Τα Newsletters μας

Η εκπαίδευση μπορεί να γίνει ο κοινωνικός αναβατήρας, ο καθοδηγητής της προσωπικής μας εξέλιξης αλλά και το πιο ισχυρό όπλο για να αλλάξουμε τον κόσμο.
(Νέλσον Μαντέλα)

Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες η πραγματική δημόσια εικόνα της κοινωνίας μας «σκηνοθετείται» από τη σύγκλιση των δρόμων χιλιάδων παιδιών προς τις εστίες μάθησης, τις κυψέλες της γνώσης και της αγωγής. Ποια εικόνα μπορεί να είναι πιο όμορφη και πιο ελπιδοφόρα από το άνοιγμα των σχολείων, από το καινούργιο εκπαιδευτικό ξεκίνημα; Η εικόνα αυτή ποτέ δεν κουράζει, ποτέ δεν πειράζει. Υπάρχει κάποιος που δεν νοσταλγεί έστω και μια σκηνή της σχολικής ζωής του; Η επαναληψιμότητα της χάνεται από τη γλυκιά προαναγγελία του μέλλοντος, ενός καλύτερου μέλλοντος, γιατί στη μόρφωση της νέας γενιάς χτίζεται το μέλλον κάθε κοινωνίας. Αυτές οι αμέτρητες καθημερινές πορείες προς τα σχολεία σε όλη την Ελλάδα είναι οι γέφυρες για την κατάκτηση του μέλλοντος μας, για την καλυτέρευση της κοινωνίας, για την ομορφιά της ζωής. Οι μαθητές και οι μαθήτριες είναι η ζωντανή ελπίδα μας, η μαγιά της μεγάλης προσδοκίας και η αταλάντευτη βεβαιότητά μας.
Με φιλόδοξα σχέδια, όνειρα και ελπίδες ξεκινάμε και φέτος την νέα σχολική χρονιά. Ευχή και προσδοκία όλων μας είναι η νέα χρονιά να είναι δημιουργική, αποδοτική, ευχάριστη και πετυχημένη. Σήμερα είναι μια μέρα που ανήκει στους μαθητές, στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς. Μια μέρα που πηγαίνει ένα βήμα πιο μπροστά το ταξίδι της γνώσης αλλά και τα όνειρα του κάθε μαθητή.
Ως διευθύντρια εκ μέρους του συλλόγου καθηγητών θέλω να ευχαριστήσω όλους τους σταθερούς συμπαραστάτες και συνεργάτες του σχολείου που μας δίνουν δύναμη ώστε να προσφέρουμε όσο το δυνατόν καλύτερες ευκαιρίες και εφόδια στους μαθητές μας χωρίς να τους στερήσουμε καθόλου την ελπίδα.
Με τους μαθητές μας θα συνυπάρξουμε για ένα χρόνο σαν μια μεγάλη οικογένεια, θα βρισκόμαστε δίπλα τους σε όλες τις επιτυχίες αλλά και τις αποτυχίες, τις χαρές και τις λύπες τους. Σ΄ αυτή τη μεγάλη Αρσακειακή οικογένεια ο σεβασμός των δικαιωμάτων των μαθητών θεωρείται αυτονόητο όπως και ο σεβασμός στο χώρο του σχολείου. Είναι ευκαιρία οι μαθητές μας από σήμερα να θέσουν νέους στόχους και εμείς οι δάσκαλοί τους να τους στηρίξουμε και να τους εμπνεύσουμε ώστε να αποκτήσουν υπευθυνότητα, αλληλεγγύη, πνεύμα συνεργασίας στο πλαίσιο των στόχων και των προσανατολισμών της Παιδείας. Μαζί θα κοπιάσουμε, μαζί θα μάθουμε, μαζί θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, εσείς θα πετύχετε και εμείς θα σας καμαρώνουμε.
Με τους γονείς η συνεργασία του διδακτικού προσωπικού είναι δεδομένη. Κοινή μας επιθυμία η συνεχής βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους μαθητές μας για να τους μεταλαμπαδεύσουμε γνώσεις, δεξιότητες, ιδανικά και αξίες. Σας ευχαριστούμε που μας εμπιστευτήκατε τα παιδιά σας. Να είστε σίγουροι πως είναι όλα σε ασφαλή και έμπειρα χέρια. Η κοινή μας αγάπη και η επιθυμία για το καλύτερο των παιδιών ας είναι ο φωτεινός φάρος των προσπαθειών μας.
Μέσα σ΄ αυτό το εκπαιδευτικό περιβάλλον θα αναδειχθούν όλες οι κλίσεις, τα ταλέντα, οι κοινωνικές αρετές και οι αξίες κάθε μαθητή, εφόδια που στην ενήλικη ζωή τους θα τους βοηθήσουν να ανταποκρίνονται σε ποικίλες προκλήσεις.
Καλή σχολική χρονιά και καλή πρόοδο.

Η Διευθύντρια Ο Σύλλογος Καθηγητών











001

Αγαπημένα μας παιδιά,

Λίγο πριν την έναρξη των προαγωγικών – απολυτηρίων και πανελλαδικών εξετάσεων ο Σύλλογος Καθηγητών και η Διευθύντριά του σας ευχόμαστε καλή επιτυχία και με τα εφόδια της καλής προετοιμασίας να πετύχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Όλοι όσοι περάσαμε από αυτή τη θέση θυμόμαστε ακόμα το καρδιοχτύπι για τις εξετάσεις και τα αποτελέσματα. Οι εξετάσεις όμως είναι μόνο ένα σταυροδρόμι στη διαδρομή της μάθησης και της ζωής. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν θα προδιαγράψουν τη ζωή σας αλλά θα αποτελέσουν την αρχή μιας σειράς ευκαιριών για την εκπλήρωση των στόχων σας. Ο δρόμος για τα όνειρα και τις φιλοδοξίες σας περνά μέσα από τις εξετάσεις αλλά δεν τελειώνει σε αυτές. Η ζωή όλων μας κρίνεται από το θάρρος, την επιμονή, την πίστη στους στόχους και τις αξίες μας, την αγωνιστικότητα και τη θέληση που έχουμε να δημιουργήσουμε.
Πάνω από την κούραση, την αβεβαιότητα, το άγχος και πίσω από τις αμφιβολίες, να βάλετε την προσπάθεια, τον αγώνα, το όνειρο που σας έχει φέρει ως εδώ χαρίζοντάς σας το ωραίο ταξίδι. Κρατήστε αυτό που έχετε μάθει σε όλη αυτή την πορεία. Την ευθύνη, τη συνάντηση με τη γνώση και με τον εαυτό σας, την κατάκτηση των τρόπων και του ρυθμού, τη φροντίδα της ελπίδας, τη χαρά της πρωτοβουλίας. Βάλτε στο περιθώριο τα ψεύτικα διλήμματα, ή τώρα ή ποτέ, το κοινωνικό κύρος, τον αντίκτυπο, τη δόξα, την πιθανότητα της αποτυχίας. Είναι δύναμη να προσβλέπεις στο φως και ακόμα μέσα στην πιο αφέγγαρη νύχτα. Επίμονα και σταθερά.
Ευχόμαστε ολόψυχα οι κόποι οι δικοί σας και των γονέων σας να ανταμειφθούν και να διεκδικήσει ο καθένας τη θέση του στο αύριο και με αυτοσυγκέντρωση και ηρεμία να φτάσετε πιο κοντά στα όνειρά σας.

«Κοίτα,
μόλις στρίψεις τη γωνιά βγαίνεις στον ουρανό᷾.
Φτιάξε σκάλες για ένα πολύ ψηλό σπίτι
για ένα πολύ ψηλό βουνό
για έναν πολύ ψηλό ουρανό
να φτάσεις το πόμολο του ήλιου
και να ανοίξεις την πόρτα στο κόσμο»
Ανυπότακτη Πολιτεία, Γιάννης Ρίτσος

Είμαστε περήφανοι για σας. Καλή επιτυχία! Την αξίζετε.

Η Διευθύντρια
Αμαλία Μαυροειδή

Ο Σύλλογος Διδασκόντων

1alykps Apofoitisi24

Δεν ήταν και λίγο. 14 χρόνια, 168 μήνες, πάνω από 5.000 μέρες ζωής σε αυτό το σχολείο…
Τώρα αρχίζει το μεγάλο ταξίδι για τους αποφοίτους μας. Όπου και αν βρεθείτε τιμήστε την Ελλάδα που ακτινοβολεί την αντανάκλαση του ήλιου στα κύματα του Αιγαίου και το παράδειγμα των ηρώων της. Η δική μας αλήθεια είναι στα πρόσωπά σας. Το Αρσάκειο σάς διαμόρφωσε, τώρα είναι η δική σας σειρά να διαμορφώσετε τον κόσμο. Αγαπήστε το μέλλον. Οι καρποί είναι πάντα απρόβλεπτοι. Θα είναι όμως συναρπαστικοί. Αποχαιρετήστε το λιμάνι. Μη φοβηθείτε τις ανοιχτές θάλασσες.
Πορευθείτε αεί διδασκόμενοι.
Η ευχή μας μαζί σας!
Ήρθε η μεγάλη στιγμή. Τα φώτα της παράστασης πια σβήνουν…

Η συνέχεια στην εκδήλωση αποφοίτησης.

Η Διευθύντρια
Ο Σύλλογος Διδασκόντων

001«…Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε…»
Μυστήριο η είσοδός Του εις τον κόσμο
Μυστήριο και η έξοδός Του από τον τάφο

Έχουν περάσει είκοσι αιώνες από τότε που ακούστηκε το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Είκοσι αιώνες και οι άνθρωποι ζούμε σε έναν κόσμο όπου ο σταυρός και η Ανάσταση είναι καθημερινά γεγονότα στη ζωή μας. Ο σταυρός του πόνου, της ανάγκης, της φτώχειας, του πολέμου, του θανάτου, της απώλειας, του χωρισμού, της βίας, της κακοποίησης, της εκμετάλλευσης και της αρρώστιας στοιχειώνουν την ανθρώπινη ζωή, την κάνουν δύσκολη, επίπονη, την αδειάζουν από νόημα και αξία, την κάνουν παράλογη, την κατακερματίζουν.
Είναι τότε που όλοι προσμένουμε μια αλλαγή, μια απαλλαγή από τους καθημερινούς σταυρούς. Στην ουσία, δηλαδή, προσμένουμε τη δική μας Ανάσταση, τη δική μας ριζική αλλαγή, την έξοδο από τη δίνη, τη νοηματοδότηση του προσωπικού μας σταυρού. Να κατανοήσουμε ότι η σταύρωση δεν είναι το τέλος, ο άνθρωπος είναι πλασμένος για την Ανάσταση που όμως δεν νοείται χωρίς σταυρό.
Η Ανάσταση είναι λυτρωτική υπό την έννοια ότι μας ελευθερώνει από τα εσωτερικά βαρίδια. Είναι καινούρια αρχή ως εγρήγορση της συνείδησης, ως αναγέννηση, ως εσωτερική αφύπνιση. Είναι συνώνυμη της ανάτασης, της ανάκαμψης, της υπέρβασης. Είναι μια δοκιμασία πίστης. Η ζωοποίηση ενός νεκρού είναι πρόκληση για το μυαλό κάθε ανθρώπου, αλλά και πρόσκληση αποδοχής του. Χωρίς την Ανάσταση δεν συγκροτείται η χριστιανική διδασκαλία. Μια Ανάσταση που μας εξοικειώνει με τον θάνατο, αλλά δεν μας συμφιλιώνει μαζί του, μια Ανάσταση που μας ωθεί να χαιρόμαστε τη ζωή και να αγαπάμε τους άλλους. Μια Ανάσταση που μας επιτρέπει να αποκτήσουμε αίσθηση της μέγιστης κλίμακας του χρόνου και της ελάχιστης κλίμακας της ύπαρξής μας, ατομικής και συλλογικής, μέσα στο σύμπαν.
Προσδοκούμε Ανάσταση νεκρών, μα και Ανάσταση ζωντανών. Ανάσταση από το θάνατο της πλεονεξίας, της υποκρισίας, της ελευθερίας, της ευαισθησίας της ανθρωπότητας, της αγάπης (βρώμα την αγάπην ποιούμενοι). Της πράξης και του ονείρου. Προσδοκούμε Ανάσταση των αδυνάτων, των αδύναμων, των περιθωριοποιημένων. Ανάσταση της ευθύνης. Να γίνουν οι φτωχοί η Αγία Τράπεζα του σύγχρονου βίου μας. Προσδοκούμε την Ανάσταση κάθε αίσθησης, την Ανάσταση της έκπληξης. Να πυρπολήσουμε τη μιζέρια και το ανικανοποίητο. Προσδοκούμε εκείνη την αίσθηση, εκείνο το βλέμμα, που θα κοιτάει κάθε στιγμή ως τελευταία, έως ότου κατοικήσουμε το κάλλος, έως ότου μας κατοικήσει το κάλλος. Μόνο τότε θα νιώθουμε τα επίγεια με τα επουράνια να γίνονται ένα, τα ορατά να φιλιώνουν με τα αόρατα, η στρατευόμενη εκκλησία να γίνεται μια κοινή χαρμόσυνη χορωδία με την θριαμβεύουσα.
Η ιερή «τρέλα» της αναστάσιμης χαράς διαλύει το χοϊκό κράτος του ορθολογισμού, συντρίβει τον μηδενισμό κάθε εποχής, κάνει τις φιλοσοφίες του κόσμου να μοιάζουν νοητικά «κουφάρια». Η Ανάσταση του Χριστού είναι το αδιάψευστο τεκμήριο της θεότητάς Του, το αιώνιο «αγκάθι» στο πλευρό των υλιστών.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επ-Ανάσταση από την Ανάσταση.

Η Διευθύντρια Ο Σύλλογος Καθηγητών