Το φετινό Πάσχα του 2018 συμπίπτει με την επέτειο των γενεθλίων του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού.
Μάλιστα συμπληρώνονται 220 χρόνια από τη γέννησή του (8 Απριλίου
1798).
Είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε ότι ο Δ. Σολωμός είναι και ο ποιητής της Ανάστασης.
Από τον θρόνο τ’ Άπλαστου
οι Αγγέλοι εκατεβήκαν,
και μες στου μοσχολίβανου
το σύγνεφον εμπήκαν,
να ιδούν που το κοράσιο
κινάει στην εκκλησιά.
Χριστός ανέστη εκάνανε
κι αστράφτανε σαν ήλιοι
και λόγια ετραγουδούσανε
εγκάρδια και θερμά.
«Εις μοναχήν»“Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε/ της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,
σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε/ τ’ ουρανού σε κανένα από τα μέρη·
και από κει κινημένο αργοφυσούσε/ τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ’ αέρι,
που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα: / Γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα.
Χριστὸς ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες/ όλοι, μικροί μεγάλοι, ετοιμαστείτε·
μέσα στες εκκλησιές τις δαφνοφόρες/ με το φως της χαράς συμμαζωχτείτε·
ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες/ ομπροστά στους Αγίους και φιληθείτε·
φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη,/ πέστε Χριστός Ανέστη εχθροί και φίλοι.”
“Η ημέρα της Λαμπρής”