Γράφει ο μαθητής Χάρης Παντελίδης (Β΄3):

Στο βιβλίο «Στο τσιμεντένιο δάσος» της Λότης Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου πρωταγωνίστρια είναι μία νεαρή δεκαεξάχρονη κοπέλα, η Κόννη, η οποία είχε μετακομίσει με τους γονείς της από την Ελλάδα στη Βοστώνη. Όμως, ένα καλοκαίρι, που η γιαγιά της αρρώστησε βαριά κι έπρεπε να μπει στο νοσοκομείο, η ηρωίδα αναγκάστηκε να έρθει μόνη της στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στην Αθήνα, για να την φροντίσει.

Στην Αθήνα η Κόννη γνώρισε καινούργια άτομα, τον κύριο Λυκίδη και τον Σωτήρη. Ο κύριος Λυκίδης ήταν ένας αρχικά πολύ ευγενικός μεσήλικας, πρόθυμος να την βοηθήσει και να την ξεναγήσει στην πόλη. Ο Σωτήρης ήταν ένας φοιτητής, γιος της ασθενούς στο διπλανό κρεβάτι της γιαγιάς της. Μετά από λίγο καιρό, όμως, ο κύριος Λυκίδης άρχισε να την παρασέρνει προς τα ναρκωτικά γνωρίζοντάς της μία παρέα, που έκανε χρήση ουσιών. Αντίθετα, ο Σωτήρης αποδείχτηκε «ο σωτήρας» της!

Στο βιβλίο αυτό η συγγραφέας αναφέρεται σε μια μάστιγα της εποχής μας, τα ναρκωτικά, αποκαλώντας τα μεγάλα αστικά κέντρα «τσιμεντένιο δάσος». Θίγει το θέμα των αδίστακτων εμπόρων που παρασέρνουν έντεχνα τα θύματά τους στον σκοτεινό δρόμο των ναρκωτικών. Κατά τη γνώμη μου, ήταν πολύ εύστοχος ο παραλληλισμός της ιστορίας της Κόννης με το πασίγνωστο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, αφού και η ηρωίδα μας είναι μια σύγχρονη δεκαεξάχρονη Κοκκινοσκουφίτσα, που συναντά έναν από τους πιο φριχτούς λύκους που γέννησε ο 20ός αιώνας, έναν λύκο που ύπουλα προσπαθεί να την εξοντώσει, όχι με τα δόντια του τα κοφτερά, αλλά με τη μύηση στον κόσμο των ναρκωτικών…

Η Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου με το «Τσιμεντένιο δάσος» δείχνει πολύ ζωντανά τι -πραγματικά- προσφέρουν οι τεχνητοί «παράδεισοι» στα ανύποπτα θύματά τους. Και ανοίγει τα μάτια των παιδιών στον κίνδυνο που παραμονεύει… Η αφύπνιση προφυλάσσει!

Σχολειά-ζω