Παιδιά μου,
Έχετε γ ύ ρ ω σας πολλή αγάπη να σας ζεσταίνει,
ομορφιά που περιμένει να την αναγνωρίσετε
και να φωτιστείτε από την ακτινοβολία της
μαγικούς προορισμούς που περιμένουν εσάς, τους μικρούς
εξερευνητές.
Έχετε μ έ σ α σας πολλή δύναμη για να προχωρήσετε,
να ανέβετε τα δύσβατα μονοπάτια,
να αγωνιστείτε, να νικήσετε.
Έχετε δ ί π λ α σας πολλούς ανθρώπους έτοιμους να σας ενθαρρύνουν,
να σας βοηθήσουν, προτείνοντάς σας το χέρι όταν σκοντάψετε, να σας συγχωρήσουν,
να σας καταλάβουν.
Έχετε από π ά ν ω σας έναν ουρανό έτοιμο να σας χαρίσει μέρες ολόφωτες
αλλά και να σας φοβίσει, κάποιες φορές, με τον θυμό του.
Έχετε μ π ρ ο σ τ ά σας τον ορίζοντα
της ελευθερίας, της ομορφιάς,
των προσωπικών επιλογών,
μα κυρίως τ ω ν ο ν ε ί ρ ω ν .
Παιδιά μου αγαπημένα,
Ορθώστε το ανάστημά σας, πιστέψτε στον εαυτό σας, βαδίστε μπροστά
Με κάθε «βήμα» σας πλησιάζετε…. τ α ό ν ε ι ρ α.
"…κράτιστοι δ' ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων…" [Θουκυδίδου, Περικλέους Επιτάφιος 40]
• Προλεγόμενα Γεωργίου Τερτσέτη στα Απομνημονεύματα του Θ. Κολοκοτρώνη.
«Αφού χαλιόντας η Κωνσταντινούπολις επυκνώθη ολούθε το σκοτάδι της δουλείας, συνέβη εις την ελληνικήν φυλήν, ό,τι συμβαίνει την νύκτα εις τον κόσμο, που η ώρα η πλέον σκοτεινή, η πλέον θαμπή της νυχτός είναι η ώρα που σιμώνει το φως της ημέρας.»
Αυτό το φως γεννήθηκε και θέριεψε μέσα από τη σκέψη των Νεοελλήνων Διαφωτιστών.