Εικαστική σύνθεση στη μνήμη των θυμάτων στα Τέμπη

Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη άφησε ανεξίτηλες μνήμες.

Οι μαθητές δεν μπορούν και δεν θέλουν να ξεχάσουν. Αυτή τη φορά το αναπάντητο "γιατί;" ώθησε τα παιδιά στη δημιουργικότητα.

Οι μαθητές τού Α΄1 τμήματος τού Α΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης Ευάγγελος Αγαπίου, Νίκος Γιαννόπουλος και Παύλος Παπαδόπουλος ζήτησαν από την καθηγήτρια Καλλιτεχνικών κ. Κυριακή Πρεβενιού να δημιουργήσουν μια εικαστική σύνθεση αφιερωμένη στη μνήμη των νέων που έχασαν τόσο άδικα και πρόωρα τη ζωή τους στο δυστύχημα τής 28ης Φεβρουαρίου 2023.

Έτσι, τα παιδιά τού Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου τής κ. Πρεβενιού, μαζί με τη συμμαθήτρια τους Χρυσάνθη Γεωργούλια και τους εμπνευστές τού έργου Νίκο Γιαννόπουλο, Ευάγγελο Αγαπίου, Παύλο Παπαδόπουλο και Χρήστο Κοντάκο, δημιούργησαν μια συμβολική εικαστική σύνθεση, με την ελπίδα να μη ζήσει η Ελλάδα ανάλογη τραγωδία ποτέ ξανά.

Στην "πλάτη" τής σύνθεσης παρουσιάζονται συμβολικές φράσεις, λόγια που δεν θα ξεχαστούν.
Στο κέντρο εικονίζεται ένα τρένο εν κινήσει με φόντο ένα ηλιοβασίλεμα, που συμβολίζει τη δύση τής ζωής των αδικοχαμένων επιβατών...
Αλλά για την καθηγήτρια τους το κίτρινο που χρησιμοποιήθηκε συμβολίζει το φως των ψυχών τους, ένα φως ελπίδας υπερβατικό.

Τα ίδια τα παιδιά έγραψαν:

"Γιατί;

Μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη το προεδρείο τού Α΄1 τμήματος τού Α΄ Αρσακείου Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης βαθιά συγκινημένο πρότεινε στη Διεύθυνση τού Σχολείου και, ειδικά, στην καθηγήτρια Καλλιτεχνικών κ. Πρεβενιού Κυριακή τη δημιουργία ενός έργου με σκοπό να τιμήσουμε τη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν εκείνο το βράδυ.

Οι εργασίες για τη δημιουργία αυτού τού έργου άρχισαν αμέσως, με τη συμβολή τής κ. Πρεβενιού και πολλών άλλων μαθητών που προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν. Το σχέδιο ήταν η δημιουργία μιας «πλάτης» (δηλ. τού πίσω μέρους) με μηνύματα τα οποία στιγμάτισαν εκείνο το βράδυ.

Στο κέντρο βρίσκεται ένα κάδρο με ένα τρένο να περνά την ώρα τής δύσης τού ηλίου από μια άγνωστη περιοχή. Έτσι δείξαμε τα συναισθήματα τα οποία κυριαρχούσαν εκείνες τις ώρες, δηλαδή τις ζωές και τις ελπίδες που έδυαν...

Το έργο αναρτήθηκε έξω από το γραφείο καθηγητών τού Α΄ Λυκείου, ώστε όποιος περνάει από εκεί να φέρνει στη μνήμη του την τραγωδία αυτή.

Ευχόμαστε μέσα από τα βάθη τής καρδιάς μας να μην επαναληφθεί κάτι παρόμοιο και το έργο μας να αποτελέσει βάση ευαισθητοποίησης για τους μαθητές και τους καθηγητές τού Σχολείου μας.

Καλό ταξίδι στις ψυχές που έφυγαν!"