Προτού χαράξει ο ήλιος τα χρώματα της μέρας, την 28η Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα Emmanuelle Grazzi επέδωσε ιδιόχειρα στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά ένα τελεσίγραφο, με το οποίο οι Ιταλοί απαιτούσαν την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την ελληνοαλβανική μεθόριο, με στόχο την κατάληψη στρατηγικών σημείων της χώρας μας για τις ανάγκες ανεφοδιασμού του στρατού τους και την μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Μετά την άρνηση του Ιωάννη Μεταξά οι ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις άρχισαν τις επιχειρήσεις εισβολής στην Ελλάδα μέσω των ελληνοαλβανικών συνόρων.
Οι σειρήνες πολέμου ουρλιάζουν δαιμονισμένα, οι καμπάνες χτυπούν ασταμάτητα και οι άνθρωποι ξυπνούν απότομα, καθώς οι ήχοι διαπερνούν το σώμα και την ψυχή τους. Η παγωμένη λέξη: «Πόλεμος» ακούγεται ταυτόχρονα σε όλη την Ελλάδα και το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν είναι γεγονός!
Η σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών είχε διάρκεια από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 31 Μαΐου του 1941, όπου ολοκληρώθηκε η κατάληψη όλης της χώρας από τις γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις, που εισέβαλαν στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου του ’41. 
Οι διανοούμενοι τής εποχής εκείνης, έγραψαν στις 10 Νοεμβρίου 1940: «Είναι δύο εβδομάδες τώρα, που ένα τελεσίγραφο μοναδικό στα διπλωματικά χρονικά των Αθηνών για το περιεχόμενο, την ώρα και τον τρόπο που το παρουσίασαν, η Ιταλία κάλεσε την Ελλάδα να της παραδώσει τα εδάφη της, να αρνηθεί την ελευθερία της και να κατασπιλώσει την τιμή της. Οι Έλληνες δώσαμε στην ιταμή αξίωση της φασιστικής βίας την απάντηση, που επέβαλαν τριών χιλιάδων ετών παραδόσεις χαραγμένες βαθιά στην ψυχή μας, αλλά και γραμμένες στην τελευταία γωνιά τής ιερής γης, με το αίμα των μεγαλύτερων ηρώων τής ανθρώπινης ιστορίας. Έχουμε το αίσθημα ότι δεν υπερασπιζόμαστε δική μας μόνον υπόθεση: Ότι αγωνιζόμεθα για την σωτηρία όλων εκείνων των υψηλών αξιών που αποτελούν τον πνευματικό και ηθικό πολιτισμό, την πολύτιμη παρακαταθήκη που κληροδότησαν στην ανθρωπότητα οι δοξασμένοι μας πρόγονοι και που σήμερα βλέπουμε να απειλούνται από το κύμα της βαρβαρότητας και της βίας. Ακριβώς αυτό το αίσθημα εμπνέει το θάρρος σε μας τους Έλληνες διανοουμένους, τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, ν' απευθυνθούμε στους αδελφούς μας όλου του κόσμου και να ζητήσουμε όχι την υλική αλλά την ηθική βοήθειά τους. Ζητούμε την εισφορά των ψυχών, την επανάσταση των συνειδήσεων, το κήρυγμα, την άμεση επίδραση, παντού όπου είναι δυνατόν, την άγρυπνη παρακολούθηση και την ενέργεια για έναν καινούργιο πνευματικό Μαραθώνα που θα απαλλάξει τα δυναστευόμενα έθνη από την φοβέρα της μαύρης σκλαβιάς που γνώρισε ως τώρα ο κόσμος. Όταν μια τέτοια επανάσταση συντελεστεί η νίκη θα είναι δική μας. Με την μεγάλη αυτή ελπίδα σας στέλνουμε τον πιο αδελφικό μας χαιρετισμό. Κωστής Παλαμάς, Σπύρος Μελάς, Άγγελος Σικελιανός, Γεώργιος Δροσίνης, Σωτήρης Σκίπης, Δημήτριος Μητρόπουλος, Κωνσταντίνος Δημητριάδης, Νικόλαος Βέης, Κωνσταντίνος Παρθένης, Ιωάννης Γρυπάρης, Γιάννης Βλαχογιάννης, Στρατής Μυριβήλης, Κώστας Ουράνης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Άριστος Καμπάνης».
Η σχολική εορτή μας είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής για όσους αγωνίστηκαν για την πατρίδα μας, για τα ιδανικά, τις αξίες και τα ήθη μας. Οι μαθητές και οι μαθήτριές μας με ενθουσιασμό και σθένος προσέγγισαν τα γεγονότα της εποχής εκείνης και παρουσίασαν την Τέχνη να αφηγείται το Έπος του ’40, μέσα από τα εμπνευσμένα κείμενα - διασκευές των φιλολόγων κυριών Αικατερίνης Ημέλλου, Χρυσούλας Κλειδή και Αικατερίνης Κολεύρη, την θεατρική διδασκαλία της θεατρολόγου κυρίας Ελένης Κορρέ και την μουσική διδασκαλία της μουσικού κυρίας Μαρίας Μιχαλοπούλου. Τα σκηνικά τής παράστασης επιμελήθηκε ο καθηγητής καλλιτεχνικών κύριος Δημήτριος Παπουτσάκης. Στο εξώφυλλο του προγράμματος είναι εικαστικό έργο τής μαθήτριας τής Γ΄ τάξης Μιχαέλας Καστή και το εικαστικό έργο στην πρόσκληση είναι τής μαθήτριας τής Γ΄ τάξης Μαρίλειας Μυταρά.
 
Η Διευθύντρια 
Ευδοκία Πτσιλινάκου

 

Για να δείτε την πρόσκληση πατήστε εδώ 
Για να δείτε το πρόγραμμα πατήστε εδώ