«…Κάθε χρόνο ο Άγιος Βασίλης τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς γυρίζει από χώρα σε χώρα κι από χωριό σε χωριό και χτυπά τις πόρτες για να δει ποιος θα τον δεχτεί με καθαρή καρδιά. Μία χρονιά λοιπόν, πήρε το ραβδί του και τράβηξε. Ήτανε σαν καλόγερος ασκητής, ντυμένος με κάτι μπαλωμένα ρούχα, με χοντροπάπουτσα στα ποδάρια του και μ ᾿ ένα ταγάρι περασμένο στον ώμο του. Γι᾿ αυτό τον περνούσαν για διακονιάρη και δεν τ’ ανοίγανε την πόρτα. Ὁ Άγιος Βασίλης έφευγε λυπημένος, γιατί έβλεπε την απονιά των ανθρώπων και συλλογιζότανε τους φτωχούς που διακονεύουνε, επειδή έχουνε ανάγκη…»
Φώτης Κόντογλου, Το βλογημένο μαντρί ή Γιάννης ο Βλογημένος
Φέτος, λοιπόν ας μιλήσουμε τη γλώσσα της καρδιάς!
Ας στηρίξουμε όσους έχουν ανάγκη!
Ας φροντίσουμε να αναδειχτεί ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ μέσα μας!
Φώτης Κόντογλου, Το βλογημένο μαντρί ή Γιάννης ο Βλογημένος
Φέτος, λοιπόν ας μιλήσουμε τη γλώσσα της καρδιάς!
Ας στηρίξουμε όσους έχουν ανάγκη!
Ας φροντίσουμε να αναδειχτεί ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ μέσα μας!
Η Διευθύντρια Μαρία Τουλιάτου
το Διδακτικό Προσωπικό
και οι μαθητές του Αρσακείου Δημοτικού Σχολείου Πατρών
Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση