Δύο μαθητές των Αρσακείων, η Δανάη Βασίλογλου (Β’ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού) και ο Γιάννης Λουμάκης (Β’ Αρσάκειο-Τοσίτσειο Λύκειο Εκάλης), επελέγησαν από το CERN για να παρακολουθήσουν από κοντά στις εγκαταστάσεις του Κέντρου στη Γενεύη πειράματα που αλλάζουν το αύριο. Οι μαθητές μας ταξίδεψαν στη Γενεύη τον περασμένο Σεπτέμβριο και μας μίλησαν για αυτή τη σημαντική εμπειρία τους.

Η Δανάη δηλώνει ευτυχής επειδή είχε την ευκαιρία να δει το CERN, για το οποίο πιστεύει ότι «είναι ο ναός τής επιστήμης για όποιον θέλει να ακολουθήσει θετικές σπουδές, όποιες και αν είναι αυτές». Ο Γιάννης αποκαλεί το CERN «πηγή της γνώσης» και αισθάνεται ασφαλώς κι αυτός ευτυχής που το επισκέφθηκε.

Η Δανάη σημειώνει ότι «Και μόνο να μιλήσεις με κάποιους ανθρώπους που εργάζονται εκεί, έχεις να πάρεις πολλά, επειδή ξέρουν πολλά. Και είχα όντως την ευκαιρία να μιλήσω με πολλούς.» Συμπληρώνει μάλιστα με έκπληξη: « …και με Έλληνες επιστήμονες, με πολλούς Έλληνες!» ενώ ο Γιάννης προσθέτει: «Είδαμε από κοντά όλα αυτά που ακούς ή διαβάζεις στο Διαδίκτυο, πήγαμε όντως στην πηγή όλης αυτής της γνώσης, πήραμε πληροφορίες απευθείας από τους επιστήμονες και λύσαμε απορίες που δεν θα μπορούσαν να απαντηθούν αλλιώς και πιο έγκυρα.»

Η Δανάη, ο Γιάννης και οι μικροί ερευνητές επέλεξαν να παρακολουθήσουν κάποια πρότζεκτ, τα οποία είχαν σχέση με θετικές επιστήμες, είτε αυτές είναι Φυσική (η Φυσική κυρίως υπήρχε σε όλα τα πρότζεκτ), Μαθηματικά, Χημεία, Πληροφορική, Βιολογία, τα οποία δούλευαν καθημερινά και τα παρουσίασαν στο τέλος τού προγράμματος.

Η Δανάη επέλεξε το πρότζεκτ που αφορούσε την εκμάθηση και χρήση λογισμικού προκειμένου να προσομοιωθεί η θεραπεία καρκίνου με φωτόνια, δέσμες πρωτονίων ή δέσμες ιόντων άνθρακα και ξεναγήθηκε στο πείραμα Alice: «Είδαμε ακριβώς πώς είναι φτιαγμένο αυτό το πείραμα. Ουσιαστικά είναι ένας ανιχνευτής, ο οποίος έχει φτιαχτεί ώστε να μελετηθούν οι συγκρούσεις βαρέων ιόντων, και συγκεκριμένα μολύβδου, ώστε μετά τις συγκρούσεις, επειδή αναπτύσσεται η κατάλληλη θερμοκρασία και η κατάλληλη ενέργεια, να δημιουργηθεί αυτό το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων, το οποίο πιστεύεται ότι αποτελεσε πρωταρχική μορφή της ύλης τα πρώτα κλάσματα του δευτερολέπτου μετά το Big Bang.»

Άραγε πώς νιώθει κανείς όταν φτάνει τόσο κοντά στις πρώτες στιγμές της δημιουργίας του Σύμπαντος; «Πραγματικά αισθάνθηκα ότι σε σχέση με το σύμπαν είμαστε ελάχιστοι. Είμαστε τίποτα.» μας λέει. Και σημειώνει: «Το σπουδαίο είναι ότι, ενώ είμαστε τίποτα, έχουμε φτάσει να καταλαβαίνουμε τόσο πολλά!»

 Ο Γιάννης από την πλευρά του επέλεξε το πρότζεκτ με τους ανιχνευτές των μιονίων. Το βρήκε πολύ ενδιαφέρον ως πρότζεκτ αλλά και επειδή εκτός από τη Φυσική συνδύαζε επιπλέον τη Χημεία, τα Μαθηματικά και την Πληροφορική και θεωρεί ότι του προσέφερε ανεκτίμητες γνώσεις και διεύρυνε τα ενδιαφέροντά του. «Η όλη εμπειρία με βοήθησε να συνειδητοποιήσω τι πραγματικά μού αρέσει» σημειώνει υπογραμμίζοντας ότι πηγαίνοντας στο CERN «βλέπεις αυτά που σε ενδιαφέρουν και λες “ναι, αυτό είναι που μου αρέσει πραγματικά!”».

Cern