Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στη Σχολική Βία (6 Μαρτίου), στη διάρκεια τής εβδομάδας από 2 έως 6 Μαρτίου 2015 οι μαθητές τής Β΄2 τάξης τού A΄ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού Εκάλης συμμετείχαν σε δράσεις ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και αντιμετώπισης τού φαινομένου Bullying.
Αρχικά, με αφορμή τον πίνακα τού Νικηφόρου Λύτρα με τίτλο «Δεν θέλει να πάει σχολείο», τα παιδιά αναζήτησαν τους λόγους για τους οποίους ένα παιδί εκδηλώνει σχολική άρνηση. Οι περισσότερες απόψεις των μαθητών συνέκλιναν στο συμπέρασμα ότι ο πιθανότερος λόγος είναι ο φόβος και το ενδεχόμενο να έχει υποστεί κάποιας μορφής βία.
Κατόπιν, οι μαθητές διάβασαν και επεξεργάστηκαν από το Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων το κείμενο «Ξ....όπως ξιφίας», ο πρωταγωνιστής τού οποίου αντιμετωπίζει τις κοροϊδίες και τον χλευασμό των συμμαθητών του εξαιτίας τής διαφορετικότητάς του. Μέσα από την επεξεργασία τού κειμένου τα παιδιά συνειδητοποίησαν και ανέδειξαν την αξία τής μοναδικότητας τού καθενός.
Στη συνέχεια, την ώρα τής Φιλαναγνωσίας, οι μαθητές διάβασαν τις ιστορίες που περιέχει το βιβλίο τού ΕΨΥΠΕ με τίτλο «Μίλα, μη φοβάσαι» και δημιούργησαν το δικό τους κόμικ ενάντια στον σχολικό εκφοβισμό, ακολουθώντας σχετική δραστηριότητα που πρότεινε το συγκεκριμένο βιβλίο. Επίσης, με αφορμή τη μελέτη τού βιβλίου των εκδόσεων Μεταίχμιο «Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε» , οι μαθητές κατανόησαν πως όταν κάνουμε λόγο για βία, μιλάμε και για τη λεκτική εκτός τής σωματικής. Κατόπιν, αφού τα παιδιά συνειδητοποίησαν τη δύναμη των λέξεων και την ικανότητα που έχουν αυτές να προκαλούν πληγές στην ψυχή τού ανθρώπου ανάλογες με αυτές που προκαλεί η σωματική βία, συμμετείχαν στην παρακάτω δραστηριότητα: έγραψαν σε μικρά χαρτάκια λέξεις και φράσεις με θετικό νόημα (π.χ. σ’ αγαπώ, είμαι φίλος σου, ευχαριστώ κτλ.) και τις έκλεισαν σε ένα βάζο το οποίο ονόμασαν «Το βάζο των γλυκών λέξεων». Αποφάσισαν να ανατρέχουν σε αυτό το βάζο κάθε φορά που δημιουργούνται προστριβές μεταξύ τους, ώστε να επιλέγουν λέξεις που θα τους βοηθούν να αποκαθιστούν τις σχέσεις τους.
Τέλος, με αφορμή τις μεταφορικές φράσεις που έμαθαν στο μάθημα τής Γλώσσας «Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει αλλά κόκαλα τσακίζει» και «Βουτάω τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσω», συνειδητοποίησαν ακόμα περισσότερο την αρνητική δύναμη που μπορεί να έχουν τα λόγια κάποιου και κατανόησαν την αξία τού να σκέφονται πριν μιλήσουν, καθώς πολλές φορές μια συγγνώμη δεν διορθώνει τα λάθη τους. Με αυτό το σκεπτικό ζωγράφισαν και έφτιαξαν μικρές καρδιές, τις οποίες στη συνέχεια τσαλάκωσαν όπως «τσαλακώνουν» και τα άσχημα λόγια την ψυχή τού ανθρώπου. Αμέσως μετά, ζητώντας «συγγνώμη», προσπάθησαν να επαναφέρουν τις καρδιές στην αρχική τους κατάσταση, διαπιστώνοντας πως κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατόν καθώς οι καρδιές ήταν τσαλακωμένες, είχαν σημάδια και σε κάποιες περιπτώσεις σκισίματα. Ύστερα από αυτό, δημιούργησαν ένα κολλάζ με το οποίο στόλισαν το ταμπλό τής τάξης τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι καθ’ όλη τη διάρκεια τής εβδομάδας, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ειδικά επιλεγμένα βίντεο σχετικά με το θέμα και να ευαισθητοποιηθούν με αυτόν τον τρόπο ακόμα περισσότερο. Ως επιστέγασμα των παραπάνω δράσεων, οι μαθητές με δική τους πρωτοβουλία ετοίμασαν αφίσες με συνθήματα ενάντια στη σχολική βία και τις ανάρτησαν στον διάδρομο που βρίσκεται έξω από την τάξη τους.

• 
•