Ο πολύτιμος ρόλος τού ιστορικού αφιερώματος στο Πολυτεχνείο, που παρουσιάστηκε την 20ή Νοέμβρη 2017, στο θέατρο των Αρσακείων-Τοσιτσείων Σχολείων Εκάλης, αλλά και της κάθε σχολικής γιορτής, είναι ιδιαίτερα σημαντικός, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι τής κοινωνικής μας ζωής.

Δε νομίζουμε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε (ή θα έπρεπε) να λείπει από τη σχολική πραγματικότητα.
Και αλήθεια, στο δικαιολογημένο ερώτημα τού καθενός σε σχέση με το κατά πόσο χρειάζονται οι σχολικές γιορτές, οι μαθητές και οι δασκάλες τής Ε΄ τάξης τού Α΄ ΑρσακείουΤοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης κ. Λ. Λουκαδάκου και Κ. Ταταράκη, μετά την εμπειρία τής προετοιμασίας και παρουσίασης τού συγκεκριμένου αφιερώματος και τού σχετικού θεατρικού έργου «Όψεις τριών ημερών», απαντούν με ένα επίσης δίκαιο ερώτημα:
«Θα ήταν δυνατό άραγε να βρείτε άλλον τρόπο μέσω τού οποίου να μπορούσαμε να κατακτήσουμε όλα τα παρακάτω πολύτιμα που κατακτήσαμε μέσω αυτής τής διδακτικής εμπειρίας;»

•Φτάσαμε στη γνώση από μονοπάτια διαφορετικά.
•Αγγίξαμε την ουσία που κρύβεται πέρα από το προφανές και φτάνει μέχρι τις ύψιστες κοινωνικές και πρώτιστα ανθρώπινες αξίες, όπως αυτή τής ελευθερίας.
•Γνωρίσαμε τις πολιτισμικές στάσεις και αντιδράσεις, αναγνωρίζοντας την πολύτιμη ιστορική διδαχή και κατανοώντας τη διαχρονική υποχρέωση προάσπισης των ατομικών και ομαδικών μας δικαιωμάτων.
•Αξιοποιήσαμε τα πολύπλευρα εκφραστικά κίνητρα. Πολλοί από εμάς βρήκαμε μάλιστα την ευκαιρία να εκδηλώσουμε κάποιες ιδιαίτερες πλευρές μας τις οποίες σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και εμείς οι ίδιοι αγνοούσαμε.
•Εκφραστήκαμε μέσω τής τέχνης, όπως το έκαναν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Ακολουθώντας την κάθε Μούσα χωριστά, υποδυθήκαμε, εκφωνήσαμε, χορέψαμε, τραγουδήσαμε και ζωγραφίσαμε το κοινό νόημα. Και ύστερα ενώσαμε όλες αυτές τις διαφορετικές όψεις σε έναν κοινό στόχο.
•Κοινωνικοποιηθήκαμε δουλεύοντας συνεργατικά και κατανοώντας ότι η λειτουργία μιας συνολικής προσπάθειας (τής σχολικής ή κοινωνικής ζωής) θυμίζει μηχανισμό με πολλά γρανάζια, που το καθένα λειτουργεί συμπληρωματικά προς το σύνολο και είναι απολύτως αναγκαίο και αξίζει και οφείλει σεβασμό από και προς στα υπόλοιπα.
•Ας μην ξεχνάμε ότι μιλώντας για τους φοιτητές τού Πολυτεχνείου γιορτάσαμε ακριβώς αυτή την ιερή και ανθρώπινη αλήθεια: τη δυνατότητα κατάκτησης και διατήρησης τής ελευθερίας, μέσω τού κοινού στόχου και τής συνεργατικής προσπάθειας.
•Ας μην ξεχνάμε ότι η ιερότητα τού κάθε γεγονότος που γιορτάζουμε βρίσκεται μέσα μας. Αυτό θέλουμε να αφυπνίσουμε.
Αυτό γιορτάσαμε!

Και ήταν η σχολική γιορτή η καταληκτική διαδικασία αυτής τής πολύπλευρης εκπαιδευτικής διαδρομής.
Ουσιαστικά βρήκαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας μπροστά στο κοινό, να τις καλλιεργήσουμε και αργότερα να τις αξιολογήσουμε...

• 
•