Τα Λαζαράκια

Το Σάββατο τού Λαζάρου τα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν ειδικά κάλαντα σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» τού Λαζάρου. Την ημέρα αυτή ξεκινά ουσιαστικά το Πάσχα.

Tα "Λαζαράκια", όπως αποκαλούνται οι καλαντιστές τής ημέρας, συνεχίζουν με ευχετήριους και επαινετικούς στίχους για το σπίτι και δέχονται ως φιλοδώρημα αβγά που τα τοποθετούν σε ένα στολισμένο καλαθάκι. Τον «Λάζαρο» τραγουδούν, κυρίως, κορίτσια σχολικής ηλικίας, τα οποία αποκαλούνται "Λαζαρίνες", "Λαζαρίτσες" κ.ά.
Το συγκεκριμένο έθιμο, «τα Λαζαράκια», αναβίωσαν οι μικροί μαθητές τής Α΄ τάξης τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης, με την καθοδήγηση τής καθηγήτριας Μουσικής κ. Γιαννακουδάκη.
Τραγούδησαν τα «Λαζαρικά» σε όλες τις τάξεις τού Σχολείουφορώντας τα ανοιξιάτικα ρούχα τους και μοιράζοντας σε όλους «λαζαράκια», τα παραδοσιακά κουλούρια που ζύμωσαν με τις μαμάδες τους.