Οι εικόνες μεγεθύνονται |
Κάτι παρόμοιο γίνεται και σ' ένα εμπορικό κατάστημα. Στη βιτρίνα και στα μπροστινά ράφια του πάντα υπάρχουν τα πιο ελκυστικά προϊόντα και προς τα πίσω βρίσκεις και παλιότερα πράγματα, λιγότερο "καλά".
Με τον ίδιο τρόπο τακτοποιεί τα εμπορεύματά του και ο ιδιοκτήτης του καταστήματος παιχνιδιών της ιστορίας μας. Τα παιχνίδια και τα στολίδια, όμως, που υπάρχουν εκεί, καινούργια και παλιά, γνωρίζονται και γίνονται φίλοι μέχρι κάποια απ' αυτά να τ’ αγοράσουν πελάτες και να συνεχίσουν αλλιώς τη ζωή τους. Τα υπόλοιπα, όσα δηλαδή ξεμείνουν, θα χρειαστεί να περιμένουν κι άλλο χρόνο για μια τέτοια ευκαιρία. Απλά, όσο περνάει ο καιρός, η θέση τους στο ράφι γίνεται όλο και λιγότερο αξιοπρόσεχτη. Όμως δεν ήταν αυτός ο προορισμός τους: κατασκευάστηκαν για να προσφέρουν χαρά και διασκέδαση στα χέρια των παιδιών.
Στο κατάστημα παιχνιδιών, όπως και στον δικό μας κόσμο, χωράνε πολλά.
Τοποθετημένοι κι εμείς, ο καθένας στο ράφι του, κάνουμε ό,τι μπορούμε με τις ανθρώπινες δυνάμεις μας για να γίνουμε πιο σημαντικοί, να καταλάβουμε μια καλύτερη θέση και να δικαιώσουμε τον προορισμό μας. Έτσι, όσο καλύτεροι γινόμαστε εμείς, τόσο καλύτερος γίνεται και ο κόσμος μας.
Κι όταν δεν τα καταφέρνουμε μας μένει να κάνουμε κάτι πολύ απλό: να ευχόμαστε! Κάθε μέρα και κάθε στιγμή, ακόμη και χωρίς να το συνειδητοποιούμε, δίνουμε μια ευχή στον εαυτό μας και σ' αυτούς που αγαπάμε και νοιαζόμαστε πιο πολύ!
Και τι γίνεται με τόσες ευχές που δίνονται και χάνονται την ίδια στιγμή; Ποια είναι η τύχη τους; Μήπως μπαίνουν σε κάποιο βιβλίο ευχών που μένει πάντα κλειστό; Κι άραγε υπάρχει κάποιος που βγάζει αληθινές τις ευχές; Να είναι ο ίδιος για όλους, παιδιά και μεγάλους; Μπορεί για τον καθένα να είναι διαφορετικός. Για τα παιδιά είναι ο Άγιος Βασίλης! Αν όμως ο Άγιος Βασίλης υπάρχει και για τους μεγάλους, τότε θα πρέπει να κάνει το γύρο του κόσμου πολύ συχνά!
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα του Χ. Κρίστιαν Άντερσεν βρίσκεται κάθε μέρα στην πιο κάτω γωνία και ο φτωχός φοιτητής του Ευτυχισμένου Πρίγκιπα του Όσκαρ Ουάιλντ μένει στη γειτονιά μας. Κι όμως δεν τους βλέπουμε, δεν τους ακούμε. Γιατί το νoιάξιμό μας κρατάει μια στιγμή μόνο, όσο κάνει ένα αστεράκι να σβήσει σ' ένα παγωμένο παιδικό δωμάτιο...
Περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη ή τους νέους πελάτες μπορεί να περάσει πολύς καιρός και ίσως για κάποιους να είναι πλέον αργά... Δεν θα αφήναμε, όμως, να συμβεί αυτό αν πιστεύαμε ότι υπάρχει Άγιος Βασίλης και για τους μεγάλους. Και μάλιστα δεν είναι μόνο ένας αλλά πολλοί και ζουν ανάμεσά μας. Και μπορεί να μη φέρνουν μεγάλα δώρα, όμως ίσως μπορούν να πραγματοποιήσουν τις μικρές ευχές κάποιων άλλων.
Κι αν πρέπει να συνοψίσουμε όλες τις ευχές μας σε μία, αν είχαμε την ευκαιρία να πραγματοποιηθεί μία μας μόνο ευχή, τότε ποια θα ήταν άραγε αυτή;
Ελάτε να κάνουμε απόψε μία ευχή κι όταν θα κλείσει η αυλαία μακάρι να πραγματοποιηθεί!
Ο Άγιος Βασίλης που θά 'ρθει, ν' ανοίξει το βιβλίο ευχών και κάθε ευχή να βγει αληθινή!
Βασιλική Πάχτα
Διευθύντρια Νηπιαγωγείου