Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά τού Σχολικού Εκφοβισμού, στις 6 Μαρτίου 2018 οι μαθητές τής Α΄ τάξης τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης, με τις δασκάλες τους κ. Γ. Κοσμοπούλου και Κ. Αστρινάκη, επεξεργάστηκαν ένα κείμενο από το Ανθολόγιο με τίτλο «Ξ …όπως Ξιφίας».
Στη συνέχεια τα παιδιά μίλησαν για τη φιλία και τη συνεργασία και έγραψαν στο τετράδιο γραπτής έκφρασης τις δικές τους σκέψεις. Παράλληλα, στόλισαν και τον τοίχο της τάξης με τα λουλούδια τής φιλίας.
Σε μια ακόμη ιδιαίτερη δράση συμμετείχαν τα παιδιά με τους μαθητές τής Στ΄ τάξης καθώς μαζί σκέφτηκαν και έγραψαν τι τους αρέσει να κάνουν με τους φίλους τους και τι δεν τους αρέσει. Τους δόθηκε με αυτόν τον τρόπο η ευκαιρία να μιλήσουν με τα μεγαλύτερα παιδιά, να προβληματιστούν και να δυναμώσουν τη μεταξύ τους σχέση.
Την εβδομάδα από 5 έως 9 Μαρτίου 2018, οι μαθητές τής Β΄2 τάξης, με τη δασκάλα τους κ. Αθ. Κοτσιράκη, ασχολήθηκαν με το ζήτημα τής σχολικής βίας. Σκοπός των δραστηριοτήτων ήταν η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των μαθητών.
Πρώτος στόχος ήταν τα παιδιά να εντοπίσουν τις πράξεις που συνιστούν σχολική βία. Ακολούθησε καταιγισμός ιδεών και στη συνέχεια έγινε κατηγοριοποίηση σε σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία. Δεύτερος στόχος ήταν να κατανοήσουν την ανάγκη άμεσης ενημέρωσης ενός ενήλικα, είτε τα ίδια εμπλέκονται σε περιστατικό βίας είτε τυχαίνει να είναι παρατηρητές. Στο σημείο αυτό, με τη βοήθεια ψηφιακού υλικού, διέκριναν τη διαφορά μεταξύ των εννοιών «ενημερώνω» και «μαρτυράω». Στη συνέχεια, δόθηκαν στα παιδιά γραπτά σενάρια, τα οποία κλήθηκαν να κατατάξουν σε μία από τις δύο κατηγορίες.
Σε συνέχεια τής ευαισθητοποίησης, τα παιδιά παρακολούθησαν βίντεο ενημέρωσης για τη σχολική βία και, αφού χωρίστηκαν σε ομάδες, έφτιαξαν από μία αφίσα με συνθήματα κατά τού σχολικού εκφοβισμού.
Το παραμύθι «Η Μόνα σε καινούργιο σχολείο», ήταν η αφορμή για επιπλέον συζήτηση, με στόχο την καλλιέργεια τής ενσυναίσθησης. Τα παιδιά μίλησαν για τα συναισθήματα τής Μόνας και αναζήτησαν τρόπους για να την κάνουν να νιώσει καλύτερα. Στο πλαίσιο αυτό, πήραν χάρτινες καρδιές, έγραψαν πάνω τους τρυφερά απολογητικά λόγια και τοποθέτησαν τσιρότα σε ένδειξη επούλωσης των πληγών τής καρδιάς της.
Ήταν μια δημιουργική εβδομάδα, με την ευχή οι δράσεις που πραγματοποιήθηκαν να συμβάλουν στη διαμόρφωση στάσεων και συμπεριφορών με γνώμονα τον σεβασμό στον συνάνθρωπο και στη διαφορετικότητα.
Οι μαθητές τής Δ΄ τάξης, με τις δασκάλες τους κ. Μ. Δήμηζα και Α. Καραλεξίδου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά τού Σχολικού Εκφοβισμού πραγματοποίησαν σχετικές δράσεις. Αρχικά παρακολούθησαν την ταινία «Το θαύμα», μια ταινία με πρωταγωνιστή ένα δεκάχρονο αγόρι που γεννήθηκε με ακραία παραμόρφωση προσώπου και βρέθηκε ως καινούργιος μαθητής σε ένα σχολείο. Το παιδί, λόγω τής ιδιαιτερότητά του, βίωσε σε μεγάλο βαθμό την απόρριψη των συμμαθητών του, οι οποίοι δεν δίστασαν να ασκήσουν βία (σωματική και λεκτική) απέναντί του. Η οικογένειά του και κάποιοι συμμαθητές τον στήριξαν όλη αυτή τη χρονιά, με αποτέλεσμα να καταφέρει όχι απλά να προσαρμοστεί στο νέο σχολικό περιβάλλον αλλά και να ξεχωρίσει σε όλο το σχολείο για τις ικανότητές του και τη δύναμη τής ψυχής του. Η ταινία προβλημάτισε και συγκίνησε τους μαθητές, με τους οποίους έγινε σχετική συζήτηση. Έπειτα σκέφτηκαν τι θα έλεγαν σε κάθε ήρωα αυτής τής ιστορίας, αν τον συναντούσαν, και κατέγραψαν τα συναισθήματα τού ήρωα τής ταινίας, την πρώτη και την τελευταία σχολική ημέρα. Τα λόγια των μαθητών ήταν συγκινητικά. Σημασία μεγάλη δόθηκε στη δύναμη τής φιλίας, καθώς ένας συμμαθητής τού πρωταγωνιστή έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προσαρμογή του και τον έκανε πραγματικά ευτυχισμένο.
Τέλος, οι μαθητές έφτιαξαν τα χεράκια «Μίλα...». Στην μπροστινή όψη έγραψαν τις περιπτώσεις που μπορεί κάποιος να αντιμετωπίζει ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού και στο πίσω μέρος σε ποιους μπορεί να απευθυνθεί (γονείς, δασκάλους, φίλους, άτομα που εμπιστεύεται κ.ά.).
 Με αφορμή την ίδια ημέρα, οι μαθητές τής Ε΄2 τάξης, με την καθοδήγηση τής δασκάλας τους κ. Κατερίνας Ταταράκη, προσέγγισαν το φαινόμενο με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, εκπονώντας ποικίλες δράσεις.
Την εισαγωγική συζήτηση ορισμού τού προβλήματος και προσδιορισμού των αιτιών τής παρουσιαζόμενης επαναληψιμότητας διαδέχθηκε η γραπτή εργασία. Θέμα της ήταν ο θύτης, το θύμα, καθώς και η ανάγκη κατανόησης τού δικαιώματος και τής υποχρέωσης αναφοράς τέτοιων φαινομένων σε κάποιους ενήλικες.
«Τα χέρια δεν είναι για να χτυπούν. Είναι για να αγκαλιάζουν!» ήταν ένα από τα συνθήματα και τα μικρά ποιήματα που οι ίδιοι οι μαθητές επεξεργάστηκαν, εμπνεύστηκαν και αφισοκόλλησαν στα σχολικά ταμπλό. Τα πολλαπλά ερεθίσματα που δίνονται από τα σχετικά βιντεοσκοπημένα αποσπάσματα τού διαδικτύου αποτέλεσαν επίσης πηγή νέων συζητήσεων και επεκτάσεων των προβληματισμών και των λύσεων.
Η προσπάθεια αυτή ευαισθητοποίησης των παιδιών και πρόληψης τού εκφοβισμού συνδυάστηκε με την επίσκεψη τής υπεύθυνης Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής κ. Βέρας Βορύλλα, η οποία παρουσίασε ένα καινοτόμο πρόγραμμα ανάπτυξης σεβασμού στη διαφορετικότητα.
Επίσης σε όλη τη διάρκεια τής χρονιάς τα παιδιά συμμετέχουν στο πρόγραμμα Youth Power, ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί στην πρόληψη συμπεριφορών υψηλού κινδύνου, μέρος τής οποίας αφορά στο cyber bullying.
 Με αφορμή την Πανελλήνια αυτή Ημέρα (6 Μαρτίου), οι μαθητές τής Στ΄ τάξης πήραν μέρος σε δράσεις ενημέρωσης και αντιμετώπισης τού φαινομένου τής βίας, τόσο σε σχολικό όσο κα σε εξωσχολικό επίπεδο.
Τα παιδιά, αφού παρακολουθήσαν επιλεγμένα βίντεο και επεξεργάστηκαν σχετικό φυλλάδιο, είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν με τις δασκάλες τους κ. Παπαχλιμίντζου (Στ΄1) και Παπαφιτσώρου (Στ΄2) και να ερευνήσουν πιο αναλυτικά το ζήτημα τής σχολικής βίας: τι είναι, πότε το συναντάμε, με ποιες μορφές εμφανίζεται, ορθοί τρόποι αντιμετώπισης.
Επίσης, οι μαθητές τής Στ΄ τάξης επισκέφθηκαν τους μαθητές τής Α΄ τάξης και, σε μια κοινή δράση, τους βοήθησαν μέσα από συζήτηση να εκφράσουν τι είναι εκείνο που τους ενοχλεί στους φίλους τους, αλλά και τι είναι εκείνο που τους αρέσει να κάνουν μαζί τους. Έπειτα, κατέγραψαν τις απαντήσεις τους σε χαρτάκια τα οποία κόλλησαν μαζί πάνω σε δύο χάρτινες ανθρώπινες φιγούρες. Οι φιγούρες αυτές, τις οποίες είχαν φτιάξει από πριν τα παιδιά τής Στ΄ τάξης, παρίσταναν δύο παιδιά, ένα χαρούμενο και ένα λυπημένο. Πάνω στο χαρούμενο παιδί κολλήθηκαν όλα τα χαρτάκια με τα «θέλω», ενώ πάνω στο λυπημένο παιδί κολληθήκαν όλα τα χαρτάκια με τα «δεν θέλω». Μέσα από αυτή την πρωτότυπη δραστηριότητα, την οποία πραγματοποίησαν κατόπιν και οι μαθητές τής Στ΄ σύμφωνα με τις προσωπικές τους εμπειρίες, μικρά και μεγάλα παιδιά συνειδητοποίησαν τη σημασία τού αυτοσεβασμού και τού αλληλοσεβασμού, καθώς και την επίδραση που έχουν τα θετικά και τα αρνητικά βιώματα στην ψυχική υγεία κάθε μαθητή.
Τέλος, στο μάθημα τής Μελέτης Περιβάλλοντος, η δασκάλα κ. Αθανασίου διάβασε στους μαθητές των Α΄ και Β΄ τάξεων το βιβλίο «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε». Κατόπιν, συζήτησαν τη χρησιμότητα των χεριών και στη συνέχεια τα παιδιά έφτιαξαν τα «χέρια τής αγάπης», όπου ζωγράφισαν εικόνες σχετικές με την ωφέλεια και τη χρήση τους. Ακόμη διάβασαν τα παραμύθια «Η Μόνα, η χελώνα, σε καινούριο σχολείο» και «Τα μπαλόνια τής φιλίας».
Οι μαθητές τής Β΄ τάξης συνεργάστηκαν σε ζευγάρια και έφτιαξαν: α) τα κορίτσια «καρδιές τής φιλίας» και μέσα σε αυτές έγραψαν λέξεις όπως «φιλία», «αγάπη», «σεβασμός», «ευγένεια», «συνεργασία» και β) τα αγόρια «μπαλόνια τής φιλίας» και μέσα σε αυτά έγραψαν σχετικές λέξεις. Έτσι οι μαθητές συνειδητοποίησαν τη σημασία τής αλληλοβοήθειας, τής συμπαράσταση και τής αλληλοστήριξης στις σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους στο σχολείο.

• 
•