Ημερολόγιο

Σεπτέμβριος 2024
Τον προηγούμενο μήνα   Τον επόμενο μήνα
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
week 36 1 2 3 4 5 6 7
week 37 8 9 10 11 12 13 14
week 38 15 16 17 18 19 20 21
week 39 22 23 24 25 26 27 28
week 40 29 30
001
Το σχολείο μας χώρος πολιτισμού με αφορμή τα 200χρονα της Επανάστασης

Με χαρά ανακοινώνουμε ότι στο Β΄ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού πραγματοποιείται έκθεση ζωγραφικής με πρωτότυπα έργα των μαθητριών της Γ’ λυκείου Ήβης και Αναστασίας Παύλου από τις 6 έως και τις 13 Δεκεμβρίου 2021.

Τα έργα είναι εμπνευσμένα από εργασίες μαθητών και εκπαιδευτικών αναρτημένες στο ιστολόγιο του σχολείου μας με θέμα «Ελλάς-Γαλλία: (μακρά και διαρκής) συμμαχία (1821-2021)». Οι δύο μαθήτριες, αφού εργάστηκαν άοκνα επί ένα εξάμηνο, ολοκλήρωσαν δεκατρείς συνθέσεις με ποικίλα θέματα από το ιστολόγιο του σχολείου και με βασικό πάντα άξονα τον Γαλλικό Φιλελληνισμό και τη μακρά και διαρκή συμμαχία Ελλάδας-Γαλλίας. Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους φιλοξενείται στον κεντρικό διάδρομο του σχολείου μας, στα ειδικά ταμπλό για ανακοινώσεις.

Μια ομάδα προσώπων του σχολείου συνεργάστηκαν στενά με τα κορίτσια ώστε να στηθεί η έκθεση: η Διευθύντρια Νέλλη Παππά, ο εικαστικός Δημήτρης Παπουτσάκης, η καθηγήτρια γαλλικής γλώσσας Κατερίνα Τσιχλή, ο καθηγητής φυσικής αγωγής Μάκης Κάτσικας, καθώς και μέλη του εργατοτεχνικού προσωπικού των Αρσακείων Σχολείων Ψυχικού. Έπρεπε να γίνουν -μεταξύ πολλών άλλων- τα εξής: επιλογή του χώρου της έκθεσης, ασφαλής μεταφορά των έργων, τιτλοδοσία των συνθέσεων, καθορισμός της σειράς έκθεσης των έργων, λεζάντες με σημαντικά στοιχεία για τα έργα, πρόσκληση ψηφιακή και έντυπη, φωτογράφηση των έργων, μετάφραση των κειμένων για τις λεζάντες και την πρόσκληση στα Γαλλικά.

25 Νοεμβρίου: Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών

Απόσπασμα από το περσινό μήνυμα του Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, για την Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών:

«Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια παγκόσμια πανδημία. Είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, ένα σημάδι ντροπής για όλες μας τις κοινωνίες και ένα σημαντικό εμπόδιο για μια συνεκτική, ισότιμη και αειφόρο ανάπτυξη. Στον πυρήνα της, η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι η εκδήλωση μιας βαθιάς έλλειψης σεβασμού – μιας αποτυχίας των ανδρών να αναγνωρίσουν την εγγενή ισότητα και αξιοπρέπεια των γυναικών. Πρόκειται για ένα ζήτημα θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.


Η βία μπορεί να λάβει πολλές μορφές – από εγχώριες επιθέσεις έως την εμπορία ανθρώπων, από την σεξουαλική βία σε εμπόλεμες ζώνες μέχρι τον γάμο παιδιών, ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων και γυναικοκτονία. Βλάπτει το άτομο και έχει σοβαρές συνέπειες για τις οικογένειες και την κοινωνία. Πρόκειται επίσης για ένα πολιτικό ζήτημα. Η βία κατά των γυναικών συνδέεται με ευρύτερα θέματα εξουσίας και ελέγχου στις κοινωνίες μας. Ζούμε σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από άνδρες. Οι γυναίκες γίνονται ευάλωτες στη βία μέσω των πολλαπλών τρόπων με τους οποίους τις κρατάμε άνισες.»

Επέτειος του Πολυτεχνείου: τι γιορτάζουμε;

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 αποτέλεσε κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και την πρώτη πράξη στην πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβληθεί στη χώρα.

Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου επρόκειτο να αποτελέσει την σημαντικότερη και μαζικότερη από όλες τις αντιδικτατορικές εκδηλώσεις. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στον χώρο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι πολίτες που πληροφορήθηκαν το νέο. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του ιδρύματος. Οι πόρτες έκλεισαν και άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Για τον σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ειδικός ραδιοφωνικός σταθμός. Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν νυχθημερόν για να πληροφορούν τον κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί. Οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον στρατό. Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου, το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασύροντας μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη εκεί κρατώντας την ελληνική σημαία.

 

Λίγα λόγια για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με αφορμή δύο φωτογραφίες…

Οι εποποιίες δεν γράφονται μόνο από τους στρατιώτες στα πεδία των μαχών. Γράφονται και από τον άμαχο πληθυσμό στα μετόπισθεν, όπου γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά περιμένουν, αγωνιούν, προσεύχονται, παλεύουν για την επιβίωση. Οι δυο φωτογραφίες μιας καταξιωμένης γυναίκας φωτογράφου, της 28ης Οκτωβρίου (1898-1990), επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο τον ανωτέρω ισχυρισμό.
Η Βούλα Παπαϊωάννου, μόλις ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ελλάδα, ζήτησε να προσφέρει τις υπηρεσίες της ως πολεμική ανταποκρίτρια στο αλβανικό μέτωπο, όμως λόγω του φύλου της, τής το αρνήθηκαν. Παραμένοντας στην Αθήνα, αποφάσισε να κάνει αντίσταση με την κάμερα και να αποτυπώσει μοναδικά τα ίχνη που αφήνει ο πόλεμος στους αμάχους. Όπως έχει ειπωθεί, η Παπαϊωάννου «έπαιρνε τη φωτογραφική μηχανή όπως παίρνει ένας άντρας το τουφέκι του, το πιστόλι του, και χαμένη μέσα στον κόσμο έκανε αντίσταση του ελληνικού ματιού, της ελληνικής μνήμης, τον καιρό που το μάτι έβλεπε μόνο με την καρδιά και η μνήμη ήταν η τιμή μας, το τελευταίο που μάς έμενε…».
Στην πρώτη φωτογραφία, η φωτογράφος θέτει στο επίκεντρο τη φιγούρα της μάνας που χαιρετά με το δικό της τρόπο τον επιστρατευμένο γιο της. Τού δίνει να φιλήσει ένα μικρό εικόνισμα ως υπόσχεση στον Θεό ότι θα επιστρέψει σώος. Με διακριτική συμμετοχή στο θέμα και χωρίς περιττές ρητορείες στην εικόνα, η Παπαϊωάννου απαθανατίζει φυσικά την τραγικότητα και την εγκαρτέρηση της μάνας στην επιστράτευση της 28ης Οκτωβρίου του 1940.

Ενημέρωση σχετικά με τον εμβολιασμό

Την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου, την 7η και 8η διδακτική ώρα, επισκέφθηκε διαδικτυακώς και τα δεκατρία τμήματα του Β’ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού η κ. Βάνα Παπαευαγγέλου, Καθηγήτρια Παιδικής Λοιμωξιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Υγείας που εισηγείται τα μέτρα κατά COVID στα σχολεία και ενημερώνει το πανελλήνιο σχετικά με τα επιδημιολογικά δεδομένα και την πορεία του ιού στη χώρα.

Η γιατρός, ως παλιά Αρσακειάδα και απόφοιτος του Β’ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού, θυμήθηκε με νοσταλγία τα σχολικά της χρόνια στο Αρσάκειο και έδωσε χρησιμότατες συμβουλές στους μαθητές, κυρίως της Γ’ λυκείου, σχετικά με τις Πανελλήνιες εξετάσεις και την ικανοποίηση των ονείρων τους.

Εν συνεχεία, παρουσίασε με πλούσιο εποπτικό υλικό και με βιωματικό τρόπο τα πλέον έγκυρα και επίκαιρα δεδομένα σχετικά με την πανδημία και τον εμβολιασμό στην Ελλάδα και παγκοσμίως. Τέλος, η κ. Παπαευαγγέλου απάντησε σε πλήθος ερωτήσεων που έθεσαν μαθητές από όλες τις τάξεις, αλλά και εκπαιδευτικοί του σχολείου μας.

Οι εργασίες μας για τα 200 χρόνια της Επανάστασης (και) στον ιστότοπο του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος

Το Β’ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού, μέσα στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας, ξεκίνησε ήδη από το προηγούμενο σχολικό έτος σειρά εργασιών και εκδηλώσεων για τα 200χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης (1821-2021). Με τις εργασίες και εκδηλώσεις αυτές το σχολείο μας αγγίζει διάφορες πτυχές του γαλλικού φιλελληνικού κινήματος, αλλά και τις ειδικότερες σχέσεις Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και Γαλλίας. Ο γενικός τίτλος των εκδηλώσεων είναι «Ελλάς-Γαλλία: (μακρά και διαρκής) συμμαχία (1821-2021)». Οι εκδηλώσεις έχουν τεθεί υπό την αιγίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, με το οποίο το Β’ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού έχει συνάψει Σύμβαση Συνεργασίας (Convention de Partenariat). Προκειμένου να αναρτούμε τις εργασίες και εκδηλώσεις έχουμε διαμορφώσει από την προηγούμενη σχολική χρονιά ειδικό ιστολόγιο εδώ, προσβάσιμο και από την ιστοσελίδα μας.
Ήδη στην δίγλωσση ψηφιακή έκθεση του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος υπό τον γενικό τίτλο “La Grèce par amour” («Από αγάπη για την Ελλάδα») (εδώ), οι επισκέπτες μπορούν να βλέπουν το ιστολόγιο του Β’ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού και να εισέρχονται στα δημιουργήματα των μαθητών του σχολείου μας.
Απώτερος σκοπός των εν λόγω δραστηριοτήτων είναι να αναδυθούν και ταυτόχρονα να γίνουν γνωστές διεθνώς οι βαθύτερες σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας, αλλά και Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, σχέσεις που στηρίχθηκαν σε κοινές αρχές και αξίες: ισότητα, ελευθερία, αδελφοσύνη, παιδεία. Το ιστολόγιο του Β’ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού ανανεώνεται συνεχώς με εργασίες και δραστηριότητες των μαθητών και θα είναι προσβάσιμο και από την ιστοσελίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος. Η σχολική κοινότητα είναι ιδιαίτερα περήφανη για την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης συνεργασίας του σχολείου μας.
Υπεύθυνες για την παρούσα συνεργασία είναι η Διευθύντρια του Β΄ Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού, δρ Νέλλη Παππά, πρωτοβουλία της οποίας είναι και η Σύμβαση Συνεργασίας με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος και η καθηγήτρια Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών, δρ Δήμητρα Χατζηαγγελάκη.

Καλή χρονιά με την αισιοδοξία που γεννά το ξεκίνημα του σχολείου…

Αγαπητά μας παιδιά,
Περάσαμε όλοι μια επώδυνη περίοδο που ακόμα δεν έχει τελειώσει: η πανδημία μάς ανάγκασε να κλειστούμε επί μακρόν στο σπίτι μας, βιώσαμε περιορισμούς και απομόνωση, απαγορεύσεις και απώλειες, ζήσαμε πρωτόγνωρες φυσικές καταστροφές που έθεσαν σε κίνδυνο ζωές, κατέστρεψαν περιουσίες και υπονόμευσαν το φυσικό μας περιβάλλον. Κάποιες χαραμάδες φωτός φάνηκαν στο σκοτάδι: η τεχνολογία μάς βοήθησε να κρατήσουμε την επαφή και να συνεχίσουμε τον σχολικό μας βίο και η επιστήμη μάς πρόσφερε τα όπλα για να πολεμήσουμε τον ιό. Έτσι, αισιοδοξούμε ότι με συνεργασία και αλληλεγγύη θα ξαναβρούμε αυτό τον Σεπτέμβριο την ασφάλεια του σχολείου, τους φίλους και συμμαθητές μας, τους καθηγητές μας, τα όνειρά μας, τη ζωή μας. Και πράγματι το σχολείο συνιστά ασφαλές καταφύγιο για όλα τα παιδιά, όσο ζοφερές και να είναι οι γενικότερες συνθήκες. Ισχύει όμως το ίδιο για τα παιδιά ολόκληρου του πλανήτη;
Επιλέξαμε εφέτος για το καλωσόρισμα στην νέα σχολική χρονιά μια εμβληματική φωτογραφία που έγινε παγκοσμίως γνωστή το 1985 από το εξώφυλλο του National Geographic. Απεικονίζει το πρόσωπο ενός δωδεκάχρονου κοριτσιού με δύο πανέμορφα πράσινα μάτια, που κοιτούν γεμάτα απορία και αποφασιστικότητα. Προσφυγοπούλα τότε από το Αφγανιστάν, κατατρεγμένη λόγω της Σοβιετικής εισβολής στην πατρίδα της, η κοπέλα με το καθηλωτικό βλέμμα συμβόλιζε τα δεινά του πολέμου, αλλά και τη μοίρα των γυναικών της πατρίδας της: φτώχια, καταπίεση και κυρίως αμάθεια, λόγω της απαγόρευσης στα κορίτσια του Αφγανιστάν να φοιτούν στο σχολείο ή να προχωρούν πέρα από την εντελώς στοιχειώδη εκπαίδευση. Αυτό που για εμάς, στη γωνιά της οικουμένης όπου κατοικούμε, είναι αυτονόητο, για τα κορίτσια και συχνά και τα αγόρια άλλων χωρών είναι σχεδόν αδιανόητο.

Αγαπητοί γονείς και μαθητές,
Μετά από μία ιδιαίτερα δύσκολη σχολική χρονιά φτάσαμε στο τέλος. Ευχόμαστε από καρδιάς σε όλους σας καλό καλοκαίρι και καλή αντάμωση τον Σεπτέμβριο.

001