Πριν από μισό αιώνα, τον Νοέμβριο τού 1973, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο μεταμορφώθηκε σε χώρο αντίστασης και ελπίδας. Φοιτητές και πολίτες συναντήθηκαν εκεί για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στο καθεστώς της δικτατορίας, που επιβλήθηκε στην Ελλάδα στις 21 Απριλίου 1967.
Σήμερα, 50 χρόνια μετά, τιμούμε τη μνήμη των αγωνιστών που έχασαν τη ζωή τους για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια.
Η εξέγερση τού Πολυτεχνείου συμβολίζει τη δύναμη που έχει ένας λαός όταν ενώνεται για κοινές αξίες και ιδανικά.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου υπήρξε η συμπυκνωμένη έκφραση τού πανελλήνιου πόθου για ελευθερία, δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία. Για μια ελευθερία που δε δόθηκε ως δώρο στον λαό μας, αλλά ο ίδιος την κατέκτησε με τούς αγώνες και με το αίμα του!
Η θυσία τής 17ης Νοεμβρίου 1973 δεν πήγε χαμένη: άνοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση τής δικτατορίας.
Σήμερα που υπάρχει έντονο το φαινόμενο τού ρατσισμού, τής καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τού εξευτελισμού τής ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το μήνυμα τού Πολυτεχνείου παραμένει επίκαιρο.
Ας κοιτάξουμε μέσα μας και ας αναλογιστούμε τι σημαίνουν για τον καθένα και την καθεμία από εμάς οι έννοιες ελευθερία, δημοκρατία, ανθρωπιά. Ας μην αδιαφορούμε για όσα συμβαίνουν γύρω μας και ας έχουμε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε όσους μας προκαλούν φόβο, μας καταπιέζουν και μας τρομοκρατούν.
Ευδοκία Πατσιλινάκου
Διευθύντρια τού Α΄ Αρσακείου Γυμνασίου Ψυχικού

 
Εδώ Πολυτεχνείο…

Έπεσε; Έπεσε; Ρώτησα Όχι ακόμα γιε μου, κράτα γερά!
Κανείς δεν πίστευε ότι θα πέσει
Είχαμε όλοι μια δύναμη που δεν ξέραμε
από πού Ώσπου ήρθε η καταστροφή
Ώσπου έπεσε η πύλη
Και οι άνθρωποι μαζί
Και τα όνειρα μαζί
Και επικράτησε πανικός και σιωπή
Ο ένας πυροβολισμός μετά τον άλλον
Η μια ψυχή μετά την άλλη
Μια μάνα θρηνούσε το παιδί της
Ένας πατέρας έχανε τη γη
Παντού κυλούσε αίμα ελληνικό
Και έπεσε η πύλη
Έπεσαν οι άνθρωποι Επικράτησε η χούντα Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ!

Στέλλα Τσουκαλά, Τάξη Γδ, Α΄ Αρσάκειο Γυμνάσιο Ψυχικού

Πολυτεχνείο