«Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας.
Σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη
ριζώνουν θρέφουνται με το αίμα.
Όπως τα πεύκα
κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
το ίδιο τα λόγια
φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί.»
(Γιώργος Σεφέρης, Τρία Κρυφά Ποιήματα, Επί σκηνής, Στ’)
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον Έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα , ο οποίος το 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι' αυτό. Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της. Οι πολύ δημοφιλείς ποιητικές αναγνώσεις μπορεί να συμβάλουν σε μια επιστροφή στην προφορικότητα και στην κοινωνικοποίηση του ζωντανού θεάματος και οι εορτασμοί μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες και τη φιλοσοφία, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η φράση του Ντελακρουά "Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση"».
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου. Θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας. Θέμα του εορτασμού το 2020 ήταν: «Ένας κόσμος ισότητας είναι ένας ενεργός κόσμος». Στο μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το 2020, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες επεσήμανε: «Η ισότητα των φύλων είναι μέσο επαναπροσδιορισμού και δύναμη αλλαγής που θα αποβεί προς όφελος όλων. Είναι ώρα να σταματήσουμε να προσπαθούμε να αλλάξουμε τις γυναίκες και να αρχίσουμε να αλλάζουμε τα συστήματα που τις εμποδίζουν να πετύχουν αυτά που μπορούν.»
Στα Αρσάκεια Σχολεία τιμάμε κατεξοχήν τη γυναίκα. Η ιστορία μας είναι ζυμωμένη με την εκπαίδευση της Ελληνίδας γυναίκας και τη συνεπακόλουθη χειραφέτησή της. Η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία ιδρύθηκε το 1836, για να καλύψει ένα κενό στην εκπαιδευτική πραγματικότητα τού νεοσύστατου ελληνικού κράτους, την έλλειψη σχολείων για τα κορίτσια. Ο στόχος αυτός φαινόταν όραμα ουτοπικό και προκλητικό μέσα στις συνθήκες τής εποχής. Ωστόσο, ακριβώς για τον σκοπό αυτό συστάθηκε η Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. Σήμερα συνεχίζουμε τον ίδιο δρόμο, έχοντας πια μαθητές και μαθήτριες, σεβόμενοι την ισότητα των φύλων και υπερασπιζόμενοι τις ίσες ευκαιρίες και των δύο φύλων στην ποιοτική εκπαίδευση.
(Στην εικόνα παλαιότεροι μαθητές μας δείχνουν το "Μαρτάκι" στο χέρι τους για τον ερχομό της άνοιξης)
Η «ίαση» τής ελληνικής
Το «άγαλμα» ετυμολογείται από το ρήμα «αγάλλομαι» (ευχαριστιέμαι), αφού όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας χαίρεται. Και από τη θέα τού αγάλματος έρχεται η αγαλλ-ίαση, που είναι η ίαση, η γιατρειά τής ψυχής, κάθε φορά που βλέπουμε κάτι όμορφο. Αυτές οι μικρές και άλλες πολύ πιο μεγάλες λεπτομέρειες, όπως η «ελικοβλέφαρη» Αφροδίτη τού Ομήρου, το «ω γλυκύ μου έαρ» τής Μεγάλης Παρασκευής, η «εσπερινή αμφιλύκη» τού Παπαδιαμάντη, η «αιματόχροη βαφή» τού Σολωμού, ο «κυκλοδίωκτος ήλιος» τού Κάλβου, οι «αναδυόμενες γραίες» τού Σεφέρη, οι «άτρωτες ουσίες» τής Δημουλά, οι καταβαυκαλήσεις τού χτες και τα νανουρίσματα τού σήμερα, οι διάσπαρτες ελληνικές λέξεις στις τέχνες και τις επιστήμες σε όλο τον κόσμο (βιολογία, θέατρο, χάος, σύμβολο) ζωντανεύουν καθημερινά ανάμεσά μας για να μας θυμίζουν ότι ζούμε σε μια χώρα «μικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου». Εάν, όπως γράφει ο Ελύτης, «η γλώσσα […] αποτελεί … εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών», τότε επιβεβαιώνεται με αυτόν τον ποιητικό τρόπο ότι μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πολιτισμού.
Λάβαμε ηλεκτρονική επιστολή από τον Πρόεδρο του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου, η οποία απευθυνόταν στη Διευθύντρια του Β’ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού. Ο μαθητής μας Φίλιππος Ατζέμογλου επισημαίνει στην επιστολή του (δημοσιεύεται με τη συγκατάθεσή του και τον ευχαριστούμε θερμά):
«Τις τελευταίες ώρες αναρτώνται διάφορα που αμαυρώνουν το όνομα του σχολείου και το έργο των δασκάλων μας που τόσο εκτιμούμε και σεβόμαστε. Δεν μπορώ να γνωρίζω για όσα έχουν συμβεί την περίοδο 1993-2004. Έχοντας όμως πλήρη επίγνωση της κατάστασης που επικρατεί τα τελευταία 6 τουλάχιστον χρόνια που φοιτούμε σε αυτό το σχολείο, εγώ και οι συμμαθητές μου είμαστε πρόθυμοι να συνεισφέρουμε στην αποκατάσταση της φήμης και της αίγλης του σχολείου μας.»
Αγαπητοί γονείς,
Από το Υπουργείο Παιδείας εστάλησαν στα σχολεία τρία σημαντικά ΦΕΚ που αφορούν:
Παρακαλούμε πολύ να ενημερωθείτε.