Γράφουν οι μαθήτριες Αγάπη Ασημάκη (Γ΄1) και Μελίνα Μιχαλοπούλου (Γ΄3) τού Α΄Αρσακείου-Τοσιτσείου Γυμνασίου Εκάλης:
"Η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ γεννήθηκε το 1820 στη Φλωρεντία, από όπου πήρε και το όνομά της. Μεγάλωσε στην Αγγλία, όπως όλα τα κορίτσια των αριστοκρατών εκείνης τής εποχής και πέθανε στις 13 Αυγούστου 1910 στο Λονδίνο, σε ηλικία 90 ετών.
Έμενε μαζί με τους εύπορους γονείς της και μορφώθηκε κυρίως από τον πατέρα της (εξαιρετικά καλλιεργημένος και απόφοιτος τού Κέιμπριτζ, που την δίδαξε Αρχαία Ελληνικά, Λατινικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ιστορία, Φιλοσοφία και Μαθηματικά) και από δασκάλους που έρχονταν στο σπίτι.
Το επάγγελμα τής εμπειρικής νοσοκόμας, όμως, εκείνη την εποχή ήταν κακοπληρωμένο, γι’αυτό και οι γονείς της αντιστάθηκαν σθεναρά στην παράλογη επιθυμία τής κόρης τους, να γίνει νοσοκόμα.
Παρότι, ως χαριτωμένη και πλούσια κοπέλα, είχε πολλές προτάσεις για γάμο, εκείνη αρνείτο, καθώς είχε επιλέξει να αφοσιωθεί στο όνειρό της.
Οι γονείς της, παρά τις αντιρρήσεις τους, αποδέχτηκαν τελικά την απόφασή της. Της χορήγησαν κι ένα ισόβιο εισόδημα, που της επέτρεπε να μη χρειάζεται να δουλεύει για τα προς το ζην και να ασχοληθεί ανεμπόδιστα με τη Νοσηλευτική. Επιστρέφοντας στην Αγγλία έκανε πρακτική σε διάφορα νοσοκομεία αποκτώντας επαρκή εμπειρία. Το έργο της άρχισε τον Μάρτιο τού 1854, όταν ξέσπασε ο Κριμαϊκός πόλεμος και η Νάιτινγκεϊλ αμέσως προσέφερε τις εθελοντικές της υπηρεσίες.
Εκπαίδευσε 38 εθελόντριες νοσηλεύτριες και μαζί με 15 καθολικές καλόγριες έφυγε για τον πόλεμο έχοντας την πλήρη ευθύνη τού νοσηλευτικού τομέα στα στρατιωτικά νοσοκομεία στην Τουρκία.
Εκεί διαπίστωσε ότι δεν υπήρχαν οι στοιχειώδεις ευκολίες για να επιτελέσει το έργο της.
Μάλιστα, η έλλειψη νερού ήταν τέτοια, ώστε αντιστοιχούσε ένα ποτήρι με καθαρό νερό ημερησίως σε κάθε ασθενή! Για καθαριότητα, ούτε λόγος!
Κάθε βράδυ έκανε επισκέψεις μέσα στους θαλάμους, για να ανακουφίσει τους ασθενείς και να δώσει συμβουλές αποκτώντας έτσι την προσωνυμία «Η Κυρία με τη Λάμπα».
Εκεί, με τα ίδια της τα μάτια διαπίστωσε πως πολλοί νέοι, που θα μπορούσαν να σωθούν, πέθαιναν λόγω επιμολύνσεων των πληγών τους, εξαιτίας των κακών συνθηκών υγιεινής.
Έκανε έκκληση προς τη βρετανική κυβέρνηση να επέμβει με όποιον τρόπο θεωρούσε πρόσφορο.
Η κυβέρνηση έφτιαξε και δεύτερο νοσοκομείο και αύξησε τα παρεχόμενα κονδύλια για την υγιεινή και την καθαριότητα.
Με τα επιπλέον χρήματα η Νάιτινγκεϊλ αγόρασε τα φάρμακα που έλειπαν, 200 βούρτσες για τον καθαρισμό του κτηρίου και κατάλληλο εξοπλισμό για τη σωστή και ασφαλή παρασκευή τού φαγητού. Στις 16 Μαρτίου 1856 διορίστηκε επιθεωρήτρια τού τομέα αδελφών νοσοκόμων όλων των στρατιωτικών νοσοκομείων και έτσι, είχε την ευκαιρία να αναλάβει δράση βελτιώνοντας τις συνθήκες υγιεινής.
Απαίτησε τον καθαρισμό των υπονόμων, οργάνωσε το πλύσιμο τού ακάθαρτου ρουχισμού των ασθενών έξω από το νοσοκομείο, καθιέρωσε την αποστείρωση ρούχων και αντικειμένων, υιοθέτησε τον καλό αερισμό των θαλάμων και των άλλων χώρων τού νοσοκομείου και, κυρίως, επέβαλε το πλύσιμο των χεριών των ασθενών πριν το φαγητό και των γιατρών και των νοσοκόμων πριν και μετά από κάθε ιατρική εξέταση.
Με αυτά τα μέτρα κατάφερε να μειώσει το ποσοστό των θανάτων από 42% σε μόλις 2%! Και να σκεφτεί κανείς πως τα αντιβιοτικά δεν είχαν εφευρεθεί ακόμη εκείνη την εποχή…
Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει, όταν τον Οκτώβριο τού 1856 συναντήθηκε με τη Βασίλισσα Βικτωρία. Η βασίλισσα άκουσε τις προτάσεις της και στη συνέχεια, τον Μάιο του 1857, συγκρότησε τη Βασιλική Επιτροπή για θέματα Υγείας, στην οποία η Νάιτινγκεϊλ είχε σημαντικό ρόλο και συνεισφορά.
Ένα από τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων τής επιτροπής ήταν η ίδρυση τής Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής το 1857. Συγχρόνως, ίδρυσε τη Σχολή Αδελφών Νοσοκόμων και Μαιών στο νοσοκομείο Σεντ Τόμας τού Λονδίνου, την πρώτη σχολή στο είδος της σε όλο τον κόσμο. Το 1907, όντας τυφλή και με κατάθλιψη, ο βασιλιάς Εδουάρδος τής απένειμε το παράσημο Αξίας (Order of Merit), καθιστώντας τη Νάιτινγκεϊλ την πρώτη γυναίκα, που είχε πάρει ποτέ αυτό το παράσημο.
Κάθε χρόνο, την ημέρα γέννησής της, στις 12 Μαΐου, γιορτάζεται διεθνώς η Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων".
βιογραφία