Η συμμετοχή των μαθητών και των μαθητριών μας σε κάθε είδους δράσεις συμπληρώνεται και από την ιδέα τής κοινής παρακολούθησης παραστάσεων, που αποτελούν αφορμή για συζήτηση, αλλά και μια διαφορετική πρόταση ψυχαγωγίας.

Με αυτή την πρόθεση το βράδυ της Τετάρτης 31 Οκτωβρίου, στο θέατρο Αυλαία, είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε από κοινού, μαθητές, γονείς και καθηγητές τη θεατρική παράσταση «Γκόλφω» τού Σπυρίδωνα Περεσιάδη από την ομάδα «το τσέρκι» σε σκηνοθεσία τού Απόλλωνα Δρικούδη.

Πολλά ήταν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής τής παράστασης. Οι σκηνογραφικές επιλογές ήταν αφαιρετικές, με δέκα μόλις καρέκλες επί σκηνής – μία για κάθε ηθοποιό επάνω σε μαύρο πάτωμα και σε μαύρη πλάτη σκηνής. Τα ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα παρατεταγμένα σε σειρά εμφάνισης στο βάθος, χρησιμοποιούνταν προοδευτικά από τους ηθοποιούς για να προωθηθεί η εξέλιξη του έργου. Την ίδια στιγμή, τα 13 αντικείμενα έπαιζαν άτυπα ρόλο κλεψύδρας για να καταλαβαίνει ο θεατής σε ποιο σημείο τής πλοκής βρισκόμαστε.

Οι ηθοποιοί έπαιξαν με ρούχα σημερινά, που θα μπορούσε να φοράει ο κάθε νέος ή νέα στην ηλικία τους, απλά ντυμένοι, θαρρείς βγαλμένοι μέσα από το κοινό, χωρίς ενίσχυση μικροφωνική, χωρίς μακιγιάζ, με απόλυτα φυσικούς ήχους. Οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν τα σώματά τους ως ηχεία για να βγάλουν ήχους όπου αυτό χρειαζόταν στην παράσταση.

Η αφαίρεση λειτούργησε σε όλα τα επίπεδα. Ακόμη και ο φωτισμός, δεν παρουσίασε καμία αλλαγή, μένοντας σταθερός σε όλη την παράσταση, αποφεύγοντας να υποβάλλει στο θεατή συγκίνηση τεχνητή.

Ιδιαίτερο στοιχείο επίσης ήταν και ο μικρός ρόλος που επέλεξε να έχει ο σκηνοθέτης τής παράστασης, χαμένος κάπου στο κοινό, ο οποίος τραγούδησε την έναρξη και τη λήξη της παράστασης μέσα από τον κόσμο, ξαφνιάζοντας έτσι τους θεατές και καταργώντας τη σύμβαση συντελεστών και κοινού, με άλλα λόγια ενώνοντας όλους όσους ήρθαν να ζήσουν την ιστορία τής Γκόλφως.

Η παράσταση χειροκροτήθηκε θερμά από ένα θέατρο γεμάτο από νέους κυρίως θεατές που πραγματικά απόλαυσαν την παράσταση.