Γράφουν οι μαθήτριες Βικτώρια Σακελλαρίου και Λήδα Σκαπινάκη (Β΄4):

Στην ελληνική μυθολογία η Φήμη ήταν η προσωποποίηση της μετάδοσης του λόγου, των εξιστορήσεων (ρήμα φημί= λέω). Την θεωρούσαν δευτερεύουσα θεά της αναγγελίας των νικών, κυρίως των αθλητικών αγώνων. Για τον λόγο αυτό, οι αρχαίοι ποιητές την αποκαλούσαν «πτερόεσσα» ή «πολύλαλο». Σήμερα όταν λέμε «φήμη», αναφερόμαστε σε ένα έμμεσο αποτέλεσμα των πράξεών μας. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι έδιναν πάντα έμφαση στην οικοδόμηση και τη διατήρησή της ως θεμελιώδους συστατικού της επιτυχίας. Είναι γνωστό, ότι η φήμη χρειάζεται πολύ χρόνο για να χτιστεί και ελάχιστο για να χαθεί. Αποτελεί κάτι, το οποίο πολλοί εύχονται να αποκτήσουν, γιατί σίγουρα θα μπορούσε να τους προσφέρει πολλά προνόμια. Είναι μια ευκαιρία να ξεχωρίσει κανείς και έπαιζε ανέκαθεν σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων.

Ας μην ξεχνάμε την έννοια της «υστεροφημίας», μία από τις σημαντικότερες αξίες της Ομηρικής εποχής, για χάρη της οποίας οι ήρωες έβαζαν την τιμή και τη δόξα τους πάνω από την ίδια τους τη ζωή. Η βασική ιδέα πίσω από τη φήμη είναι κάπως παρόμοια με την ιδέα της ανταμοιβής και της τιμωρίας. Αν κάνεις καλά πράγματα, αν κρατήσεις τον λόγο σου και αν είσαι άνθρωπος με καλό χαρακτήρα, θα έχεις καλή φήμη και το αντίστροφο. Η καλή φήμη προηγείται του ατόμου και είναι ένας προφανής και γρήγορος τρόπος, για να εμπιστευτείς κάποιον. Όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και οι επιχειρήσεις, οι κοινωνικές ομάδες, οι κυβερνήσεις, αλλά και τα ίδια τα κράτη έχουν φήμη.

Ωστόσο, πέρα από τη γοητεία της, η φήμη-αυτοσκοπός μπορεί να βλάψει ένα άτομο. Πολλοί αναπτύσσουν μία ψυχολογική εξάρτηση από τη φήμη. Όπως με κάθε εθισμό, τα άτομα αυτά αρχίζουν να εξαρτώνται από την αγάπη και τη λατρεία που τους εκδηλώνει το κοινό τους. Έτσι, αν για κάποιο λόγο η φήμη τους αρχίσει να χάνεται, εμφανίζουν συμπτώματα στερητικού συνδρόμου. Επίσης, η δημοσιότητα μπορεί να προκαλέσει σε κάποιον το αίσθημα της ανάγκης να είναι συνέχεια άψογος, διότι όλοι έχουν υψηλές προσδοκίες από αυτόν. Η αυτοεκτίμησή του εξαρτάται μόνο από τους οπαδούς του και ο φόβος του λάθους μπορεί να είναι ψυχικά εξουθενωτικός. Επίσης, σε μια εποχή όπου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνθέτουν το τοπίο όπου θα αναδυθεί και θα αξιολογηθεί η κοινωνική συμπεριφορά κάποιου ως προς τα προβαλλόμενα πρότυπα, η φήμη ενός ατόμου καθορίζεται από τις κρίσεις των άλλων.

Κάποτε έπρεπε να ήσουν καλός σε κάτι για να κερδίσεις φήμη. Αυτό πια έχει ανατραπεί. Ωστόσο, οι άνθρωποι που διαθέτουν εξουσία, οικονομική δύναμη και αυτάρκεια φαίνεται να έχουν διαφορετική σχέση με τη φήμη και την αξιολόγηση των κοινωνικών δικτύων. Μοιάζει να διαθέτουν μια κάποιου είδους «ασυλία» ή «ανοσία» σε ό,τι αρνητικό μπορεί να τους καταμετρηθεί και να αμαυρώσει το καλό τους όνομα. Ακόμα και η κακή φήμη γι’ αυτούς φαντάζει να ενισχύει την εικόνα τους!

Επομένως, η φήμη για κάποιους ανθρώπους είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα, αλλά για άλλους, μπορεί να είναι μια δύσκολη εμπειρία, γεμάτη απροσδόκητες προκλήσεις και απαιτήσεις. Όπως όλα στη ζωή, έτσι και τη φήμη χρειάζεται να μπορεί κανείς να την διαχειριστεί σωστά, ώστε αυτή να μην τον απορροφήσει σε βαθμό που να χάσει τον εαυτό του…

Σχολειά-ζω