«Θα 'ρθει ένας κόσμος χλόης αγόρι
και θα δουλεύουμε στη μοιρασιά των λουλουδιών»


Την εποχή της τεχνολογικής ανάπτυξης και της έκρηξης της πληροφορικής, τα αιτήματα της γενιάς του Πολυτεχνείου επαναπροσδιορίζονται. Σαράντα πέντε χρόνια μετά την εξέγερση, χρειάζεται αγώνας για μια αξιοπρεπή διαβίωση, αγώνας για μια ουσιαστική παιδεία, αγώνας για αληθινή ελευθερία, αγώνας για ανθρωπιά και αλληλεγγύη.
Ειδικότερα το αίτημα για την παιδεία είναι εξαιρετικά επίκαιρο, καθώς οι απαιτήσεις των καιρών είναι πολλές.
Tο Πολυτεχνείο δεν ήταν ποτέ ιδιοκτησία κανενός, ανήκει σ’ αυτούς που δεν παύουν να αγωνίζονται. Γι’ αυτό και ταιριάζει στην επέτειο το ποίημα της ευαίσθητης ποιήτριας Κοραλίας Θεοτοκά Αντί στεφάνου (1977).

Ποια απάντηση, ποιος χτύπος στο κοιμισμένο στήθος σου αγόρι
γαζωμένο από τις σύγχρονες μηχανές σε σχήμα χελιδονιού
άγγελε με χλωρή γενειάδα κάτω από τις ερπύστριες
συνείδηση βαμμένη στον τοίχο και στις πέτρες
σώπασες τ' όνομά σου μες στη βοή της λάσπης
περιστέρι μπροστά στα ηλεκτροφόρα σύρματα
με το σύνθημα της δικαιοσύνης στο χώμα.
Με το τραγούδι χαιρετίζω όσους μοχθούν
για τη ζωή, όχι στο χαμό της
για την τροφή, όχι τη στέρηση της
για τη γνώση, με τη γνώση
ενάντια στις αριθμομηχανές των κρεάτων
ενάντια στον οργασμό της κατανάλωσης
ενάντια στις τρομερές λυχνίες της δισχιλιετηρίδας.
Θα 'ρθει ένας κόσμος χλόης αγόρι
και θα δουλεύουμε στη μοιρασιά των λουλουδιών.

Η Διευθύντρια
και ο Σύλλογος Διδασκόντων Καθηγητών
του Α΄ Αρσακείου Γενικού Λυκείου Ψυχικού