Την Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016 οι μαθητές τής Α΄ τάξης τού Α΄ Αρσακείου Γυμνασίου Ψυχικού παρακολούθησαν, σε μια αίθουσα διδασκαλίας τού Σχολείου, τη θεατρική παράσταση «(Δεν) είμαι προ», σε κείμενο και σκηνοθεσία Τάσου Αγγελόπουλου, με τους ηθοποιούς Μαρία Κωνσταντά και Χρήστο Τσαβλίδη.
Πρόκειται για εφηβικό θέατρο που παίζεται μέσα στη σχολική τάξη. Η εκπαιδευτική αυτή παράσταση είναι αποτέλεσμα τής συνεργασίας τού θεάτρου Πόρτα και της ομάδας Παπαλάγκι.
Σε μια χιουμοριστική ιστορία για το bullying και το κυνήγι τής δημοφιλίας στο σχολείο, δύο ηθοποιοί αφηγούνται και παρουσιάζουν –με πολλά πρόσωπα– την ιστορία τής γνωριμίας τους και πώς ο ένας, προκειμένου να τραβήξει την προσοχή τού άλλου, αποφάσισε να υιοθετήσει όλους τους άλλους “ρόλους” πλην τού εαυτού του.
Αυτή είναι η ιστορία τού Άρη. Ο Άρης είναι ένας έφηβος όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Μόνο που, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι, έχει καταφέρει να γίνει «αόρατος» για να μην τον ενοχλεί και να μην τον πληγώνει κανείς. Μια μέρα, όμως, εμφανίζεται στο σχολείο του η Νάγια, η καινούργια μαθήτρια από την Ιταλία. Ο Άρης θα ήθελε η Νάγια να τον προσέξει, αλλά η Νάγια δεν τον βλέπει, αφού έχει περάσει τόσον καιρό «αόρατος». Από εκείνη τη στιγμή ο Άρης αποφασίζει να γίνει προ*, να σταματήσει να είναι πια «αόρατος». Αυτή είναι η ιστορία για το πώς ο Άρης άρχισε να ενοχλεί και να πληγώνει αυτός τους πάντες γύρω του. Αλλά είναι και η ιστορία για το πώς ο Άρης ανακάλυψε ότι το να είσαι ο εαυτός σου είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να είσαι.
(*προ: προχώ, μάγκας, κούλ, αρχηγός, κορυφαίος, σπουδαίος)
Η παράσταση άρεσε πολύ στους μαθητές, που διασκέδασαν, ψυχαγωγήθηκαν και προβληματίστηκαν από το περιεχόμενό της. Μετά το τέλος της ακολούθησε θεατρικό παιχνίδι με τους μαθητές, από τους οποίους ζητήθηκε να δημιουργήσουν ομάδες και κάθε μια να δώσει ένα άλλο τέλος στην ιστορία και να το παρουσιάσει θεατρικά στους υπόλοιπους συμμαθητές τους. Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό και παρουσίασαν πολύ ενδιαφέρουσες εκδοχές για την εξέλιξη των γεγονότων, ενώ πολλοί από αυτούς αποκάλυψαν τις ευαισθησίες τους αλλά και το σκηνοθετικό ή το υποκριτικό τους ταλέντο.