25η Μαρτίου 1821. Η ημέρα που η Ελλάδα εναπόθεσε τη μοίρα της στα χέρια του Θεού και στο ψυχικό σθένος των Ελλήνων.
Η ημέρα που το φως και η ελπίδα κυρίαρχησαν του σκότους και η Ελευθερία έσπασε τις αλυσίδες της σκλαβιάς. Αποτίναξε τον κουρελιασμένο της χιτώνα και ντύθηκε το λευκό φόρεμα του αγώνα. Κι ο αγώνας, για να σταθεί στα πόδια της η Ελευθερία και η Ελλάδα να αναστηθεί, δεν ήταν ούτε εύκολος, ούτε σύντομος, ούτε χωρίς απώλειες. Η Ελευθερία όμως χρειάζεται θυσίες και οι Έλληνες πολέμησαν, θυσιάστηκαν, έθεσαν εαυτούς στην υπηρεσία της Πατρίδας και τελικά τα κατάφεραν.
Με ευγνωμοσύνη και πίστη ευχαριστούμε τον Θεό, που «μεσολάβησε» για να ελευθερωθεί η Πατρίδα. Με σεβασμό και θαυμασμό σκύβουμε μπροστά στον αγώνα των ηρώων του 1821. Με συγκίνηση βαθιά χαιρόμαστε το αγαθό της Ελευθερίας. Ένα αγαθό που στις ημέρες μας μόνο αυτονόητο δεν είναι.
Γι΄ αυτό, εκπληρώνοντας το χρέος μας απέναντι στους ήρωες που αγωνίστηκαν για να ζούμε ελεύθεροι, οφείλουμε να αγωνιζόμαστε με όλη μας τη δύναμη, με την ύπαρξή μας για τη γλυκιά Ελευθερία.
Ας έχουμε πάντα στο νου και στην καρδιά μας τα λόγια του Διονύσιου Σολωμού από τον «Ύμνον εις την ελευθερίαν»:
Καὶ ἐσὺ ἀθάνατη, ἐσὺ θεία,
ποῦ ὅ,τι θέλεις ἠμπορεῖς,
εἰς τὸν κάμπο, Ἐλευθερία,
ματωμένη περπατεῖς. (82η)
Τὸ σπαθί σου ἀντισηκώνεις,
τρία πατήματα πατᾷς,
σὰν τὸν πύργο μεγαλώνεις,
καὶ εἰς τὸ τέταρτο κτυπᾷς·(96η )
Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
ποῦ μὲ βία μετράει τὴ γῆ. (122η)
25η Μαρτίου 1821