυτού τού σκοπού παραμείνατε ακλόνητος στο όραμά σας. Αγαπητοί συνάδελφοι, κ. Μπαμπινιώτη, αποδεχθήκατε την πρόταση τού Κέντρου Παιδείας Επιστημών και σε έκταση που διατέθηκε από τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία δημιουργήθηκε η Εστία Επιστημών Πάτρας. Συμβάλατε αποφασιστικά στην επίτευξη συνεργασίας τής ιστορικής Εταιρείας στην οποία προεδρεύετε με το Κέντρο Παιδείας Επιστημών. Πιστεύω ότι θα προκύψουν αρκετά θετικά αποτελέσματα προς όφελος τής Παιδείας. Η Εστία Επιστημών, τουλάχιστον ως προς το πνευματικό της περιεχόμενο, ανήκει πλέον στους μαθητές και στους φοιτητές, αυριανούς λειτουργούς τής Παιδείας. Ευχαριστώ όλους όσοι συνέβαλαν στη δημιουργία της. Τη δική μου προσπάθεια και συμβολή την αφιερώνω στους νέους αυτού τού τόπου, αφού άλλωστε σε αυτούς εναποθέτουμε την ελπίδα μας για το μέλλον. Ευχαριστώ.
{/slider}
{slider=Άρης Σπηλιωτόπουλος}
Κύριε Αντιπρόεδρε, κ. Πρόεδρε τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, κ. πρόεδρε τού ΚΠΕ, κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι, συντοπίτες, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη φιλοξενία σας και κυρίως για τη δυνατότητα που μου δώσατε να βρίσκομαι ανάμεσά σας. Χαρά γιατί βρίσκομαι στη γενέτειρά μου, την Πάτρα, χαρά γιατί βρίσκομαι σε έναν χώρο Παιδείας, έναν χώρο που θα καλλιεργήσει το αύριο και το μέλλον τής πατρίδας μας, χαρά γιατί βρίσκομαι μαζί με τον πρόεδρο τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, τον κ. Μπαμπινιώτη, με τον οποίο πράγματι συνεργαστήκαμε στενά και επειδή είχαμε σημαντικά αποτελέσματα: γιατί μετά από πολλά χρόνια καταφέραμε όλοι και όλες μαζί να καταλήξουμε σε βασικά συμπεράσματα, πάνω στα οποία θα καλλιεργηθεί μια στρατηγική για την Παιδεία, η οποία ελπίζω να μην αλλάζει από κυβέρνηση σε κυβέρνηση ή από υπουργό σε υπουργό, και βέβαια χαρά γιατί βρισκόμαστε σήμερα στον χώρο τής προσφοράς, που αποτυπώνεται σε αυτή την ανιδιοτελή προσφορά τού κ. Δημητριάδη. Γιατί όπως ξέρετε κ. Πρόεδρε, υπάρχουν δύο Ελλάδες, η Ελλάδα τής προσφοράς, τής ανιδιοτέλειας, τής κατάθεσης και η Ελλάδα τής άκριτης διαμαρτυρίας και τής ανοργανωσιάς. Αλλά αυτές είναι μικρές μειοψηφίες, η πλειοψηφία τής ελληνικής κοινωνίας είναι αυτή που πράγματι καταθέτει και ψυχή και έργο, για να προχωρήσουμε όλοι και όλες μαζί. Γιατί αντιλαμβάνονται ότι το μέλλον τής πατρίδας μας πάνω απ’ όλα είναι η Παιδεία και η Παιδεία είναι η σοβαρότερη επένδυση που μπορεί να κάνει ένα κράτος, γιατί αφορά τη νέα γενιά, τη γενιά που έρχεται να παραλάβει τη σκυτάλη μετά από εμάς και να προχωρήσει αυτόν τον τόπο λίγο πιο πέρα. Έτσι, λοιπόν, η επένδυση στον ανθρώπινο παράγοντα, η διαρκής επιμόρφωση των στελεχών τής Εκπαίδευσης και η υιοθέτηση καινοτόμων δράσεων αποτελούν τη βάση επάνω στην οποία πρέπει να αναπτυχθεί η Παιδεία τού αύριο. Έχω αναφέρει και στο παρελθόν ότι ο στόχος τής ελληνικής πολιτείας ήταν και νομίζω ότι συνεχίζει να είναι η δημιουργία τού «έξυπνου σχολείου» και η υιοθέτηση μιας ενιαίας εθνικής στρατηγικής για την εκπαίδευση, που θα δώσει πνοή και ποιότητα στη χώρα μας. Ο Έλληνας μαθητής πρέπει να αρχίσει να αγκαλιάζεται ως μαθητής τής Ευρώπης, ως πολίτης τού κόσμου• και αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύει και εμπράκτως και η επένδυση στην Εστία Επιστημών με μαθητές που προέρχονται από πολλές χώρες τού κόσμου, με διαφορετική κουλτούρα, με έναν όμως κοινό στόχο: την απόκτηση τής γνώσης. Η Εστία Επιστημών είναι ένας χώρος Παιδείας, πολιτισμού, ελεύθερης γνώσης, μαθησιακής αναζήτησης και προβληματισμού. Απευθύνεται σε μαθητές, σε δασκάλους, σε καθηγητές, σε όσους επιθυμούν την επιστημονική ενημέρωση και, κυρίως, αναζητούν τον προβληματισμό σε κάθε επίπεδο παιδείας. Κυρίως είναι ένας χώρος που προάγει την κουλτούρα τού διαλόγου. Δημιουργεί, δηλαδή, κίνητρα, ανοίγει δρόμους αναζήτησης και κατανόησης των εννοιών τής Επιστήμης και, κυρίως, τής εξήγησης και ανάλυσης των φυσικών φαινομένων. Στους χώρους της οι μαθητές τής δευτεροβάθμιας κυρίως εκπαίδευσης έχουν την ευκαιρία να εξοικειώνονται με τις θετικές επιστήμες μέσα από τις μαθησιακές δραστηριότητες που αναπτύσσει το Κέντρο Παιδείας Επιστημών και φυσικά με αυτόν τον τρόπο λειτουργούν συμπληρωματικά προς τη σχολική εκπαίδευση. Είναι ένας χώρος που προσφέρει μεθόδους στους εκπαιδευτικούς για ζωντανές προσεγγίσεις των επιστημονικών εννοιών και, κυρίως, τους κάνει ακόμη πιο έτοιμους να διδάξουν στην τάξη. Έτσι, λοιπόν, η γενναιόδωρη προσφορά τού Κωνσταντίνου Δημητριάδη για την Εστία τής Πάτρας στοχεύει στην προώθηση τής γνώσης, στοχεύει στην προώθηση των επιτευγμάτων τής επιστήμης, στοχεύει στην προώθηση τής χρήσης διαδραστικών μέσων και εκθεμάτων και στην αξιοποίηση τής σύγχρονης τεχνολογίας και με αυτόν τον τρόπο, ανιδιοτελώς, με αυτή την κατάρτιση, λειτουργεί συμπληρωματικά προς τον δημόσιο χαρακτήρα που έχει η ελληνική εκπαίδευση. Για τον σκοπό αυτό έχουν σχεδιαστεί και έχουν αναπτυχθεί εκθέματα και πάρα πολλά μαθησιακά βοηθήματα κυρίως για τις θετικές επιστήμες. Και για αυτόν τον λόγο πιστεύω ότι ιδρύοντας Εστίες Επιστημών στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, σε συνεργασία με ακαδημαϊκά και πολιτιστικά ιδρύματα, μπορούμε πράγματι να συνεισφέρουμε ουσιαστικά και αποτελεσματικά στη βελτίωση τής παρεχόμενης ποιότητας τής εκπαίδευσης που μπορούμε να έχουμε σε αυτόν τον τόπο. Η Εστία Επιστημών Πάτρας έχει εξαιρετικές εγκαταστάσεις, έχει έναν εκπληκτικό επιστημονικό εξοπλισμό και, κυρίως, πιστεύω ότι μπορεί να καλύψει πάρα πολλές επιστημονικές ενότητες τού χώρου των Μαθηματικών, τής Φυσικής, τής Πληροφορικής, αργότερα και τής Αστρονομίας και άλλων επιστημών. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να δημιουργήσουμε μια πολύπλευρη, ζωντανή εκπαιδευτική δραστηριότητα. Κυρίες και κύριοι, η Παιδεία είναι ο μόνος δρόμος για να ικανοποιήσει κάθε άνθρωπος τις φιλοδοξίες του. Η Παιδεία είναι η κινητήριος δύναμη για την πρόοδο και την κοινωνική ευημερία, για το αύριο τής χώρας μας. Αλλά πάνω απ’ όλα η Παιδεία είναι ο πλούτος τού αύριο. Θα επαναλάβω κάτι που έχω πει πολλές φορές: εάν κάποτε ο πλούτος μιας χώρας θα μπορούσε να αποτιμηθεί ανάλογα με τον δείκτη αμυντικής ικανότητας που είχε, εάν αργότερα ο πλούτος μιας χώρας θα μπορούσε να αποτιμηθεί ανάλογα με την οικονομική ευρωστία ή ανάλογα με τη δυνατότητα διείσδυσης που είχε σε άλλες χώρες, η αίσθηση η δική μου είναι ότι τα επόμενα χρόνια ο πλούτος μιας χώρας θα μπορεί να αποτιμηθεί ανάλογα με τον βαθμό ποιότητος τής παρεχόμενης εκπαίδευσης που προσφέρει στη νέα γενιά. Και κυρίως ανάλογα με τη δυνατότητα διείσδυσης μέσω τής Παιδείας και τού πολιτισμού σε άλλες χώρες. Εάν έτσι έχουν τα πράγματα, είμαι βέβαιος ότι σε αυτόν τον πλούτο τής χώρας συνεισφέρει η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία, συνεισφέρουν πολίτες που προσφέρουν, όπως ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης, αλλά και όλοι όσοι υπηρετούν την Παιδεία αλλά και την ζωντανή καθημερινή εκπαίδευση. Γι’ αυτό είμαι βέβαιος ότι αυτή η Εστία θα προσφέρει πάρα πολλά και κυρίως θα προσφέρει σημαντικά έργα στην πόλη μας, στην πόλη τής Πάτρας. Ευχαριστώ.
{/slider}
{slider=Γιάννης Πανάρετος}
Χαίρομαι πολύ που είμαι πάλι στην Πάτρα και ευχαριστώ για την πρόσκληση. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκομαι εδώ για τον λόγο που βρίσκομαι. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτό το «χαίρομαι ιδιαίτερα» είναι ένας συμβατικός πολιτικός χαιρετισμός. Όσοι με ξέρετε, ξέρετε ότι κάθε άλλο παρά συμβατικός είμαι και δεν ήρθα εδώ απλώς για να κάνω έναν τέτοιο χαιρετισμό. Δεν ήρθα επίσης μόνο γιατί είχα τη χαρά και την ευχαρίστηση να ταξιδέψω μαζί με τον Αντιπρόεδρο τής Κυβέρνησης, που πρέπει να σας πω ότι οι συζητήσεις μαζί του είναι από τις πιο ευχάριστες εμπειρίες μου από τη μέχρι τώρα θητεία μου στην Κυβέρνηση. Ήρθα γιατί αυτό που εγκαινιάζεται σήμερα είναι κάτι το διαφορετικό στη δομή και στη λειτουργία τής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Και θα πήγαινα ίσως πιο μακριά να πω ότι είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που η εκπαίδευση, ιδιαίτερα η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια αλλά δυστυχώς και η τριτοβάθμια, είναι σήμερα στη χώρα μας.
Αυτό που προσπαθεί να πετύχει αυτή η Εστία που εγκαινιάζεται σήμερα είναι ακριβώς η μεταπήδηση από την επιφανειακή γνώση στη θεμελιωμένη γνώση. Είναι η προσπάθεια να καταλαβαίνει κανείς αντί απλώς να μαθαίνει. Είναι το να θέτει κανείς διαρκώς ερωτήσεις, να προβληματίζεται, να διερευνά, να αμφισβητεί. Η γνώση και ολόκληρη η επιστήμη βασίζεται στην αμφισβήτηση και στη διερεύνηση. Ευτυχώς ή δυστυχώς, το πρόβλημα αυτό τής επιφανειακής γνώσης, σε αντίθεση με τη στην ουσία και τη σε βάθος γνώση, δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Καθώς προετοιμαζόμουν για να έρθω, διάβαζα ένα βιβλίο ενός συγγραφέα, το όνομα του οποίου θα σας πω σε λίγο, που αναφερόταν ακριβώς σε αυτό το πρόβλημα, το πρόβλημα δηλαδή που θα αντιμετωπίσει η Εστία που εγκαινιάζεται σήμερα. Και δεν ήταν ένας άνθρωπος που δίδασκε σε ένα ελληνικό σχολείο, σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο, δεν ήταν ένας άνθρωπος που είχε περάσει από τα σχολεία με τα προβλήματα αυτά που προανέφερα. Ανέφερε ένα περιστατικό, μια εμπειρία του από το MIT, ένα από τα πιο καλά και τα πιο γνωστά τεχνολογικά πανεπιστήμια. Θα μου επιτρέψετε να προσπαθήσω να αναπαραστήσω την εμπειρία του. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε τι είναι αυτό, μερικοί θα γνωρίζουν, μερικοί δεν γνωρίζουν. Είναι το καμπυλόγραμμο που χρησιμοποιείτο, δεν ξέρω εάν χρησιμοποιείται ακόμη σήμερα, για να κάνει κανείς καμπύλες. Σε μια συζήτηση που είχε μετά από ένα μάθημα στο MIT, στο δεύτερο ή στο τρίτο έτος, με συναδέλφους του, κάποιοι είπαν ότι αυτό το καμπυλόγραμμο μπορεί να έχει ενδιαφέρουσες μαθηματικές ιδιότητες. Πώς θα μπορούσε κανείς να τις μελετήσει αυτές τις ιδιότητες; Λέει, λοιπόν, ο συγγραφέας «Και βέβαια έχει μαθηματικές ιδιότητες. Θα σας πω ένα παράδειγμα: όπως και να τροποποιήσεις ένα καμπυλόγραμμο, η εφαπτομένη στο κατώτερο σημείο του είναι παράλληλη προς το έδαφος, είναι οριζόντια». Όλοι σχολίασαν ότι ήταν πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση και αναρωτήθηκαν πώς συμβαίνει αυτό. Λέει, λοιπόν, ο συγγραφέας ότι «αυτή η παρατήρηση που έκανα δεν είναι τίποτε άλλο από την έννοια τής παραγώγου που διδαχθήκαμε στο πρώτο έτος στο MIT». Σε εμάς εδώ η παράγωγος ευτυχώς διδάσκεται στην Α΄ ή στη Β΄ λυκείου, πολύ νωρίτερα. Εντυπωσιάστηκαν όλοι και γράφει στο βιβλίο του ο συγγραφέας ότι «αυτό που μου έκανε εντύπωση στους συναδέλφους μου είναι ότι δεν ξέρανε τι ξέρανε...». Ο συγγραφέας ήταν ο Φάινμαν, ένα από τα καλύτερα μυαλά τού 20ού αιώνα, ένας άνθρωπος που πήρε το πρώτο του πτυχίο στο MIT, έκανε το διδακτορικό του στο Princeton, δίδαξε στο Κάλτεκ, μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα που τόνισε ακριβώς αυτό το πράγμα, την ανάγκη δηλαδή να ξεφύγει κανείς από την επιφανειακή γνώση και να ξέρει ακριβώς τι ξέρει, τι μαθαίνει και, κυρίως, να προβληματίζεται και να καταλαβαίνει. Αυτό είναι που αυτό το Κέντρο θα διαμορφώσει. Επειδή ξεκίνησα λίγο ως καθηγητής, επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια και για την πολιτική διάσταση αυτής τής πρωτοβουλίας. Αυτό που έχουμε σήμερα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα σύμπραξη με πρωτοβουλία τού ιδιωτικού τομέα, ημι-ιδιωτικού τομέα, τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, και τού κράτους, με τη μορφή τού Πανεπιστημίου, των καθηγητών τού Πανεπιστημίου. Τέτοιες πρωτοβουλίες είναι απαραίτητες για τη χώρα μας σήμερα και για την εκπαίδευση. Και βρίσκονται μπροστά σε αντίστοιχες λογικές που τις βλέπει κανείς σε άλλες χώρες. Σήμερα εγκαινιάζουμε αυτό το έργο, ενώ στο Πολυτεχνείο τής Λωζάννης ξεκινά αυτή τη στιγμή, μέσα όμως στο camp τού Πολυτεχνείου, ένα αντίστοιχο κέντρο προϋπολογισμού 200 εκατομμυρίων φράγκων, που χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη Rolex. Θέλω να κλείσω με δύο παρατηρήσεις: πολλές φορές τα πράγματα δεν γίνονται μετά από συνδυασμένες προσπάθειες. Ξεκινούν μάλλον από πρωτοβουλίες και από πείσμα. Τον Σπύρο Πνευματικό τον θυμάμαι στο Υπουργείο Παιδείας το ’94 να έρχεται, να επιμένει, να δημιουργηθεί το αντίστοιχο κέντρο στην Αθήνα. Ίσως άλλος υπουργός δεν θα έδινε την ίδια σημασία σε αυτή του την προσπάθεια, γιατί δεν ήταν από τα πράγματα τα οποία θα είχαν μια επικοινωνιακή προβολή. Τα κατάφερε ο Σπύρος Πνευματικός με την επιμονή του και έπεισε τον τότε υπουργό για την ανάγκη δημιουργίας μιας τέτοιας Εστίας. Χαίρομαι ιδιαίτερα που εξακολουθεί να προσπαθεί και σήμερα βρίσκει συμπαραστάτες σε αυτή του την επιθυμία, την προσπάθεια, και συναδέλφους μας και την Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία και ιδιώτες, με την ευρεία έννοια τού όρου, ανθρώπους που, όπως είπε προηγουμένως ο κ. Δημητριάδης, αντιλαμβάνονται την υποχρέωση να δώσουν πίσω στην κοινωνία πράγματα που η κοινωνία τούς βοήθησε να επιτύχουν. Και βέβαια, δεν μπορώ να μην πω ότι όλη αυτή η προσπάθεια είναι μέρος αυτού που ο σημερινός πρωθυπουργός πιστεύει και παλεύει, από την πρώτη φορά που έγινε υπουργός Παιδείας το ’88, αλλά και πιο πριν, όταν ήταν υφυπουργός Νέας Γενιάς, τη λογική τού ανοικτού σχολείου, που σήμερα θα έλεγα ότι πάει ένα βήμα παραπέρα και γίνεται και ανοικτό πανεπιστήμιο, συνδυάζει δηλαδή το ανοικτό σχολείο με το ανοικτό πανεπιστήμιο. Κλείνοντας, θέλω να πω ότι, καθώς πλησιάζαμε εδώ, όταν έμπαινα μέσα, το όλο περιβάλλον, η θέα τής θάλασσας, η γέφυρα μού θύμισε το αντίστοιχο κέντρο που υπάρχει στα Berkley Hills και βλέπει την Golden Gate και τη θάλασσα τού Σαν Φραντσίσκο. Λίγο πιο πάνω από το αντίστοιχο κέντρο υπάρχει το Mathematical Science Research Institute. Ελπίζω τόσο η προσπάθεια των καθηγητών όσο και η προσπάθεια ανθρώπων όπως τού κ. Δημητριάδη να οδηγήσουν στο να γίνει και εδώ, στην Πάτρα, λίγο παραπάνω, στους λόφους, κάτι αντίστοιχο, που να πάει πια στην ουσία και στην έρευνα των Μαθηματικών και να φτάσουν και αυτή η μονάδα που εγκαινιάζεται σήμερα και το αντίστοιχο που ελπίζω να γίνει ψηλότερα στους λόφους να είναι κάτι αντίστοιχο με αυτά που υπάρχουν στο Berkley. Σας ευχαριστώ πολύ.
{/slider}
{slider=Θεόδωρος Πάγκαλος}
Σεβασμιώτατε, κύριοι συνάδελφοι, κ. Μπαμπινιώτη, αγαπητέ φίλε Κώστα Δημητριάδη, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι όταν μιλάει κανείς μετά από μερικούς ομιλητές έχει ένα πλεονέκτημα, μπορεί να σχολιάσει τους προηγούμενους, εάν χρειάζεται, αλλά έχει και το μειονέκτημα ότι έχουν λεχθεί όλα όσα έπρεπε να λεχθούν. Είπα κάτι στον κ. Πνευματικό και το εννοούσα και όσο περνάει η ώρα το εννοώ περισσότερο: ήμουν πολύ κακός μαθητής στα Μαθηματικά και στη Φυσική. Πολύ κακός στο Βαρβάκειο ήταν «15» και δεν ήταν πραγματικά κακός. Ήμουν πάντως πολύ χειρότερος από ό,τι στα άλλα μαθήματα. Είχα πρόβλημα, δεν τα καταλάβαινα, έκανα μεγάλους κόπους και προσπάθειες. Ίσως εάν υπήρχε ένα μέρος σαν αυτό που είδα, να αγαπούσα τα Μαθηματικά και τη Φυσική, δηλαδή να καταλάβαινα αντί να προσπαθώ να μάθω κάτι που δεν καταλάβαινα. Και αυτό θα ήταν πολύ σημαντικό, θα είναι πολύ σημαντικό για όλα τα παιδιά που θα συχνάσουν σε αυτόν τον χώρο. Γιατί είναι ένας χώρος στον οποίο μπορεί να συχνάζει κανείς και αυτό είναι πολύ σημαντικό για έναν νέο. Το να μην υφίσταται μια γνώση η οποία μεταλαμπαδεύεται από μία «εξουσία» τής επιστήμης, τής γνώσης, ενώ μπορεί ο ίδιος να την ανακαλύψει. Υπάρχουν αντίστοιχοι χώροι σε πολλά μέρη τού κόσμου. Άκουσα από τον φίλο μου τον Γιάννη τον Πανάρετο για τα 200 εκατομμύρια τής Rolex. Δεν ξέρω εάν ο κ. Δημητριάδης μπορεί να βρει 200 εκατομμύρια παραπέρα και να κάνει κάτι αντίστοιχο• το βλέπω λίγο δύσκολο. Αν και η Rolex έχει και αυτή τις δυσκολίες της. Πρόσφατα ήμουν στη Σαγκάη και με ξεναγούσε η κόρη τού προξένου, η οποία ήταν μια Ελληνίδα που είχε περάσει αρκετά χρόνια με τον πατέρα της και ήξερε Κινέζικα. Και μου είπε εάν θέλω να αγοράσω κάτι να πάρω ψεύτικα ρολόγια. Με πήγε λοιπόν σε ένα καλό μαγαζί –εγώ δεν φοράω ρολόι, αλλά σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να ικανοποιήσω έναν μεγάλο αριθμό φίλων και συνεργατών. Πήγα εκεί, λοιπόν, και του ζήτησα να μου δείξει Rolex. Τον ρώτησα «how much?» και μου είπε 240 δολάρια. Του είπα ότι είναι πολύ ακριβό και μου απάντησε «one kilo!», δηλαδή ένα κιλό Rolex έκανε 240 δολάρια! Και πρέπει να σας πω ότι αυτά τα ρολόγια δουλεύουν θαυμάσια εδώ και 2-3 χρόνια και δεν εξαπάτησα αυτούς στους οποίους τα έδωσα, ίσως εκείνοι να εξαπατούν τους υπολοίπους. Υπάρχει, λοιπόν, ένας ανταγωνισμός. Αυτό δείχνει ότι με τη γνώση τής τεχνολογίας και τη δεξιότητα μπορούν να ανταγωνίζονται με πολύ καλό τρόπο ένα προϊόν αιχμής τής Δύσης, κάτι που και οι Ελβετοί και οι Αμερικανοί εξάλλου δεν παραλείπουν να μας τονίσουν. Αυτό γιατί η επιστήμη και οι εφαρμογές της είναι το μέλλον τής ανθρωπότητας, εκεί κατακτώνται οι πρωτοπορίες. Αυτή τη στιγμή είναι γνωστό ότι οι Αμερικανοί έχουν χάσει την πρωτοπορία σε πολλούς τομείς, διατηρούν όμως απόλυτη την πρωτοπορία σε ό,τι αφορά στην τεχνολογική και την επιστημονική ανακάλυψη και την εφαρμογή των ανακαλύψεων αυτών στην παραγωγή και στις επιχειρήσεις. Θέλω να πω ότι εδώ έχουμε και έναν δρόμο για την Πάτρα, γιατί όσοι αγαπάμε την Πάτρα, με τον έναν τρόπο ή τον άλλον, χρόνια τώρα στενοχωριόμαστε γιατί η Πάτρα ακολούθησε αυτή τη βιομηχανική παρακμή. Την παρακμή μάλλον τής παραδοσιακής βιομηχανίας. Ίσως λοιπόν εδώ μπορεί να υπάρχει κάποιος άλλος δρόμος. Γιατί η Θεσσαλονίκη έχει την ενδοχώρα της, η Αθήνα είναι αυτό που είναι –δεν θέλω να την περιγράψω περαιτέρω–, ίσως η Πάτρα μπορεί να συγκεντρωθεί και να αφιερωθεί σε αυτή τη νέα τεχνολογία, τη νέα επιστήμη που έρχεται από τη Δύση. Θα ήθελα να τελειώσω αυτή τη σύντομη παρέμβασή μου, που προφανώς έχει σκοπό να ευχαριστήσει όλους όσοι μάς έδωσαν την ευκαιρία να είμαστε εδώ, με αυτό που ανέφερε ο φίλος μου ο κ. Σπηλιωτόπουλος, ότι κάποιοι διαμαρτύρονται. Γιατί διαμαρτύρονται; Γιατί δόθηκαν κάποια λεφτά για έναν κοινωνικό σκοπό; Διαμαρτύρονται γιατί υπάρχει κυβέρνηση σε αυτή τη χώρα; Διαμαρτύρονται, γιατί; Φοβούμαι ότι ο λόγος για τον οποίο διαμαρτύρονται χωρίς να το ξέρουν ίσως είναι ακριβώς ότι δεν θέλουν να κατανοεί κανείς τα πράγματα που νομίζει ότι γνωρίζει. Προσπαθούν πάση θυσία να αποφύγουν να καταλάβουν τι είναι αυτό που νομίζουν ότι πιστεύουν. Διότι αυτό είναι ο θάνατος τής ολοκληρωτικής ιδεολογίας. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
{/slider}
