Με ενθουσιασμό και κέφι ξεκινήσαμε μια ηλιόλουστη Πέμπτη στις 26 Απριλίου, για την Νάουσα, με προορισμό αρχικά τον Πολυχώρο Πολιτισμού Χρήστος Λαναράς «ΕΡΙΑ», έναν χώρο - «στολίδι πολιτισμού», όπως χαρακτηρίστηκε στα εγκαίνια πριν 4 χρόνια ακριβώς.

Στις ανακαινισμένες, υπερσύχρονες και ζηλευτές αισθητικά εγκαταστάσεις του παλιού εργοστασίου, είχε προγραμματιστεί η διεξαγωγή της 2ης Πανελλήνιας Μαθητικής διημερίδας με θέμα «Ο Αριστοτέλης στο σχολείο του σήμερα». Το τμήμα μας συμμετείχε στις εργασίες του συνεδρίου με εισήγηση και προβολές διαφανειών, κατά την 2η μέρα της διημερίδας και το θέμα μας ήταν «Η αγάπη για την γνώση ως εγγύηση της ευτυχίας».

Επιμέρους θέματα – ερωτήματα στα οποία επιδιώξαμε να δώσουμε απαντήσεις με βάση την αριστοτελική σκέψη:

- Τι μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους;

- Πως συνδέεται η ευτυχία με την αγάπη για την μάθηση;

-Πως λειτουργεί η διαδικασία της μάθησης μέσα από ένα θεατρικό έργο;

-Τι απαντά ο Αριστοτέλης στην «Ποιητική» του;

- Πως συνδέεται ο Ευριπίδης με τον μεγαλύτερο Έλληνα φιλόσοφο;

Με απλά λόγια, αναλύσαμε βασικές θέσεις του Αριστοτέλη όπως: «ἡ εὐδαιμονία ἐστί ἐνέργειά τις κατ’ ἀρετήν τελείαν», (Ηθικά Νικομάχεια, 1102α, 5-6) και «Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονται φύσει», (Μετά τα Φυσικά 980, α 21) αλλά και πώς, με βάση τον ορισμό της τραγωδίας που περιλαμβάνει ο Αριστοτέλης στην «Ποιητική του», το θέατρο οδηγεί στην γνώση και άρα στην ευτυχία. Και πώς γίνεται αυτό; Μέσα από τα συναισθήματα που γεννά η επαφή με την τέχνη. Και ποια συναισθήματα δημιουργεί το θέατρο; Το έλεος και τον φόβο. Έλεος, δηλαδή συμπόνια για τα παθήματα των ηρώων, και φόβο μην πάθει τα ίδια. Ο θεατής ταυτίζεται με τον τραγικό ήρωα, κατανοεί την συμπεριφορά του, και φεύγει αποφασισμένος να προσέχει την δική του συμπεριφορά ώστε να αποφεύγει τα λάθη για να ζει ευτυχισμένος. Καταλήξαμε πως Ευριπίδης και Αριστοτέλης μάς μαθαίνουν μέσα από τα έργα τους πώς να αναζητούμε το ωραίο, ο πρώτος στην τέχνη και ο δεύτερος στην φιλοσοφία.

Οι μαθητές που παρουσίασαν την εισήγησή μας, μίλησαν με δυναμισμό, σαφήνεια και άνεση πεπειραμένου ομιλητή -λόγω και της εξάσκησής τους στον ρητορικό όμιλο του σχολείου- και απέσπασαν επαινετικά σχόλια από την κριτική επιστημονική επιτροπή για «την δροσερή, ενδιαφέρουσα αλλά και χρήσιμη παρουσίαση των αριστοτελικών εννοιών», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος.

Στην συνέχεια, το πρόγραμμα της ημερίδας περιλάμβανε γεύμα σύμφωνα με τις αριστοτελικές διατροφικές συνήθειες, μετάβαση στον αρχαιολογικό χώρο της Μίεζας, ξενάγηση στη Σχολή του Αριστοτέλη, στους Μακεδονικούς τάφους των Λευκαδίων και στο αρχαίο θέατρο της Μίεζας. Ευχάριστα μας ξάφνιασε το γεγονός ότι τις ξεναγήσεις είχαν αναλάβει μαθητές Λυκείων της Νάουσας.

Έτσι, χωρισμένοι σε ομάδες, ακολουθήσαμε τους συνομιλήκους μας ξεναγούς σε μέρη ιστορικά αλλά και ειδυλλιακά, όπως η σχολή του Αριστοτέλη και το αρχαίο θέατρο της Μίεζας, αλλά και στους μοναδικούς Μακεδονικούς τάφους των Λευκαδίων –«της Κρίσεως» και «των Ανθεμίων» - με τα υπέροχα χρώματα, την εξαιρετική διακόσμηση και την μοναδική αρχιτεκτονική. Μνημεία που αξίζει να επισκεφτεί κάθε Έλληνας και κυρίως, κάθε Μακεδόνας.

Επιστρέψαμε χαρούμενοι, ενθουσιασμένοι και περήφανοι για τις ομορφιές, την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου μας, που ένα μικρό αλλά τόσο σημαντικό κομμάτι του είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε στην αξέχαστη αυτή εκδρομή μας. Είμαστε ευγνώμονες στις καθηγήτριες Σωσσάνα Καρανάσιου και Αποστολία Δεμερτζή, που μας έδωσαν αυτή την ευκαιρία μέσα από το Πολιτιστικό Πρόγραμμα που εκπονήσαμε φέτος με θέμα «Η Μίεζα και η Σχολή του Αριστοτέλη», στην Συντονίστρια των Αρσακείων Σχολείων και Υπεύθυνη Απογευματινών Ομίλων Θεσσαλονίκης Αικατερίνη Ιωακειμίδου, που μας προετοίμασε κατάλληλα για την παρουσίαση της εισήγησής μας στην Ημερίδα, και στην υποδιευθύντρια Μαρία Φωτίου που, μαζί με την κ. Καρανάσιου, μάς συνόδευσε σε τόπους όπου συναντήθηκαν και μεγαλούργησαν τόσοι σπουδαίοι Έλληνες.