Αρχικά, οι μαθητές παρακολούθησαν παρουσίαση διαφανειών με τίτλο «Non à la violence scolaire, oui à l’ amitié!» και, στη συνέχεια, συζήτησαν με την καθηγήτριά τους για τη σημασία τής ενημέρωσης πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Ανέλυσαν τον λόγο για τον οποίο είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όλοι τι είναι αυτό το κοινωνικό φαινόμενο και να μη βρισκόμαστε σε άγνοια ή μυστικότητα. Η ευαισθητοποίηση έγινε μέσα στην τάξη μέσα από καταιγισμό ιδεών των παιδιών σε σχέση με τις διάφορες μορφές βίας (λεκτική, συναισθηματική, σωματική κ.λπ.) καθώς και με τις τυχόν παρανοήσεις-προκαταλήψεις τού τύπου «έχει πλάκα», «δεν πειράζει» κ.λπ.
Κύριος στόχος τής συζήτησης ήταν να προταθούν τρόποι αντιμετώπισης τού θέματος μέσω ενός «κοινωνικού συμβολαίου»: συμπεριφερόμαστε όπως θέλουμε να μας συμπεριφέρονται, φτιάχνουμε κανόνες συμπεριφοράς μέσα στην ομάδα μας, ώστε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και όχι να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον, σεβόμαστε τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ μας, υιοθετούμε τεχνικές και στρατηγικές ενίσχυσης τής αυτοπεποίθησής μας και βρίσκουμε τρόπους για να εκτιμήσουμε τον εαυτό μας έτσι, ώστε να μην τον αμφισβητούμε αλλά και να μην χρειάζεται να μειώνουμε τους άλλους.
Έτσι, οι μαθητές συνειδητοποίησαν ότι ο άπραγος παρατηρητής δεν είναι αθώος και ότι ο σχολικός εκφοβισμός πληγώνει, ότι κανείς δεν αξίζει να είναι θύμα του και ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, να νιώθει ευτυχισμένος και ασφαλής.
Τέλος, η πρόληψη τής βίας και η αρμονική συνύπαρξη θα πρέπει να είναι στην καρδιά των στόχων τής παιδείας και τού σχολείου, γιατί ο σχολικός εκφοβισμός και η σχολική βία δείχνουν έλλειψη ενσυναίσθησης και σεβασμού των συναισθημάτων των άλλων.
