Ταξιδεύοντας στο Kαργκέζε: το χωριό τής Κορσικής που δημιούργησαν Μανιάτες!

Γράφουν οι μαθητές Κωνσταντίνος Κώνστας, Χρήστος Μήτσης (Γ΄3) και Ελισσάβετ Παπαγεωργίου (Γ΄4) τού Α΄Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης:

"Το Καργκέζε είναι ένα χωριό στη δυτική Κορσική που έχει συνδεθεί με Έλληνες αποίκους από τη Μάνη. Η ιστορία των Ελλήνων τής Κορσικής ξεκινάει στο δεύτερο μισό τού 17ου αιώνα, όταν από την Πελοπόννησο, και, συγκεκριμένα, από την περιοχή τού Οίτυλου Μάνης, έφυγαν εκατοντάδες Έλληνες για να γλιτώσουν από τους Οθωμανούς, αλλά και λόγω μιας μεγάλης βεντέτας που υπήρχε μεταξύ δύο οικογενειών.
Τον Σεπτέμβριο τού 1675, λοιπόν, 730 Μανιάτες επιβιβάστηκαν στο πλοίο Le Saveur («Ο Σωτήρας») από τον όρμο τού Οίτυλου με προορισμό τη Γένοβα και από εκεί την Κορσική, η οποία ήταν υπό την κυριαρχία των Γενουατών. Μετά από ένα κουραστικό ταξίδι 90 ημερών, και αφού πέθαναν 120 επιβαίνοντες, το καράβι αγκυροβόλησε.
Η Δημοκρατία τής Γένοβας, η οποία τότε ήλεγχε τη νήσο, δέχτηκε τους αποίκους και τους εγκατέστησε σε περιοχές ξηρές και άνυδρες, οι οποίες είχαν εγκαταλειφθεί από άλλους πληθυσμούς νωρίτερα.
Οι Μανιάτες υποχρεώθηκαν να δεχτούν και την καθολική εκκλησία και τα πρωτεία τού Πάπα και, μάλιστα, οι αρχές τής Γένοβας φρόντισαν να αλλάξουν τα επίθετα των Ελλήνων μετατρέποντας τις καταλήξεις τους σε -acci.
Έτσι, ονόματα όπως Παπαδάκης, Δρακάκης, Τζαννετάκης μεταποιήθηκαν σε Papadacci, Dracacci, Zannetacci.
Οι Έλληνες μέχρι και τα μέσα τού 18ου αι. αντιμετώπιζαν πάρα πολλά προβλήματα και δέχονταν μεγάλο πόλεμο από τους Κορσικανούς.
Όμως, αυτή η κατάσταση άλλαξε μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, με την οποία οι Γάλλοι αγόρασαν και απέκτησαν τον έλεγχο τού νησιού και ο κυβερνήτης Κόμης Μαρμπέφ (μεγάλος Φιλέλληνας) ενδιαφέρθηκε όσο κανείς για τους Έλληνες αποίκους.
Έτσι, στα μέσα τού 18ου αι. ο Μαρμπέφ δίνει την άδεια για την ίδρυση τού χωριού Καργκέζε, το οποίο βρίσκεται στο απόκρημνο ακρωτήριο τού Πουντιγιόνε.
Επί κυβερνήσεώς του χτίστηκαν γύρω στα 120 σπίτια, όλα πληρωμένα από το Γαλλικό Στέμμα.
Φαίνεται, μάλιστα, ότι το Καργκέζε ήταν το μόνο χωριό στο νησί που φτιάχτηκε βάσει σχεδίου και σε κάθε οικογένεια δόθηκε από ένα σπίτι.
Ο ίδιος ο Μαρμπέφ έχτισε έπαυλη στο χωριό, καθώς ήθελε να βρίσκεται σε επαφή με τους Έλληνες που είχε τόσο δεθεί μαζί τους.
Τους επιτράπηκε να ιδρύσουν και δικές τους εκκλησίες. Μάλιστα, το σήμα κατατεθέν του χωριού έγιναν οι δύο εκκλησίες, η ελληνική τού Αγίου Σπυρίδωνα και η λατινική τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου., που βρίσκονται η μια απέναντι από την άλλη και «βλέπουν» στο λιμάνι.
Οι κάτοικοι τού χωριού δεν ξεχνούν την ιστορία τους.
Ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το 2010 πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Καργκέζε «Μανιάτικο αντάμωμα», για να τιμήσουν την μητρόπολή τους.
Πρόκειται για ένα τριήμερο φεστιβάλ στο οποίο συμμετείχαν οι δήμοι τού Οίτυλου (οικισμός στην Πελοπόννησο), τού Καργκέζε και τής Μοντρέστα (οικισμός στην Σαρδηνία) και περιελάμβανε παραδοσιακά χορευτικά συγκροτήματα των τριών δήμων και άλλα πολιτιστικά δρώμενα.
Ολόκληρο το Καργκέζε έχει άρωμα Ελλάδας και οι κάτοικοί του έχουν συνείδηση τής ελληνικής καταγωγής τους, κρατώντας μάλιστα τα μανιάτικα επώνυμά τους.'"